ŞEKERPARE/Yarı Texting

10/GEÇMEYEN GEÇMİŞ

Merhabalar yeni yıla girdiiiik. Saat şuan tam 01:30. Umarım bu yıl size ne istiyorsanız onu getirir. 2023 bana hüzün getirdi ama umarım 2024 mutluluk getirir. Neyseee
Tekrardan

Herkese ve her şeye rağmen Devamkeeee
_________________________________________

Buket 4 yaşındayken..

Yemek lekelerinden mahvolmuş yemek masasının üzerinde kağıtları katlayıp duruyordum. Kağıtlarla uğraşmak beni çok mutlu ediyordu. Annem mutfaktaydı ve bir şeyler yapıyordu. Tabak çatal sesleri geliyordu. Galiba yemek yiyecektik. Çok acıkmıştım zaten.
Kağıttan ortaya hiçbir şey çıkmıyordu ama amacım zaten sadece kağıtları katlamaktı.

O kağıdı masaya bırakıp başka bir kağıt aldım ve onuda katlamaya başladım. Annem içeri girdi. Elinde kocaman bir kase dilimlenmiş kavun vardı. Ama yüzü mutlu değildi. Kaseyi masaya bırakıp "Bırak şu kağıtları ve odana git" demişti. Yemek yemeyecek miydik?

O kağıdı da masaya bırakıp "Neden anne? Ben çok acıktım" dedim. Gözlerimin içine bakarak "Odana git dedim!" Diye bağırınca hemen ayağa kalkıp odama gittim. Kapının arkasına oturdum ve bacaklarımı kendime çektim. Bacaklarımı sallamaya başladım. Neden bağırmıştı ki bana?

Gözlerimden yaşlar akarken kapının açılma sesi geldi. Ve yaklaşık yarım saat sonra da bağırış sesleri..
"NE DEMEK O KIZ BENİM DEĞİL!"
"OROSPUSUN SEN!"
"KİMDEN YAPTIN LAN!"
"NERDE O KIZ!?"

Kulaklarımı mı kapatmalıydım?
Gözlerimi mi kapatmalıydım?
Kapıyı mı kilitlemeylidim?
Yoksa hepsini mi yapmalıydım?

Belki birini belkide hepsini yapmam gerekiyordu ama ben sadece ayağa kalktım. Ne oluyordu bilmiyordum. Neden kavga ediyorlardı bilmiyordum. Ben ne yapmıştım onu da bilmiyordum. Ne yapmam gerekiyordu onu da bilmiyordum. Ayağa kalkıp kapıdan 5 adım uzaklaştım ve beklemeye başladım. Neyi beklediğimi bilmeyerek.

Kapı büyük bir şiddetle açıldı. İçeriye o adam girdi. Benim babam olmayan ama annemin kocası olan o adam girdi. Sanki karşımda bir insan değilde canavar görüyordum. Sanki değil ben gerçekten bir canavar görüyordum. Bana beni öldürücekmiş gibi bakan bir canavar görüyordum. Kaşları çatılmış, sakalları uzamış, gözleri dönmüş ve sarhoş bir canavar görüyordum. O canavar üzerime gelmeye başladı. Bağırıyordu. Lanetler okuyordu ama yanağıma geçirdiği sert tokat yüzünden kulaklarım çınlıyordu. Göz yaşlarından önümü göremiyordum.

Saçlarımdan tutup beni yere atınca ağzımdan büyük bir inilti çıktı. Annem sesimi daha yeni duymuş gibi koşarak geldi ve canavarı durdurmaya çalıştı. Ama o canavar anneme de tokat attı ve annem yere düştü. Hıçkırarak ağlıyordum ve annemin durumuda benden farklı değildi. Yerden kalkıp annemi düştüğü yerden kaldırmak istiyordum ama kalkamıyordum. Sırtım yatağın demirine çarpmıştı ve çok acıyordu.

Annem ayağa kalkmaya çalıştığımda o canavar annemi dışarıya çıkardı. Zorla. Kapıyı kilitledi. Onunla kaldım, küçücük bir odada kocaman bir canavarla tek başıma kaldım. "ANNE KORKUYORUM!" Annem kapıya vuruyordu. Ama bir vakitten o kapıya vuruşlar da durdu. İşte şimdi tek başımaydım. "ANNE KORKUYORUM!" Diye bağırdım ama ses yoktu. Canavar bana bakarak "SUS!" Diye bağırdı. Hıçkırarak onu izliyordum. Ne yapacağını bekliyordum. Cebinden bir sigara kutusu çıkardı.

Sigara mı içicekti?

Çakmağını çıkardı ve sigarasını yaktı. Sigarayı dudaklarına götürüp büyük bir nefes aldı. Beyaz bir duman verdi ağzından. Sonra psikopat gibi gülümseyerek yanıma geldi. Ne kadar küçülebilirsem o kadar küçülmüştüm. Tam karşımda yere oturdu ve "Sağ kolunu ve bakalım" dedi gayet sakin bir sesle. Uzatmadım sağ kolumu tam tersine gizlemeye çalıştım. Ama bu onu sinirlendirdi ve kolumu sertçe çekti.

