Moonstruck: Divulgence

DIVULGENCE 43

𝓙𝓪𝔂𝓼𝓱𝓲𝓷 𝓩𝓪𝓬𝓱𝓪𝓻𝓲𝓪𝓼

One month had passed, and everything went back to normal. Nakalaya na ang ACIS sa walang katapusang patayan at napatalsik ang mga shareholders at higher ups sa kani-kanilang p'westo. Nabili ang ACIS ng pamilyang Danrel, kaya nakakasiguro akong walang pagmamanipula ang mangyayari.

I was busy fixing my stuff because I just resigned. Desidido na ako sa pagbitiw ko sa aking posisyon at pag-alis ng p'westo. I've been serving in East HQ for about eleven years—that's more than ten years. Sa tingin ko ay sapat na ang mga taong 'yon. Kailangan ko ring bigyan ng oras ang sarili ko at puro trabaho.

"I hate you, dude," Reece Sandoval uttered flatly as he watched me fix my things. Instead, na tulungan niya ako ay mas lalo niyang ginugulo ang gamit ko. Kinakalat niya ang ibang mga papeles matapos basahin. Those are about the cases I've gotten involved in since then.

"C'mmon, don't be childish, Sandoval. Hindi bagay sa'yo, besides I did you a damn favor, so be thankful," saad ko at hinarap siya.

Reece needs my consent for his resignation, but I reject it and just gave him a one month vacation leave. He needs that to unwind from work. I think thirty days is enough for him to tame Louriel Havier.

He hissed audibly. "Gusto ko na ring mag-resign. Dude, alam mo bang hindi ako makatulog sa gabi dahil katarantaduhang ginawa ko? Even Lou doesn't want to see me anymore." Marahas siyang nagpakawala ng buntong-hininga at naiinis na inihagis ang mga papeles sa ibabaw ng lamesa.

"Just hang in there, kung mag-reresign ka ay wala ring mangyayari. Magtiis ka, tarantado ka eh," nakangiwing sabi ko.

"You don't get it. Harassment and rape are crimes for Pete's sake! And you know what's worst? I'm a fucking cop! What happened to my principles? How about my creed? I'm fucked up. I don't know what to do anymore, Jayshin." He shook his head and hove a deep sigh. He looked in distress and messed up.

I can't provide him with advice and suggestions regarding what he should do because I made the same mistake back then. I raped Zene Odette. Hindi maganda ang kinahinatnan namin kaya wala akong mapayo sa kaniya. Ayaw ko rin namnn siyang pangunahan sa desisyon niya at sa mga bagay na dapat niyang gawin.

"Just go with the flow," I said. Kinuha ko ang malaking box kung saan nakalagay a ng mga personal kong gamit at walang palam na iniwan siya.

"What? That's all you can say? 'Yon na 'yon, Jayshin? Just go with the flow? To hell with that!" Reece ranted.

Rinig ko ang reklamo niya hanggang sa hallway ngunit hindi ko 'yon pinagtuunan ng pansin. Nagpatuloy ako sa paglalakad. Nakipagbatian ako sa mga nadadaanan konng katrabaho at nagpaalam na rin. I will miss the HQ and my friends. Kinokonsidera kong kaibigan lahat ng katrabaho ko dahil naging parte na rin sila ng buhay ko kahit paano.

I drove my Maybach to my apartment to see my wife, Zene. Ilang araw na rin kaming hindi nagkikita dahil nagpapa-miss ako sa kaniya kahit alam kong malabonng mangyari 'yon, ang mangulila siya sa presensya at atensyon ko.

I parked my car in front of their house. Masikip ang daan pero nagawa kong i-park ang Maybach ko ng walang hastle. My left eyebrow quirked up when I spotted a familiar motorcycle, a Ducatti, that was parked in front of the gate. I checked its plate number to make sure the owner is someone I know, and it is. It was Saber Zene's motorcycle. Anong ginagawa niya dito?

My heart literally beats so fast. It skipped a beat that almost made me stop breathing. Hindi ko maipaliwanag ang pinaghalong kaba at takot na nararamdaman ko. My mind went blank, and I can't think of anything positive, tanging mga negatibong bagay lamang ang naglalaro sa isipan ko. Is Saber here because he's going to reveal that he's my son from another woman? Is he going to tell Zene that she's not my only woman back then? Darn! What am I even thinking?

