ŞEKERPARE/Yarı Texting

29/FİKRİMİN İNCE GÜLÜ

Gece yine gönlüme doğdu
Gidiyoruz kördüğüme doğru
Senin için ölürüm diyordun
Ne oldu da yar böyle oldun.

Ben geldiiiiiiiiiiim.

Dün gece bu kitabı yazmayı bırakmayı düşündüm. Hatta dedim bırakıyorum falan.

Çünkü çok şey oldu ve olmayada devam ediyor.

Ama sonra dedim ki ben bu kitaba 'herkese ve her şeye rağmen' diye başladım. Ve böyle demeye devam etmeliyim dedim. Yani devam ediyoruuuum.

50.000 kişi hepinize yıldızlarca teşekkürler☆♥︎

Neyseee

De-vam-keeeee
_______________________________*_*______

Dilara'dan bunu bekler miydim?
Bilmiyorum.

Ama yapmıştı.

Zamanında o çok güvendiğim Dilara bana bunuda yapmıştı.

Hep böyleydi belkide.
Belkide ben onu tanıyamamıştım.

Kalbimin sıkıştığını ve nefes alamadığımı hissediyordum yine.
Geçen sene bana Dilara'nın bunları yapacağını söyleselerdi inanmazdım.

İnanmak istemezdim belkide.
Ama yapmıştı işte.
Bunu bile yapmıştı.

Yüklenen diğer fotoğraflara bakarken gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Çünkü bir fotoğrafta resmen kucağında oturuyordum Hayati'nin.

Bir başka iğrenç fotoğrafa bakarken hepsi silinmeye başladı. Ve en sonunda hiçbir fotoğraf kalmadı.

Bunu yapan ya Dilara'ydı yada Okyanus'tu. Ama bence Okyanus'tu.
Hatta kesin Okyanus'tu.

Ama acaba bu fotoğraflara inanmış mıydı?

Ne yapmalıydım şimdi?

Dilara'ya bunu neden yaptığını mı sormalıydım?
Yada Okyanus'a bu fotoğrafları görüp görmediğini, sildirip sildirmediğini mi sorgulamalıydım?

Dilara zaten yapacağını yapmıştı ve artık benin için önemsiz biriydi. Ama Okyanus'un görüp görmediği önemliydi.

İlk önce aramayı düşündüm. Ama daha demin ağladığımı fark edebilirdi sesimden. Bu yüzden mesaj attım.

"Nasılsın Okyanus?"

Başka bir şey mi yazsaydım diye düşünürken mesaj geldi.

Okyanus: "İyiyim şekerparem. Sen nasılsın?"

"Bende iyiyim. Sen Instagram kullanıyor musun?"

Okyanus: "Hayır güzelim kullanmıyorum"

"Tamam. Müsaitsen bana gelir misin?"

Okyanus: "Gelirimde bir problem mi var yavrum?"

"Hayır gelince anlarsınnn"

Okyanus: "tamam geliyorum bitanem"

Yazdığında telefondan Dilara'yı aradım. Ve beklediğim cevap geldi. "Aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor". Dilara böyleydi. Bir halt yer sonrada ulaşılamaz. Ne bok yerse yesin.

Okyanus gerçektende kötü bir yalancıydı.

(...)

Okyanus geldiğinde sanki hiçbir şey olmamış gibi gülümsedim. Yüzümü inceliyordu. Bir şeyler fark etmiş gibiydi. Ama herhangi bir şey sormasına izin vermeden elinden tutup salona getirdim. "Sen bekle geliyorum şimdi" dedim ve hızlıca odama gidip iki tane kağıt maske aldım. Maskelerden biri tavşanlı, diğeri kaplanlıydı. Tavşanlı olanı kendime, kaplanlı olanı ise Okyanus'a yapacaktım.