ŞEKERPARE/Yarı Texting

2/BEKLENMEDİK KAVGA

Bol bol yorum yapmayı unutmayın.

Aynı mesajı okuyup durdum. Normalde birine yanlış yazsanız kimsin sen der ama bu adam şekerparem falan yazmıştı. Beni tanıyan biri miydi ki?

Dilara ile mesajlaşma kısmına girip "Sen bana kimin numarasını verdin lan?" Yazdım.

Adama ne yazacağımı bilmiyordum neyse salak herhalde diyip artık açlıktan midem kazınırken makarnayı yemeğe başladım.
Makarnayı bitirmeme çok az kalmışken dış kapının açılma sesi geldi. Annem odama girdi ve "Nerede senin o origamilerin?" Diye sordu. Neden sorduğunu anlamamıştım ne yapacaktı ki origamilerle. "Neden sordun anne?" Dediğimde odamı aramaya başladı.
Origamilerim dolabımın üstündeki kutuda duruyordu. "Nerede senin şu çöp origamilerin?" Diye sordu bağırarak.

Dolabımın üstündeki kutuyu görünce gülümsedi ve "Orada dimi?" Diyip kutuyu eline aldı ve yapma dememe kalmadan kutuyu açtı. "Anne ne yapıcaksın onlarla?" Diye sorduğumda " yakacağım bu pislikleri" dedi gülerek. Yutkundum ve "Anne yapma" desemde kutuyu aldı ve oturma odasına doğru gitmeye başladı. Şöminenin içine atacaktı. "Anne ne olur yapma" Dediğimde bir çocuk gibi şöminenin önüne oturup eline binbir emekle uğraşıp yaptığım origamilerin bir kısmını aldı. Yanına gidip kutuyu elinden almaya çalıştıma ma vermiyordu ve bir anda bütün origamileri şömineye attı.

Bütün emeklerim yanıyordu ve ben izliyordum. Elimi uzatıp almaya çalıştığımda sağ elimi yaktığımda annem beni şömineden çekip bağırmaya başladı. "Bir daha evde böyle pislikler istemiyorum anlıyor musun beni?!" Dediğinde sadece kafamı salladım ve hızlıca odama girdim. Hıçkırarak ağlamaya başladım. 100'den fazla origamimi yakmıştı.
Kalbim o kadar çok acıyordu ki elimdeki yangını hissetmiyorum bile.

Aklıma aileler her zaman çocuklarının iyiliğini ister sözü geldiğinde gülmeye başladım. İyilik dedikleri şey benim bildiğim kadarıyla bu değildi.

İyilik bir çocuğun emeklerini ve hayallerini yakmak değildi olmamalıydı.

Telefonumu elime aldım ve o numaraya girip

"Yanlış numaraya yazmışım pardon" yazıp engelledim.

Ağlayarak bir uykuya daldım.

💙💙💙

Günlerden Salı idi.

Sabah şu lanet alarmım yüzünden uyanmıştım. Hayatta en nefret ettiğim sesin sahibiydi kendisi. Ayağa kalktı ve yüzümü yıkayıp ayılmaya çalıştım ama pek bir işe yaramadı. Üstüme okul kıyafetini giydim ve mecburen saçlarımı topladım. Telefonumu yanıma aldım ve odamdan çıktım. Evden çıkmadan önce annemin odasına baktığımda horul horul uyuduğunu gördüm. Kendisi dün benim annem olduğunu bir kez daha kanıtlamıştı. Ağlamamak için düşünmemeye çalıştım ve evden çıkıp okula gittim.

Okul evime çok yakın olduğu için beş dakikada okuldaydım. Hemen çantamı sandalyeye bırakıp sıraya kafamı koydum. Uyumak istiyordum ama Dilara yanıma gelip "Kanka çok özür dilerim yanlış numara vermişim" dedi. Konuşmaya mecalim olmadığından sadece olumlu bir ses çıkardım ve uyumaya çalıştım. Tam uyuyacakken İngilizce hocası Tuğba hoca sınıfa girdi ve aramızda o sihirli sözcükler geçti "Good morning class"
"Good morning teacher"

Uykum çok vardı ama asla uyumama izin vermezdi. Bu yüzden zorda olsa kendime gelmeyi başardım.

