នរកស្នេហ៍.1

ភាគបញ្ចប់: កោះគ្មានត្រើយ

ពេលវេលាក៏ឈានមកដល់ កណ្តាលយប់អាធ្រាត កូនចៅរបស់ជុងហ្គុកទាំងអស់ ក៏ត្រូវថ្នាំសណ្តំ សន្លប់បាត់ស្មារតី អស់ទើបថេយ៍នឹងយូមីន លួចចេញមក ដោយក្តីភិតភ័យ។ ភ័យណាស់គឺ ភ័យខ្លាចថា ជុងហ្គុកមក ទាន់ប្រាកដជាចប់មិនខានឡើយ។

"ហេតុអ្វីគ្មាន កាណូត?ឬក៏អូប័រ?"ថេយ៉ុងសួរទាំង បីអង្រួនកូនថ្នមៗ ព្រោះខ្លាចកូនភ្ញាក់ ណាមួយត្រជាក់ណាស់។

"គឺ..."យូមីន នៅមិនទាន់ឆ្លើយផង ស្រាប់តែឮសំឡេងគេបើកអូប័រ ក្បែរនោះ ប៉ុន្តែមិនមែនមាន ពីរឡើយ គឺ១០ អូប័រឯណោះ ចំណែកឯម្ខាងទៀត ក៏មាន អូប័រដែលប៉ុន្តែមិនដឹងឡើយ ជារបស់អ្នកណា។យូមីន ឈរមើលដោយអារម្មណ៍ភ័យភិត ខណៈដែល អូប័រខាងឆ្វេង កាន់តែគៀកហើយ ខាងស្តាំក៏ដូចគ្នា។

"លោកប៉ា??? ជុងហ្គុក??"ថេយ៍ ហាក់ស្លន់ស្លោ ធ្វើអ្វីមិនត្រូវខណៈដែលខ្លួនមើល ច្បាស់ហើយ ថាមានមកអ្នកជួយប៉ុន្តែ ក៏សំណាងអាក្រក់ស្របគ្នា កំឡុងពេលដែលលេចវត្តមាន របស់ជុងហ្គុកដូចគ្នា។

"អ្ហឹក ហឹក ថេយ៍លែងគិត ក៏បីកូន ចូលទៅ ក្នុងទឹក នៅឆ្ពោះទៅអូប័រខាងស្តាំដែលជា របស់ឪពុកខ្លួន។ជុងហ្គុក ឃើញហើយ ខាំមាត់ក្តោបដៃយ៉ាងណែន សម្លឹងថេយ៍ចុះក្នុងទឹកដើរទៅ អូប័រ គូរសត្រូវ។

"បើកឱ្យលឿនទៅ"នាយក្រាស់ ស្រែកផ្អើលកូនចៅឱ្យធ្វើតាម ថេយ៍ឃើញ ដូច្នេះរឹតតែភ័យ ត្បិតតែចង់ឈ្នះ មានចិត្តរឹងមាំយ៉ាងណាក៏គេនៅខ្លាចដដែល។
ផាំង!!!ផាំង!! សំឡេងស្នូលកាំភ្លើងឡើង ពេញផ្ទៃកោះជេជូ ហើយកូនចៅ របស់ជុងហ្គុក ស្លាប់អស់ពីនាក់។ ជុងហ្គុកកាន់តែក្តៅក្រហាយ ខណៈដែល ខាងគូរសត្រូវ បាញ់មិនដកដៃទាល់តែ..។