ARIN DENİZ (Gerçek ailem)

BÖLÜM 9

Medya : Arın Deniz Karanlık

BÖLÜM 9 : BABA TARAFI

Daha fazla aç kalmamak için konuşmaya başladım.

"Tamam." Dediğimde gülümsedi ve konuştu.

"Yarın gelicekler." Bu dediğine şaşırmış olsamda kafamı salladım olumlu anlamda.

"Afiyet olsun."

"Şükür yarabbim. Bismillahirahmanirahim." Diyip oturduğum dan beri bakıştığım mantıyı yemeye başladım hemen.

"Yavaş ye. Boğulacaksın." Tugay bunu dediğinde kafamı yavaş bir şekilde o'ndan tarafa çevirdim.

"Sen benim lokmalarımı mı sayıyorsun?"

Mümkün mü bu sence? O kadar hızlı yiyorsun ki sayılıcak gibi değil.

Sen bi susar mısın Mükremin su?

"Öyle mi dedim ben?" Tugay bunu dediğinde gözüme çok masum gelmişti.

"Tamam, tamam affettim." Dediğimde güldü ve tekrar konuşmaya başladı.

"Çok sağol ya." Dediğinde şirince sırttım ve yemeğimi yemeye devam ettim.

Daha çok habeş maymununa benzedin.

Kes.

"Arın." Katil bey abi bana seslenmişti. Ama Arın diyerek.

Kafamı kaldırıp mal mal bakmaya başladım.

"Hııı? Yani efendim." Dediğimde güldü ve konuştu.

"Ne olmak istiyorsun ileride? " Diye sorunca gülümseyerek cevap verdim.

"Mimar olmak istiyorum." Dediğimde kaşlarını havaya kaldırmıştı.

Hayırdır kardeş beklemiyor muydun?

"Ne güzel, ben de mimarım." Dediğinde yemek boğazımda kalmıştı. Öksürmeye başlayınca elini sırtıma atıp vurdu hafifçe.

"Yavaş, yavaş."

"Ben sana demiştim boğazında kalıcak diye. Beni dinleyen kim." Tugayı takmayıp hemen çıtır bey abiye döndüm.

Adam'a sürekli farklı lakab takıyorsun.

Kes Mükremin su.

"Şaka midur?" Dediğimde gülüp kafasını salladı.

"Hayır." Ciddi bir şekilde konuştuğunda ağzımı açmıştımki Melek hanım konuştu.

"Kızım yemeğini yedikten sonra konuşursun Barın abin ile. Ama önce yemeğini bitir. " Dediğinde kafımı sallayıp önümdeki mantıya döndüm. Hemen gülümseyip mantıyı yemeye başladım.

Rahat rahat mantımı yerken bir anda bir şarkı çalmaya başladı.

Caddelerde rüzgar, aklımda