Ne yapacağını anlayamıyordum. Sigaradan bir nefes daha çekti ve sigarayı sağ omzumda söndürdü. Ağzımdan büyük bir çığlık çıktı. Etim yanıyordu. Ben yanıyordum. "ANNEEEEE!"Diye bağırdım ama annem kapının arkasında kafayı yemekle meşguldü. "NE OLUR YAPMA' desem de sigarayı bir kez daha omzumda söndürdü. Bir çığlık daha attım. Gözlerimi o kadar çok sıkı kapatmıştım ki yüzüm ağrıyordu ama kolumdaki acıdan kötü değildi. Bir şey dememe kalmadan bir kez daha söndürdü. Sonra bir kez daha ve bir kez daha. Artık çığlık atmıyor,bağırmıyordum.

8. Kez kolumda o lanet sigarasını söndürdü sonra ayağa kalktı. "Sen lanetlisin anladın mı beni!?" Yanağıma büyük bir tokat geçirdi ama ağlamıyordum. Ağlamayacaktım. "Senden nefret ediyorum!" Susmuyordu. İçimden sussun ve gitsin diye dualar ediyordum ama susmuyordu be gitmiyordu.

"Kolumdaki şeyde senin lanetli olduğunu gösteriyor!" Sağ omzuma çok sert bir şekilde vurdu. Zaten yakmıştı birde üstüne vuruyordu. Acından kendimi tutmaya çalışsam da kısık sesle inlemiştim. Gözlerimi hala açmıyordum. Açmak istemiyordum.

"Allah belanızı versin!" Dedi o canavar ve kapı kapanma sesi. Gitmiş miydi? Umarım gitmiştir diyerek gözlerimi açtım. Karşımda yüzü mosmor olmuş, saçları dağılmış ve gözlerinde hiçbir his olmayan annem duruyordu.

Baktı. Sadece baktı. Başka hiçbir şey yapmadı. Duygusuzca gözlerimin içine baktı. Sonra kalktı ve evden defolup gitti.
_________________________________________

Bilgisayarda, tam karşımda  Zümrüt diye bir dosya vardı. Hemen dosyayı açtım. Karşımda bir kız çocuğu vardı. Çok mutlu, babasıyla beraber olan bir kız çocuğu vardı. Benim babamla beraber olan bir kız çocuğu vardı.

Bir fotoğrafta kar topu oynuyorlardı, diğer fotoğrafta pasta kesiyorlardı, bir başka fotoğrafta ise televizyon izliyorlardı. Bir sürü fotoğraf vardı. Gözlerimden yaşlar akın etmeye başladı. Ben babamla hiç bu kadar mutlu olmamıştım ve benim babamla onun babası aynı kişilerdi. Sorun bende miydi yani?

Ağlamamalıydım. En azından o babamla mutlu bir çocukluk geçirmişti. Fotoğraflara biraz daha bakıp o dosyadan çıktım.

Hayatınız çok kötü gidiyor olabilir ama o ödevi yapmanız gerekir..

Hızlıca projeyi yapmaya başladım.

💙💙💙

Proje bitmişti ama bende bitmiştim. Sırtım çok ağrıyordu. Gözlerim bulanıklaşmıştı artık. Sessizde olan telefonuma baktığımda saatin 4'e gelmeye başladığını gördüm. Ve hemen bilgisayarı kapatım yatmaya gittim. Yatar yatmaz da uyudum.

💙💙💙

Sabah uzun bir süre uyanmaya çalıştım ama utanmam lazımdı çünkü eğer uyanmaz ve okula gitmezsem yaptığım Proje boşuna gidicekti. Zorda olsa uyandım ve direk elimi yüzümü yıkadım. Ama ayılamadım. Yarı uyanık bir şekilde okul üniformamı giydim, çantamı ve projeleri alıp okula gitmeye başladım.

Yolda giderken duran arabaya çarpmıştım ve bütün yol boyunca buna gülmüştüm. Çünkü komikti. Pazartesi öldüğü için dışarıda sıra vardı. Sıraya girdim ve gözlerim kapalı bir şekilde bu çilenin bitmesini bekledim.

Çilem bitmişti ve sınıfına çıkıyordum. Sınıfa gelir gelmez çantamı hemen sıraya koydum ve tam oturacakken adımı duydum. Ses arkadan geliyordu. Arkaya baktığımda ise bütün sınıf bir yerde toplanmıştı ve bana bakıyorlardı. En büyük sıkıntı ise tam ortalarında Dilara vardı.

_________________________________________

Bölüm kısa mı oldu yaa. Neden baştaki yeri yazdım bende bilmiyorum yazasım geldi. Neyse kendinize çok çok iyi bakın.