នរកស្នេហ៍.1

ភាគទី២៨: បរិច្ចាគ

            ភាគទី២៨: បរិច្ចាគ

|មន្ទីរពេទ្យ|

មកដល់មន្ទីរពេទ្យភ្លាមថេយ៉ុង  ឆ្ពោះជំហានទៅរក មីន យ៉ុនហ្គីតែម្តង ព្រោះពេលនេះ គេសម្រេចចិត្តរួចហើយ ថានឹងបរិច្ចាគកែវភ្នែកមួយគូរនេះជូនចំពោះ បុរសជាទីស្រឡាញ់ ដើម្បីតបស្នង រាល់ទង្វើអាក្រក់របស់លោកប៉ា ដោះដូរជាផ្នូរនៃការសុំទោស÷

"ប្អូនសម្រេចចិត្តច្បាស់ហើយ??"យ៉ុនហ្គី សួរបញ្ជាក់ ព្រោះខ្លួននាយ ក៏មិនចង់សាងកំហុសឡើយ តែធ្វើម្តេចនេះជា ព្រំលិខិតទៅហើយ

"បាទដើម្បីជុង ខ្ញុំលះបង់គ្រប់យ៉ាង"

"ហ៊ឹម~ អញ្ជើញចូល"យ៉ុនហ្គី តបលែងចេញមាន តែធ្វើតាមដំណើរ។ រាងតូចដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់វះកាត់ កែវភ្នែក ដើម្បីបរិច្ចាគជូន មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ រីឯយ៉ុនហ្គី មានតែធ្វើទៅតាមតួនាទីខ្លួនឯងឱ្យរួចរាល់ ទម្រាំតែហើយ គឺជិតម៉ោង២កណ្តាល យប់ទៅហើយ...។

អូនមិនដឹងឡើយថា តទៅមុខទៀតមានលិទ្ធផលបែបណា ក៏អូនស្ម័គ្រចិត្តទទួលគ្រប់យ៉ាង ហើយការលះបង់មួយនេះ សង្ឈឹមថាបង ពេញចិត្តនឹង ទទួលយកវា តែអូនសូមតែម្យ៉ាងកុំ ចង់កម្មពៀរជាមួយលោកប៉ារបស់អូនអី អូនសូមតែប៉ុណ្ណឹងទេ។
===============

|១ សប្ដាហ៍ គន្លងផុតទៅ|

ជុងហ្គុក ក្រោកបាន ដើរហើរបាន ធម្មតាខុសអីតែ កម្លោះរូបស្រស់ម្នាក់ គេងលើគ្រែអ្នកជម្ងឺ ដោយទឹកមុខស្លេកស្លាំង នេះមួយសប្តាហ៍ហើយ ថេយ៍នៅមិនទាន់ ដឹងខ្លួនទៀត។ បបូរមាត់ ពណ៌ស៊ីជម្ពូ ថ្ពាល់ទន់ៗ គួរឱ្យ នែបនិត្យ ក្លិនកាយក៏ក្រអូប សាច់សរខ្ចីម៉ដ្ឋដូច កូនក្មេង គ្រប់កន្លែង នៃសរីរាង្គកាយរបស់ ថេយ៉ុងគឺស្រស់ស្អាតគ្មានទាស់ តែខុសម្យ៉ាងពេលនេះគឺ÷
កែវភ្នែកធ្លាប់តែមានពន្លឺ កែវភ្នែកធ្លាប់តែឃើញពិភពលោកទាំងមូល កែវភ្នែកធ្លាប់តែឃើញបុរសជាទីស្រឡាញ់ ពេលដែលភ្ញាក់ពីដំណេករៀងរាល់ព្រឹកតែពេលនេះ វាប្រែប្រួលហើយគឺ គឺប្រែពីរមានពន្លឺក្លាយជាងងឹតសូន្យឈឹង។ ងងឹតទៅនឹងក្តីស្រឡាញ់ជុងហ្គុក ដែលផ្តល់មកឱ្យគេអញ្ចឹង។