ARIN DENİZ (Gerçek ailem)

BÖLÜM 12

BÖLÜM 12 : ANNE

Sabah uyandığımda Barın yoktu yanımda. Komidinin üstündeki telefonumu alıp saate baktım. 06.30'du, yataktan kalkıp banyoya girdim. Dün gece terlediğim için banyo edecektim.

Uzun bir duşun ardından bornozumu giydim ve makyaj masama oturdum. Saçlarımı ilk önce havluyla nemini aldım ve daha sonra kurutma makinesi ile yavaşça kurutmaya başladım, daha sonra ise saçlarımı taradım. Saçlarımla işim bittiğinde kalkıp kıyafet odasına girdim.

Saatler önce gördüğüm kabusa rağmen şu an enerjim yerindeydi. Okul formamı alıp hemen üstüme geçirdim. Saçlarımı açık bıraktım ve telefonumu aldım.

07:40

Hemen aşağı inmeye başladım. Bir kat aşağı indiğimde Barkın'ı gördüm.

"Günaydın." Dediğimde hafif gülerek cevap verdi.

"Günaydın, günaydında neden asansöre binmiyorsun?" Sorduğu soruya omuz silktim ve merdivenden inmeye devam ettim.
Birkaç adım attıktan sonra yanımda Barkın belirdi.

Son basamağa geldiğimde, her zamanki gibi zıplamayı düşünüyordum ama aklıma etek giydiğim gelmişti.

Bahçeye çıktığımızda herkes sofradaydı.

"Günaydınnnn." Deyip yerime oturacakken Barın bana seslendi.

"Arın, gel güzelim böyle." Deyip yanındaki sandalyeyi çekti.

Güzelin miyim gerç-

Sus.

Daha fazla ayakta durmayıp Barın'ın çektiği sandalyeye oturdum. Solumda Barın, sağımda Tugay vardı.

"Günaydın güzel torunum, günaydın." Dedi gülerek Bahoz dedem.

"Kızım, ilk defa sabahları bu kadar mutlusun. Uykunu güzel aldın heralde." Annem bunu dediğinde elimdeki çatal masaya düşmüştü. Aklıma gördüğüm rüya gelmişti. Masanın altındaki elimi bir el tuttuğunda irkilmiştim. Tutan kişiye baktığımda Barın olduğunu gördüm. Elimin üstünü yavaş bir şekilde baş parmağı ile okşuyordu. Boğazımı temizleyip konuştum.

"Evet." Deyip tekrar tabağıma döndüm.

"Hadi acele edin okulunuz var." Bedir amcalar da İstanbul'da oturduğu için Ali'de bizim okuldaydı.

"Yeğenim?" Baver amca konuşunca herkes ona dönmüştü.

"Ne olmak istiyorsun ilerde?" Gelen geçende bu soruyu soruyordu.

"Mimar." Dedim gülümseyerek. Önce şaşırdı sonra gülümsedi.

Yav arkadaş dışardan bakınca geri zekalı gibi mi gözüküyorum? Olamaz mıyım ben mimar. Niye herkes şaşırıyordu.

Evet. Dışardan geri zekalı gibi gözüküyorsun.

"Ne güzel. Sen de baban ve abilerin gibi olcaksın demek."
Gülümseyip yemeğime döndüm.

***

"Hadi çocuklar kalkın ben sizi bırakıcam."

Tugay kalktığında ben, Ege ve Ali'de kalmıştık.