OPİA (texting)

52

Kulağıma gelen sesler ve derin bir uğultu. Hissettiğim buydu. Yoğun bir baş ağrısı ve bel ağrısı da vardı.

"Gördüm diyorum ya, hareket etti eli." Alex'in sesiydi bu.

Ben neredeydim? Gözlerimi açamıyordum. Sesimi çıkarmak istedim ağzımı açmak istedim ama gene başaramadım.

"Bilader, yanlış anlama da çok uykusuz kaldın. Ondan yanlış görmüş olabilirsin." Akın da buradaydı.

"Ya da reflekstir. Bak bu iyiye işaret." Nil.

Üçünün bir arada ne işi vardı?

"Bilerek yapmış olamaz mı?" Çok çaresiz gelmişti sesi. Elimi tekrardan oynatmaya çalıştım ve bu sefer başardım. Elimi kapatıp açmak istedim ama sadece parmaklarım hareket etti.

"Bakın, gene oldu!" Umutsuz mırıldanmalar ile tekrardan derin bir nefes işittim.

"Opia, güzelim, eğer beni duyuyorsan biraz daha uğraş gene hareket ettir elini lütfen."

"Delirdin demek istemiyorum ama kız baygın baygın yatıyor kaç saattir. Lütfen git biraz kıvrıl şu koltuğa."

"Eline bak Akın." Dişini sıkarak söylemişti bunu. Tekrardan oynattım biraz parmaklarımı. Ses gelmedi bir süre. Ardından başımın üstünde dudaklarını hissettim.

"Delirmemiş ya lan."

"Nil sende mi gerçekten?" Nil'in burada omuz silktiğine emindim.

Kapının açılma sesi duyuldu. "Normal odaya geçmiş dediler, geldik. Durumu nasıl?" Akif amcaydı gelen.

"Elini oynatıyor baba, ama başka bir tepkisi yok henüz."

"Buna da şükür oğlum, hiç tepki vermemiş de olabilirdi."

Gerisi tekrardan karanlıktı. Bir ara bir beyaz ışık gördüm. Ben 'Ey kulum, Rabbin kimdir' sorusu beklerken bunun bilincimin açık olup olmadığını anlamak için gözüme tutulan bir fener olduğunu sonradan fark ettim.

Tekrardan karanlık.

"Oğlum git eve bir duş falan al, kokmuşsun resmen."

"Abartma Finn. Ama harbiden git bi üstünü başını düzelt. Dağılmışsın resmen. Kız uyanıp böyle mi görsün seni?"

"Keşke Ames, uyansın da benim ne halde olduğumu görmese de olur."

"Başladı bizim deli."

"Oynattı lan!" Bu sefer ağzım açılıyordu. Gözümü de zorlasam da açabildim. Başta kimse fark etmedi bende zaten tavandaki ışığa odaklandım biraz. Beyaz ışık sandığım bu da olabilirdi.

"Niye tek sen gördün o zaman?"

"Onun için oynattım çünkü." Kısık hatta fazlası ile kısık sesim duyuldu odada.

Yüzümü iki elinin arasına aldı, yüzünü gördüm ardından. Alex'in kafasının yanında birkaç kafa daha görmemle hepsine baktım tek tek. Görüntü henüz tam net değildi ama karşımdakileri seçebiliyordum. Sırayla Finn, Amy, Nil, Akın ve Alex direkt yüzüme bakıyorlardı.

"Ne bakıyorsunuz? Oyun mu çeviriyoruz burada?" Kısık sesimle tekrar konuştum.

Alex kahkaha attı bu dediğime. "Uyandın."

"Hala çok uykum var ama."

"Olsun, uyandın." Yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Anlımdan öptü. Sırıtmak istedim ama ancak gülümseyebildim.

"Alex bir çekil kardeşim şuradan, belim kırıldı şu koltukta yatmaktan. Sen tabi yattın kızın yanında." Akın..

Alex'in yanında Akın belirdi. "İyisin değil mi?"