ARIN DENİZ (Gerçek ailem)

BÖLÜM 22

BÖLÜM 22: ÖZÜR

Stres ve korkuyla ayağımı sallamaya devam ediyordum. Bir yandan da ellerimle oynuyordum.

Az önce babam ve Barın abim beni almaya gelmişlerdi. Babam bu halimi gördüğünde ilk başta anlamasa da evde konuşucaz diyip sarılmıştı. Barın abim ise öfkeyle bakıp arabaya bindirmişti beni.

Sonunda araba durduğunda kafamı cama çevirdim. Eve gelmiştik. Babam ve abim arabadan indiğinde ben de tam kapıyı açıcaktımki abim hızla açmıştı.

Sakin ayol. Ne bu şiddet bu celal?

Kapıyı tutmuş bir şekilde dışarıda durup bana bakan abime baktım ve dudaklarımı birbirine bastırarak güldüm.

Eskiden olsaydı o da, dayanamaz gülümserdi. Ama şimdi öyle olmamıştı. Hala sinirli bir şekilde bakıyordu.

Gerçekten sinirlenmişti.

Günaydın aşko.

Yavaşça arabadan indiğimde kapıyı hızla kapattı ve eve doğru ilerledi. Tabi beni de kendisi ile beraberinde götürerek.

Kapıyı hızla çaldı ve beklemeye başladık. Fatma teyze kapıyı açtığında hızla içeri girdik. Salona doğru gittiğinde arkasından baka kalmıştım. Birazdan kıyamet kopucaktı.

Babamla birlikte salona girdiğimizde herkes bize dönmüştü. Daha doğrusu bana.

Ne bakıyonuz? Kurabiye var simit var.

Ciddi dur biraz.

Ciddi durmak benim doğama aykırı.

"Niye yaptın!?" Barın abim birden bağırdığında olduğum yerde hafif sıçramıştım.

Git (yankılı)

Mükremin su birazdan hatırlatta güleyim buna. Şimdi gülersem bu katil kılıklı beni öldürürdü heralde.

"Oğlum bağırma kıza." Annemin bana sarılmadan önce dediği şeyler ile abim daha çok bağırmaya başladı.

"Ya bir şey olsaydı?! Dedim sana dışarısı tehlikeli diye uyardım seni!" Haklıydı. O araba ve içindeki puştlar yüzünden korkudan ölücektim nerdeyse.

"Oğlum bir dur. Deniz, sonra bunun hesabını vereceksin ama önce, geldiğimizde niye ağladığını söyle." Bunun nedenini söyleseydim Barın abim beni kesin öldürürdü.

"Birde bu vardı di mi?! Niye ağlıyordun sen? Biri bir şey mi yaptı?!" Hem üstüme yürüyor hem de bağırıyordu.

Evet arkadassaklar helvam dondurmalı olsun. Ha bir de irmik helvası olsun, un helvasını sevmem.

Kasap et derdinde, koyun can derdinde.

Mükremin su ile deyimler.

Salak atasözü o.

Her neyse artık.

"Arın!" Buyur.