DEEPLY INLOVE WITH YOU ✓

CHAPTER 48

                                     ---

                                   scar

Art's P.O.V

"Tito davis?"Kaagad na lumingon ako sa lalakeng ngayon ay hindi na maipinta ang mukha.

"Oh, hello there, anak ko."Mangarap ka po, hindi naman masamang mangarap.

"Tito davis, si dada."Lumapit si lein sa akin at niyakap ako patalikod.

"What?!"Natigilan sa pagkayakap sa akin si lein nang sumigaw si davis. Hindi siguro niya alam na ako ang ina ng anak ni freya.

Naglakad palapit sa akin si davis at sinuntok ako sa sikmura dahilan upang humandusay ako sa sahig.

Puta, ang lakas ng impak nun. Papatayin ba ako ng lalakeng to? Anong Akala niya sakin lalake?

"Davis!/tito davis!"Sabay sigaw ng mag-ina.

"Fvck you! Matapos ng ilang taong nawala ka bumalik ka dito? Para ano? Para kunin mo si arthiel? Para agawin mo sa'kin ang mag ina ko?!"Dahan-dahan akong umupo at itinukod ko ang dalawa kong kamay sa sahig. Napatawa nalang ako dahil sa sinabi nito.  Mag Ina? HAHAHA. Lihim akong napamura nang yumakap si freya sa likod ni davis.

"Excuse me? Kahit kailan wala sa intensyon ko ang mang agaw ng pagmamay-ari ng iba. Wala din sa intensyon ko ang kunin at ilayo ang anak ko kay freya. Ang akin lang ay ang makabawi ako sa anak ko. And what? Mag Ina mo? Keep dreaming, dude. Hindi naman masama."Lumapit ito sa akin at kwinelyuhan ako saka ako nito binugbog sa maganda at maangas kong katawan—dapat mahangin tayo kahit masaktan man ang katawan ko.

"Davis!"

Hindi sa pagmamayabang pero hindi naman tumatalab ang suntok niya sa sikmura ko dahil bata pa ako lagi akong bugbug sarado sa tauhan ni dada na isa rin sa boxingero niya.

Pero kalaunan nun ay nasanay na ako sa sakit na maramdaman ko kapag sinasaktan o binububog ako.

"What the fvck Davis?!"Galit na galit na si freya sa boyfriend kuno niya na patuloy pa din sa ginagawa nito.

"What the hell is this?!"Napatayo si davis nang may magsalita sa may hagdanan.

"Dada!..."Lumapit sa akin ang anak ko saka ako niyakap ng mahigpit kaya gumaan ang pakiramdam ko. Tangina, binabawi ko na ang sinabi ko kanina dahil puta! Ang sakit ng katawan ko!

"What did you do, davis?!"Bulyaw ni tita dito pero ang gago nanatili lang itong nakayuko.

"N-nothing po."Sagot nito.

"Wala? So, ano yang mga pasa sa mukha ni art? Wag mong sabihin na lamok ang may gawa niyan. Grabeng lamok naman 'yon ang laki ng kamay."Sarkastiko ang pag kasabi ni mommy kaya lihim akong napatawa.

Gumaan naman ang loob ko ng pinaalis ni mommy shira ang davis na 'yon.

"Are you okay?"Ava asked. Napakagat nalang ako sa pang-ibabang labi ko dahil puno ng pag-aalala ang boses nito.

"M-medyo..."Napapitlag ako ng hawakan nito ang pisngi ko, parang may kuryente kasi, eh. na ewan.

"Brat. Sayang, I want to spend my time with you pa naman kaso pupunta ako ngayon sa hospital dahil nabali yata ng tito mo ang boto ko."Napakamot sa batok kong sabi.

Hindi nagsalita ang anak ko at mas lalong nagsumiksik sa bisig ko. Rinig ko din ang paghikbi nito kaya hinaplos ko ang likuran niya.

"Gusto mong ihatid kita, hija?"Si mommy shira.

"Hindi na po—"

"Stay here."Napalingon ako ng tingin kay ava ng magsalita ito ulit.

"Hindi na. Nagsasayang ka lang ng ora—"