တီ တီ တီ !
ေခါင္းရင္းဘက္မွ အဆက္မျပတ္ျမည္ေနသည့္နာရီသံေၾကာင့္ယိမ္းယိုင္းအလန႔္တၾကားႏိုးလာခဲ့ေတာ့သည္။မနက္ေျခာက္နာရီတိုင္းခ်န္ဒလာကအရင္ႏိုးကာ ပိတ္ထားတတ္သည္။ခုေတာ့ပိတ္မယ့္သူအေဖာ္မဲ့ေနစြာ အဆက္မျပတ္ထြက္ေနသည္။ယိမ္းယိုင္နာရီကိုလွမ္းပိတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ မ်က္ဝန္းတို႔ကိုအနည္းငယ္မွ်ပြတ္ယူကာေဘးသို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေအးစက္စက္ေမြ႕ယာအထိအေတြ႕ကလြဲရင္ခ်န္ဒလာကရွိမေန။မနက္အေစာႀကီးအလုပ္သြားစရာလည္းအေၾကာင္းမရွိ။
"" ဟင္ ေဆးလိပ္နံ႔ေတြဘယ္က ... ""
ယိမ္းယိုင္ေခါင္းကိုအနည္းငယ္မွ်ယိမ္းကာေဆးလိပ္နံ႔ရရာေနရာကိုလွမ္းရွာၾကည့္မိသည္။ေတြ႕ပါၿပီ အျပင္ရႈခင္းကိုအဝၾကည့္လို႔ရသည့္ ျပတင္းေပါက္မွန္နားမွာအေပၚပိုင္းဗလာႏွင့္ ေအးေအးေဆးေဆး,ေဆးလိပ္ထိုင္ေသာက္ေနသူကို။
ယိမ္းယိုင္ ဖ႐ိုဖရဲက်ေနသည့္ညဝတ္အက်ႌေလးကိုအနည္းငယ္မွ်ျပင္ဆင္လိုက္ကာသူ႔နားသို႔ဆိုးကပ္သြားလိုက္သည္။
"" ေစာေစာစီးစီးေဆးလိပ္ေတြေသာက္ေနျပန္တာလား ""
"" မဟုတ္ဘူး ႏို႔ေခ်ာင္းကိုက္ေနတာ ""
တကယ့္ဗ႐ုတ္သုတ္ခေဆးလိပ္ေသာက္ေနတာႀကီးျမင္ေနရက္နဲ႔ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတာလားဆိုေတာ့သူဘာျပန္ေျဖရမလဲ။မ်က္လုံးျမင္ရင္မ်က္လုံးနဲ႔ၾကည့္ေပါ့ ပါးစပ္ေျဖတာကိုေစာင့္ေနရေကာလား။ေျဖခ်င္မွန္းသိမေျဖမွန္းသိလွ်ာကိုရွည္လြန္းၾကတယ္။
"" ေအာ္ေအး ႏို႔ေခ်ာင္းကအေငြ႕ထြက္တယ္ေနာ္ ""
ယိမ္းယိုင္ဘက္ကေနလည္း ပက္ခနဲျပန္ေျပာလာသည္။ခ်န္ဒလာရဲ႕႐ြဲ႕ခ်က္ကႏွစ္ေယာက္မရွိ။အရင္ဘဝက လူေတြအေပၚမ႐ြဲ႕ရလို႔ခုဘဝမွာအရင္းနဲ႔အတိုး ေပါင္း႐ြဲ႕ေနသလို။သူကစ႐ြဲ႕မွေတာ့ ကိုယ့္ဘက္ကျပန္႐ြဲ႕ေပး႐ုံေပါ့။
"" ထြက္တယ္ေလဒါက ခ်န္ဒလာ့ရဲ႕စပါယ္ရွယ္ႏို႔ေခ်ာင္း။မပူပါနဲ႔ ေနာက္ခါက်ဳပ္ဆာတိုင္းႏို႔ေခ်ာင္းမကိုက္ေတာ့ဘူး ခင္ဗ်ားႏို႔ကိုလာစို႔ေပးမယ္ ဟုတ္ပလား။ႏို႔ေခ်ာင္းနဲ႔ေတာ့ဖက္ၿပီးက်ဳပ္ကို စိတ္မေကာက္ပါနဲ႔။ ""
