The Royal Chef

Chapter 21: Stars

[Chapter 21]

"Ayos ka lamang ba?" Nag-aalalang bungad ni Mika sa kaniyang head chef.

"Binibini, ano ang nangyayari?" Namumutlang tanong ni Isko.

Hindi nakapagsalita si Sarina. Tuluyan na siyang napahagulgol nang makita ang kaibigan at kaagad niya itong niyakap ng mahigpit.

"Inulit namin ang ritual at ibinalik ka rito sapagkat hindi bumabalik ang kaluluwa ni Azrael sa sarili niyang katawan." Paliwanag ni Tandang Arus. "Hindi namin maintindihan kung bakit ayaw pasukin ni Azrael ang kaniyang katawan. Hindi maaaring mabakante ang katawan ni Azrael sapagkat mawawalan ito ng buhay. Baka ipakulong pa kami ng ama ni Azrael sa salang pagpatay sa kaniyang anak sapagkat kami ang huli nitong nakasama." Dagdag ni Tandang Arus na kaagad namang sinangayunan ni Mika. Na nagpakunot naman sa noo ni Isko.

"Ayos ka lang, Binibini? "Tanong ni Mika.

Nag-aalala siya. Pinunasan niya ang pisngi ni Sarina na napupuno ng luha saka niya hinaplos ang buhok nito. Hindi niya alam kung bakit ito nagkakaganito. Ito ang unang beses na naglabas ng luha ang kaniyang head chef. Sa ilang taon niyang nakasama ito ay ngayon lamang ito umiyak. Buong buhay niya ay mayabang lamang nitong ngisi ang naaalala niyang ekspreyson sa mukha nito.

Nakakapanibago. Hindi ba ito masaya na ibinalik nila ito sa panahong ito?

"Nais mo bang bumalik ulit? May isa pang pagkakataon si Tandang Arus." Saad na lamang ni Mika.

Ngunit mariing umiling si Sarina at napayakap na lamang nang mahigpit kay Mika. Ayaw na niyang bumalik pa roon. Ayaw na niyang maranasan pa ulit ang nakakatakot na naransan niya sa panahong iyon.

Hindi naman makapagsalita si Isko. Wala siyang maintindihan sa mga nangyayari. Basta ang alam niya lang ay may ritual at nasasaktan ngayon ang kaniyang amo. Pinili na lamang niyang manahimik at haplusin ang likod ng kaniyang amo kahit na bawal niya itong hawakan sapagkat isa siyang Ginoo at ang kaniyang amo ay Binibini.

Isang kapangahasan ang kaniyang ginagawa ngayon. Ngunit anong magagawa niya? Ito ang kailangan ng kaniyang amo.

"Waka na ako, Mika..." Humahagulgol na saad ni Sarina habang nakayakap kay Mika. "Wala na ako. Wala na akong babalikan. P-Patay na ako."

Natigilan si Mika sa sinabing iyon ng kaniyang head chef. "Ano ang ibig mong sabihin?"

"Hindi na ako makakabalik pa sa totoo kong panahon. Wala na ako," humahagulgol na saad ni Sarina. Parang dinudurog ang kaniyang puso sa nangyayari. Ang takot na nararamdaman niya kanina ay hindi parin nawawala sa kaniyang sistema.

Nagkatinginan na lamang si Mika at si Tandang Arus. Hindi na muna sila nagtanong pa at hinayaan na muna si Sarina na umiyak at ilabas ang bigat na nararamdaman nito.

Matapos ang ilang minuto ay napatahan na ni Mika si Sarina. Nakaupo na ito ng maayos sa isang silya habang nakayuko at sa dalawa nitong kamay ay nakaipit ang isang baso ng tubig.

"Ayos ka na?" Tanong ni Mika at hinaplos ang likod nito.

Marahang tumango si Sarina. Hanggang ngayon ay hindi parin maalis ang takot na naramdaman niya kanina noong ibinabaon siya sa lupa. Ang takot niya noong mga oras na iyon ang papatay sa kaniya, hindi iyong kawalan ng hangin sa loob ng kabaong.

"Nakakatakot..." Panimula ni Sarina.

Tumayo naman si Isko dahilan upang mapatingin sa kaniya ang lahat.

Ngumiti siya ng tipid. "Ako ay lalabas muna. Ako ay wala naman pong alam sa inyong pinag-uusapan kung kaya't bibigyan ko na lamang kayo ng pribadong espasyo," saad nito saka yumuko nang kaunti at lumabas na ng bahay.