" ဒါလင္ "
ေခါ္သံဟာ နူးညံ့ြခင္းလည္းမရွိသလို မာန္ပါြခင္းလည္းမရွိ။
" .... "
company ကေနျပန္လာသည့္တိုင္ အိမ္ကိုတန္းဝင္လာခဲ့တာြဖစ္၏။နည္းနည္းေတာ့ ေနာက္က်ေနျပီဆိုေပမယ့္တစ္ေအာင့္ေန ဂိုဏ္းကိုျပန္သြားရအုန္းမွာပင္။ဒီလိုခနေလးအတြင္းေတာင္ဦးေဒဝတို့ကိုသူ့ခန့္မွန္းလို့မရသည့္အတြက္အိမ္ျပန္ျပီး Bodyguard ေတြကို အစီတက်ထားခဲ့မလို့ြဖစ္၏။ဒါမယ့္အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ြခင္းအေမာမေျပမိပုဆီမွြကားရသည့္စကားက ' အစ္ကိုေလး တစ္ေန့လုံးအစာမစားပါဘူးတဲ့ေလ ' အခ်ိန္ကိုြကည့္ေတာ့လည္း ေန့ခင္းသုံးနာရီတိတိရွိ ေလျပီြဖစ္သည္။ဒီအခ်ိန္ ဗိုက္မဆာတာေတာ့မြဖစ္နိုင္။မနက္ကတစ္ခုခုစားထားလို့လားဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္ျပန္တစ္မနက္လုံးအခန္းတြင္းေအာင္းေနတာပါတဲ့။
က်စ္!သူကိုယ္တိုင္လည္းေရာက္ေရာက္ြခင္းမနား အိမ္မွာလုပ္စရာကိုအျမန္လုပ္ျပီးတန္းျပန္ရမွာဒါကိုဘာေတြစိတ္အလိုမက်ြဖစ္ေနသည့္ေခါက္ဆြဲေြခာက္ကတစ္မ်ိုး။ဒီတိုင္းမသိသလိုပစ္ထားခဲ့လည္းမြဖစ္ျပန္သူကအိမ္ေတာ့ျပန္လာျပီးသူ့ကိုနည္းနည္းေလးေတာင္မေတြ့သြားဘူးလားဆိုမေကာင္းြဖစ္အုန္းမည္စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လာသြဖင့္မနက္ကတည္းကဝတ္ဆင္ထားသည့္နက္စ္ကတ္ိုင္ကိုအနည္းငယ္မ်ွေြဖေလ်ွာ့ကာအခန္းသို့သာတန္းတန္းမတ္မတ္ တတ္လာခဲ့ေတာ့သည္။။မိပုကိုလည္းထမင္းဝိုင္းျပင္ဖို့မွာထားခဲ့ဖို့မေမ့။
" ဒါလင္ေစာင္ထဲကထြက္ခဲ့ကြာ။ဘာြဖစ္ေနသလဲဆိုတာ ဒီကေကာင္ကိုေျပာမွေပါ့ "
ခ်န္ဒလာကြခုံထားသည့္ေစာင္ကိုဆြဲေလယိမ္းယိုင္ကလည္း ေအာက္ကေနကိုယ္လုံးေအာက္ေစာင္ကိုပတ္ပတ္လည္ဖိကာအတင္းဆြဲထားျပန္၏။ခ်န္ဒလာကဆြဲလိုက္ယိမ္းယိုင္က ျပန္ဆြဲခ်လိုက္နွင့္ေစာင္ကအလည္ကေနထက္ပိုင္းျပဲေတာ့မည္။တကယ္ဆို ခ်န္ဒလာအားပါပါဆြဲမယ္ဆို ဒီေစာင္ဟာသူ့လက္ထဲပါမလာစရာအေြကာင္းမရွိ။သို့ေသာ္ သူ့လက္ထဲေစာင္ပါလာတာနဲ့ ယိမ္းယိုင္ကလည္းကုတင္ေပါ္ကေနေခြးက်ဝက္က်ျပုတ္က်မည္ြဖစ္သည္။
