The Royal Chef

Chapter 24: Royal Kitchen

[Chapter 24]

"Teka! Teka!" Pagpupumiglas ni Sarina sa dalawang guwardiyang nakahawak sa kaniyang magkabilang braso.

Kinakaladkad siya nito at halos magkanda-dapa-dapa na siya dahil sa bilis nitong maglakad at sa haba ng mga binti nito at lalo na sa laki ng mga hakbang nito.

Hindi siya pinansin ng dalawang guwardiya. Patuloy lamang ito sa pagkaladkad sa kaniya, habang siya ay patuloy lang rin sa pagpupumiglas.

Paanong hindi siya magpupumiglas kung alam niyang may kasalanan siya tapos ngayon ay pinapatawag na siya kwarto ng mahal na hari.

Fudge lang!

Ilang minuto pa ay nakarating na sila sa pamilyar na malaki at mataas na double sliding door na gawa lang sa kahoy. Ang kwarto ng hari. Kaunti nalang ay mapapasabi na siya ng de ja vu. Pangalawang beses na 'to!

Dinapuan ng kaba si Sarina habang nakatingin sa pamilyar na pinto. Ang puso niya ay hindi maawat sa pagtibok. Dumadagundong ito na para bang anytime ay lalabas na ito sa ribs niya.

"Naririto na ang iyong maharlikang tagapagluto, Mahal na Hari," magalang at puno ng respetong saad ng guwardiyang sumundo rin sa kaniya noong nakaraan.

Napalunok si Sarina. Sapilitan siyang pinaluhod ng dalawang guwardiya kaya wala siyang ibang nagawa kundi ang lumuhod nalang rin at bumati. Takot nalang niyang maparusahan ano.

"M-Magandang hapon, Mahal na Hari," nanunuyo ang lalamunang saad ni Sarina.

Walang nag-ingay. Walang umimik dahilan upang mas lalong mabahala si Sarina. Noong nakaraan ay maayos ang naging lagay ng pagpunta niya sa kuwartong ito. Pero ngayon, iba na ang sinasabi ng isip niya.

"Tagapagluto..." Panimula ng enuko.

Kaagad namang napakagat-labi si Sarina sabay yuko at idinikit ang kaniyang noo sa sahig upang ipakita na nagsisisi siya sa ginawa niya.

"Patawad... H-Hindi ako nagpaalam. Patawad," kinakabahan niyang saad habang nakayakap parin sa sahig.

"Tagapagluto, hindi namin mawari kung bakit mo iyon ginawa. Nais namin ng iyong paliwanag bago ihatol ng mahal na hari ang iyong magiging parusa."

Dumagundong ang kaniyang puso matapos marinig ang sinabi ng enuko. Kung lalaban siya ay wala rin namang mangyayari. Wala rin naman kasi siyang laban at tanggap niya namang siya ang may kasalanan.

"P-Patawad... Pumunta ako sa kaharian ng Hilaga para ipagamot ang... a-aking karamdaman. P-Pinuntahan ko si Tandang Arus sa bundok ng Mawi. Patawad kung hindi ako nakapagpaalam." Napapikit ng mariin si Sarina matapos sabihin iyon.

Ayaw niyang magsinungaling pero hindi niya rin naman maaaring sabihin ang totoo dahil siguradong maguguluhan lang ang mga ito. May posibilidad din na hindi maniwala ang mga ito sa kaniya. Baka magpatawag pa ito ng albularyo at makatikim nanaman siya ng mag-asawang sampal kagaya noong una.

"Karamdaman?" Nagtatakang tanong ng enuko.

Napakagat-labi si Sarina. Hindi niya alam ang isasagot. "H-Hindi ko pwedeng sabihin."

"Ngunit kailangan naming malama—"

Napaangat ng tingin si Sarina nang mapatigil sa pagsasalita ang enuko. At doon, nakita niya ang isang kamay na nakalusot sa pulang kurtina na tila inaawat sa pagsasalita ang enuko.

Hindi maiwasang manlaki ng mga mata ni Sarina habang nakatingin sa kamay na iyon. Ito ang pangalawang beses na nakita niya ang kamay ng hari, pero kahit na ganoon ay nagugulat parin siya. Kagaya ngayon, nanlalaki ang kaniyang mga mata habang nakatingin sa kamay na iyon.