I was walking back and forth and trying my best to compose myself. Nanginginig ang kamay ko dahil sa kabang bumabalot sa sistema ko. Bakit kailangang gawin sa 'kin 'to ni Saber? Gumaganti ba siya sa akin? Ganoon ba siya kagalit sa akin para umabot siya sa ganito?

I hove a deep sigh and tried to hide my nervousness. Hindi ako p'wedeng humarap ng ganito kay Zene. I want to look at least presentable in front of my wife. I stood straight, raised my forehead, and chest out.

Marahan kong binukas ang pulang gate nila at umakyat sa pangalawang palapga kung saan naroon ang maliit na tinitirahan ni Zene. Gusto ko silang dalhin ni Jayshie sa ipinagawa kong bahay sa Moon Village ngunit ayaw niyang sumama sa akin. Hanggang ngayon ay hindi niya pa rin ako napapatawad.

I was about to knock when I overheard their conversation. There are three pairs of voices, and they are all familiar. I leaned on the thin metal door to eavesdrop on their conversation. I think it is something exclusive that I need to hear.

"Leave me alone, Ma'am and Sir. I don't need you, guys. Nabuhay nga ako ng sixteen years ng wala kayo at mabubuhay pa rin ako sa mga susunod pang taon," matigas na saad ng pamilyar na boses. I was Saber. Hindi ko alam kung sino ang tinawag niyang Ma'am and Sir at kung bakit ganoon ang pakikitungo niya sa mga ito.

"P-Please, Saber anak. Nakikiusap ako, patawarin m-mo ako. H-Hindi ko sinasadya. Magulo ang b-buhay ko noon at hindi ko alam kung paano ko kayo itataguyod ni Jayshie. Forgive me, anak?" nagsusumano si Zene at rinig ko ang paghikbi niya. What the fuck is the meaning of that? Anak ni Zene si Saber? How? May iba ba siyang lalaki?

Nasapo ko ang bibig nang may ma-realize. Don't tell me... Goddamn it! No! Jayshie Zin and Saber Zene were born on the same day. That's what I have read on their profiles before. Don't tell me they are twins. I don't know. Naguguluhan ako.

"Tsk. Saber, I know what you're feeling right now." It was Calliope that was cut by Saber.

"No! You don't! Kung naiintindihan mo ang nararamdaman ko, sana hindi mo na ako dinala dito. Nanahimik ako at bigla mo na lang akong kinaladkad dito! Hindi mo man lang ako tinanong kung gusto ko ba siyang makita! Now, tell me na naiintindihan mo ako, Sir Calliope!".

"Fine. But please don't call me Sir Calliope. Just call me Daddy or Tito, you choose," Calliope said as if he's not bothered by Sabers outburst. Damn! He's so insensitive.

"Fuck it!" Saber cursed. "Ayokong magkaroon ng kahit anong koneksyon sa inyo. Okay na ako, eh! Bakit ngayon pa? Ngayon pang hindi ko na kayo hinahanap? Ngayon pang hindi ko na kailangan? Bakit ngayon pang kinalimutan ko na kayo?" He's crying. I can hear and feel it.

Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman. I don't know how to react or what to say. I'm speechless. Mistulang may daan-daang mga karayom na tumusok sa puso. Naninikip 'yon at masakit sa pakiramdam. Hindi ko alam kung ano 'yon. Ang alam ko lang ay nasasaktan ako para kay Saber.

Saber Zene Salavaria. Anak ko siya kay Zene at hindi sa ibang babae. Ang hindi ko maintindihan ay kung bakit hindi ko man lang siya nakilala. Jayshie and Saber were born on the same day, and I wasn't present when Zene gave birth to our twins. I'm not even aware that she was carrying a twin back then. She hid from me, and I was young and powerless back then, so kaya hindi ko siya nagawang hanapin.

Naikuyom ko ang aking kamao sa galit. Nakaramdam ako ng matinding galit kay Zene. Hindi niya man lang nabanggit sa kambal ang anak namin. Kailanman ay hindi siya naglakas ng loob na banggitin sa akin. Kung hindi ko pa nalaman kay Saber ay hindi ko pa malalaman ang lahat.

Ang planong pagbisita ko kay Zene at hindi na natuloy pa. Nagbago ang isip ko at walang lingong umalis. Padabog kong isinara ang gate nila. Minaneho ko ang Maybach ko ng walang direksyon. Mabilis ang takbo at nawalan ako ng ganang sumunod sa batas trapiko.

𝚁𝚢𝚔𝚎𝚛𝙼𝚘𝚘𝚗