04

138 12 0
                                    

///

CHAPTER FOUR

Naging mas lumalalim ang halik ni Diego sa akin, I couldn't breathe but I didn't push him. Kusa na lang siyang bumitaw sa ‘kin, at tumawa. Nagulat naman ako sa kanyang biglang pagtawa at nakaramdam ng hiya.

“ Sorry, I didn't stop myself. It's just because your lips are soft, and it's seducing me, ” bulong niyang may halong pagnanasa. Napalunok naman ako ng aking laway, ang landi niyang tingnan. Shit.

“ I can't wait to marry you, baby. Isang linggo na lang, at sa pagbalik ko, ayusin na natin ang kasal natin ha. ” anito. Ito na ba ang sinasabi nilang cloud nine? Ano ba tawag dun? Feels like cloud nine?

“ S-sige, ayusin natin. ” pagsang-ayon ko sa kanya. Ngumiti siya at niyakap uli ako ng mahigpit, at sinubsub ang mukha niya sa leeg ko kaya nakikiliti ako. Pakiramdam ko tuloy ay mag-asawa na talaga kami.

“ Boss, we can't be late. ” Biglang sabat ng secretary nito, halata naman na ito ang secretary niya. May tao pala sa kotse niya. Did he see the scenes, medyo nakakahiya.

He scoffed. “ We have to go. Ingat ka ha, ” Diego said at sumakay na sa kotse. He waved at me, so I did the same thing hanggang sa umalis na sila.

I couldn't hide my happiness. I want to shout. Nag-iinit ang katawan ko, kakaibang init. My heart is beating so fast. Ang lakas ng dug dug nito. In love na talaga ako sa kanya,mas lumalalim pa. Nang hindi ko na makita ang sasakyan niya ay pumasok na uli ako sa loob, at nadatnan ang magkapatid sa sala. Poker face ulit ako, dahil naiinis ako sa mga mukha ng mga batang to.

Sabado pala ngayon,muntik ko ng makalimutan. Gusto kong lumabas mamaya, yayain ko kaya si Dina. It's been a while since my last gala. No work ako every sabado. Rest day ko baga. Hays. I really couldn't hide myself from smiling. Bawing bawi sa sama ng loob ko kagabi dahil sa mga batang to. Hays.


“ SANA ALL,SWEET! ” Atacia said. I ignored them,and went upstairs. Ma-inggit ka Atacia,ang crush mo ay ang mapapangasawa ko.


Naligo na muna ako bago bumaba. Nag-ayos ng susuotin. Tinali ko na din ang mahabang buhok ko na hanggang baywang na din ang haba.

Naalala ko tuloy si yaya Anne ko. She was my nanny for twenty-five years. And I don’t have any information about her whereabouts. But I will find her. I have to bring my nanny back. She’s been gone for six months now, and I really have no clue why she left. Nasaktan ako sa ginawa niya pero hahanapin ko pa rin siya.


Lumabas na ako dahil nakaramdam na din ng gutom, naalala ko na hindi pala ako nag dinner kagabi. I am craving tuyo. It’s been so long, Nana Anne, who always cooks my favorite food. Tiningnan ko muna ang fridged kung meron pa bang tuyo na iniwan dahil nakita ko pa yun last week eh. Hindi rin kasi ako dito sa bahay kumakain. Baka tinapon na din yun ng mga bruha dito sa bahay. At sila Manang at iba pa naming kasambahay ang binibigyan ko ng tuyo kapag nag go-grocery ako.

“ Manang, have you seen may tuyo po? ” Tanong ko kay Manang Ester. Kaibigan din siya ni Nanny Anne ko.

“ Nako po ma’am Carol, pinatapon po lahat ni Madame ang lahat nang groceries na binili niyo po last week. Pasensya na po dahil hindi agad kita napag sabihan, ” bulong ni Manang ester. Tumango-tango naman ako. Walang kasalanan sila Manang. Lahat na lang pinapakialaman ng bruha na yun.

Dumeretso ako sa taas upang kausapin ang bruha kong tita. Hindi talaga okay sa akin na pinapakialaman ang mga gamit ko. Agad akong kumatok sa pintuan ng kanyang kwarto. It took me minutes before she opened the door. Beauty rest, ang laspag na ito ah..

SHE'S A PRETENTIOUS BITCH Where stories live. Discover now