İngilizce bitmişti, din dersindeydim yani 4. Ders ve ben hiçbir şey anlamıyorum kafamda bir sürü İngilizce kelime geçiyordu.

Neyse ki son 1 ders kalmıştı ve o tarihdi tarihi severdim. Kafam da yerine gelmiş gibiydi. Sürekli aklıma annemin origamilerimi yaktığı geliyor ve kendimi ağlamamak için çok zorluyorum. Bu cidden çok zor bir şeymiş. Dilara yanımda sürekli bir şeyler anlatıyordu ama ben hiçbirini dinlemeyip sadece kafamı sallıyordum.
Dilara' nın "Kanka sen iyi misin?" Sözüyle kendime gelmiştim." Evet iyiyim, bir sorun yok" dedim ve tarih öğretmeni derse girdi.

Güzel Dilara'nın dilinden kurtulmuştum.

Bu gün güzel geçen tek ders tarih olmuştu ve okuldan çıkmaya çalışıyordum. Kalabalık yerlerden gerçekten nefret ediyorum. Eve gidiyordum ama huzurlu değil tam tersine huzursuz bir eve gidiyorum.

💙💙💙

Eve geldiğimde mutfaktan sesler geliyordu. Annem yemek mi yapıyordu?

Çantamı odama bırakıp mutfağa ilerlediğimde annem bir pasta yapıyordu. Beni görünce "Sen mi geldin?" Dedi yüzü düşmüştü. Kimi bekliyordu ki."Ben geldim, ne yapıyorsun anne?" Diye sorduğumda çilekleri kesiyordu." Sana değil" demişti. Kafamı sallayıp gözlerimden yaşlar akarken odama gittim ve üzerimi değiştirip okul kıyafetlerinin kurtuldum. Yatağa oturtup telefonumu elime aldığımda kaşlarımı çattım.

Engellediğim numaranın engeli kalkmıştı. Nasıl böyle bir şey olabilirdi?

Yazışmaları girdiğimde,

"Alındım gücendim şekerparem" Yazmıştı.

Derin bir nefes alıp "Engeli nasıl kaldırdın?"

Yazdığımda hızlı bir şekilde görüldü ve yazıyor oldu.

"Canım istedi ve kaldırdım şekerparem" yazdı.

Canım istedi ve kaldırdım?

"Kimsiniz pardon?"Yazdığımda mesaj iletilmedi ve çevrim dışı oldu bir anda.

Kafamı dağıtmak için telefonda gezinmeye başladım. Ne kadar geçmişti bilmiyorum ama kapı çalma sesi ve açılma sesi geldi. Kendimi herhangi bir kavgaya hazırlamak için derin nefesler aldım ama hiçbir bağırış sesi gelmedi.

Tuvalete gitme bahanesiyle odamdan çıktığımda karşımda bir adam duruyordu ama bu adam babam değildi.

💙💙💙

Adam 45 li yaşlarda,1 80 boylarında, kahverengi saçlı ve kirli sakallı biriydi. Annem hala babamla evliydi değil mi?
"Kimsin sen?" Kaşlarımı çatarak sorduğum soruya "Sen Buket olmalısın,ben Bülent" diyip elini uzatmıştı ama elini tutmayınca geri çekti. Annem bana bakıp "Odana git hadi" demişti yalandan olan gülümsemesiyle. Kafamı sallayıp odama girdim. Annem babamı aldatacaktı ve bu adam hiç iyi birine benzemiyordu.

Ödevim olmadığı için yatağıma yattım ve telefona bakmaya devam ettim. Bir saat sonra o numaradan bir mesaj gelmişti.

"Gelecekteki kocan şekerparem"

Kaşlarımı çattım ve aynı cümleyi bilmem kaç kere tekrar okudum. Adamı bir kez daha engellemeye çalıştım ama adam engellenmemişti. Bu adamda kimdi ya?

Tam bir şeyler yazacakken evin kapısı çok yüksek bir sesle açılınca yerinden sıçardım.

"BU ADAM KİM?"
"BU ADAM KİM DİYORUM LAN SANA!"
"SANA NE BE ADAM, SENİ NE İLGİLENDİRİR?!"

Babam gelmişti ve işler asıl şimdi karışacaktı.

_________________________________________

Umarım bölümü beğenirsiniz.
Oylamayı unutmayın.
Sizlere bayılıyoruuuum...
Le Mie Stelle