DEEPLY INLOVE WITH YOU ✓

CHAPTER 44

                       
                              
Hulyo's P.O.V

[FLASHBACK]

3 year's ago...

NASA hospital ako ngayon, ako lang kasi ang binilin ni tita na bantayan ko raw si bunso dahil bibili muna raw siya ng makakain.

Apat na taon na pero hanggang ngayon ay hindi pa din siya gising, nag-aalala na ako sa kanya. Matagal na din siya dito sa France,

Damn.

Hinawakan ko ang kamay ni art saka iyon pinisil-pisil. Ramdam ko pa ang panubig ng mata ko habang pinagmasdan ko ang maamo niyang mukha.

I swear, lalo siyang pomogi!

Ang handsome ng bunso ko, isama mo pa ang bullet hair nito.

Sana magising ka na talaga bunso, para makahanap na ulit tayo ng chix—nag eemote ka hulyo ano ba.

Araw-araw din akong umiiyak sa sitwasyon ng pinsan kong'to. Miss ko na siya, miss ko nang makasama siya.

I miss her so, so much!

"Ang daya mo!"Sabi ko dito habang pagak na tumawa.

"G-gumising kana, bunso please...miss kana ni ate July mo."Sabi ko habang ang luha ko ay patuloy pa din sa pag tulo.

Bigla akong natutop sa kinauupuan ko nang makita ko ang bahagyang pag galaw ng kamay niya.

Nanginginig ako—hindi sa takot kundi sa saya.

"B-bunso..."Bigla iyong lumabas sa labi ko ng makita ko ang dahan-dahang pagmulat nito sa mata.

Kaagad mong dinukot ang selpon mula sa bulsa ko saka tinawagan si tita lianna.

"T-tita...gising na po si art."Sabi ko sa kabilang linya.

["Really?! Nasa labas na ako ng hospital, papunta na ako diyan!"]Halata sa boses ni tita ang saya kaya napangiti din ako.

Lihim akong nagtatalon-talon sa saya. Pinunasan ko pa ulit ang luha ko dahil nagsisimula na naman itong tumulo.

Lalong binalot ang kalooban ko ng saya nang makita ko ang kulay gray nitong mata habang libot-libot ang tingin sa kabuuan ng sariling room niya.

Gumalaw ito at dahan-dahan na umupo.

"Ouch!"Daing niya nang makaupo na ito.

Nabaling ang tingin niya sa akin. Ganun nalang ang paglunok ko ng kunot noo itong nakatingin sa akin.

Nakahinga naman ako ng malalim ng bumukas ang pinto saka lumuwa duon si tita lianna at tito fonso.

Labis sa mukha nila ang gulat at saya.

"A-anak..."Iyon ang lumabas sa bibig ni tita.

"Pamangkin ko..."Si tito fonso.

Lumapit sila dito pero si art ay nanatili pa ding kunot ang noo.

Napalunok ulit ako, tangina—mukhang may argh nevermind.

"S-sino kayo?"Kaagad na nawala ang ngiti sa labi ni tita at tito ng magsalita ito.

"A-ako ang mommy mo, art."Naiiyak na sabi ni tita lianna. Lumapit pa ito at hinawakan ang kamay ni art saka ito hinalikan.

"I'm your mommy..."Dagdag pa ni tita.