UYARI: KİTABA YENİ BAŞLAYAN KİŞİLER İÇİN SÖYLÜYORUM. İLK KİTABIM OLDUĞU İÇİN MANTIK HATALARI VE YAZIM YANLIŞLARI VARDIR. BU HATALAR YÜZÜNDEN LÜTFEN KIRICI YORUMLAR YAPMAYIN. BAZI YERLERİ SIRF SİZİN YORUMLARINIZ GİTMESİN DİYE DÜZELTEMİYORUM. AYRICA İLERKİ BÖLÜMLERDE BU YAZIM HATALARI DÜZELİYOR. TEKRARDAN SÖYLÜYORUM LÜTFEN KIRICI YORUMLAR YAPACAKSANIZ HİÇ BAŞLAMAYIN.
Medya:Bartu Güçlü
BÖLÜM 1 : DNA
Şaçlarımda gezinen elleri hissediyordum ama gözümü açamıyordum yorgunluktan. "Dedim o kadar, sabaha kadar uyumadın ki." Diye sitem etti abim. Yüzümü öpmeye başlayınca, diğer tarafa döndüm ve uyumaya devam ettim. Abim gülerek "Hadi güzelim, kalk artık." Dedi. "Abi nolur biraz daha uyuyayım." Diye yalvarmaya başladım.
Sonunda sesler kesilince abimin yataktan kalktığını hissettim. Kafamı yastığa gömüp tekrar uyumaya devam ettiğimde birden havalanınca ufak bir çığlık attım, abim gülüp odanın içinde ki banyoya doğru yürümeye başladı, yüzüm birden soğuk suya değdiğinde sıçradım yerimden abim gülüp, "Hadi sen üstünü değiştir ben de kahvaltı hazırlıyım." Dedi.
Kafamı onaylar şekilde aşağı yukarı doğru salladım, o da yanağımı öpüp çıktı.
Şu anda abimin evindeydim. Dün gece onda kalmış, sabaha kadar film izlemiştik. Elimi yüzümü yıkayıp banyodan çıktım ve giyinme odasına doğru yürüdüm. Çoğu zaman abimle kaldığım için benim de burda odam vardı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Giyinip aşağı doğru inmeye başladım. Mutfağa geldiğimde abimi gördüm, sofrayı hazırlamıştı ve oturmuş beni bekliyordu. Hemen yanındaki sandalyeyi çekip oturdum. Kahvaltıya başladıktan birkaç dakika sonra abimin telefonu çaldı, baktığımda babamın olduğunu gördüm.
Abim boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
"Efendim? "
"....."
"Tamam."
Abim telefonu kapatınca konuşmaya başladım "N'oldu abi? Ne dedi?" Diye sordum.
"Bizimle konuşacakmış." Dediğinde başımı olumlu şekilde sallayıp kahvaltıma devam ettim.
****
Şu anda salonda oturuyorduk. Geldiğimizden beri abim çok gergindi, aslında salondaki ben hariç herkes gergindi.
"Bugün beni hastaneden aradılar. On yedi yıl önce yani Deniz'in doğduğu zaman bebekler karıştırılmış. İki bebeğinde adı Arın mış, isim benzerliği yüzünden hemşire bebekleri karıştırmış." Dediğinde kafamdan aşağı kaynar sular dökülmüştü sanki.
İnanmak istemiyordum bu saçmalığa. Abime döndüğümde yere bakıyordu, sanki hiçbir şey olmamış gibi, ne yani o biliyormuydu? Benden bunu saklamışmıydı? Gözümden artık yaşlar akıyordu ve babam konuşmaya devam etti.
