Alam ko na mahirap mag tiwala ulit, so I am trying to build my trust to him again. But, I want to be observant this time. Ayaw ko na paulit-ulit akong niloloko ng mga tao. Hindi ko nga alam pero parang nakaka dissapoint na kapag nakikita ko si Diego. The desires, the fire was no longer there, here in my heart. I don't know why, but this is what I am feeling. It seems like the fire is slowly fading away.
Because of that thingshe did, I am slowly losing the interest of being with him. I have loved him for almost a decade and because of that big mistake he did, I am slowly losing it. Alam ko na parang ang bilis mawala pero ito talaga ang nararamdaman ko eh. Or baka nasaktan lang talaga ako ng sobra kaya ganito ako mag-isip. Pero kinakapa ko ang sarili ko, ang puso ko kung meron pa ba talaga ngunit parang hindi na talaga siya tulad sa dati.
Selfish ba akong tao kung ganito nararamdaman ko after kong malaman ang kataksilan ng asawa ko? Masama b na ganito ako? Na dahan-dahan nawawala ang apoy na noon ay hindi mamatay matay.
"Babe? Are you not going to eat? Hindi ka ba nagugutom? I brought some strawberries, there's chocolate here too." kakauwi lang niya at una niyang binigay sa akin ang bouquet of flowers.
"Thank you," mahina kong salita and accepted the flowers. He put the strawberry, and chocolate in the mini table.
"Let's eat, may dala rin akong pagkain," he said at nilabas ang isang lagayan. Bumungad sa akin ang iba't ibang klase ng seafoods.
"You mention earlier that you're craving seafood, so I bought any kind of this seafood." He said. I appreciate it, but still a cheat is a cheat.
"Thank you," I said. Umupo ako at inayos ang mga pagkain sa mini table, dahil sa dami ng kanyang dala ay sa lapag ko na lang nilagay ang iba.
It's been a week, pero hindi ko na masyado kinakibo si Diego, pero hindi naman niya ako pinipilit magsalita. Hindi rin naman siya nagagalit or nagtataas ng boses. Sayang lang nga, nag taksil siya kaya nawalan ako ng tiwala sa kanya. Kahit pa sabihin ko na gusto ko siyang patawarin, tanggapin siya ng buong buo uli, may parte sa puso ko na hindi ko kaya. Na may takot at kaba pa rin akong nadarama.
Hindi madaling mag patawad, lalo na kung niloko ka. Minahal mo ng buong buo ang tao, binigay mo lahat lahat ng pag mamahal mo. Ni wala na ngang natira sayo, pero niloko ka pa rin. Kahit pala ibigay mo lahat kung lolokohin ka ay lolokohin ka talaga. Cheating was never a mistake, it's a CHOICE.
"B-babe? Can we talk?" he squat to match my height. I keep eating the strawberry, didn't even bother to look at him.
"Yes!" tugon ko naman without glancing at him.
"I am sorry," he never stops saying sorry. Probably because he regretted it? But, who knows!
"I will forgive, but I won't forget. A cheat is a cheat! And sorry isn't enough for me to get better. Babe, you don't have any idea how traumatized it is for me, especially when I am carrying your child." I said. He closed his eyes and held my hands.
"I am reflecting to my wrong doing, I regretted everything I did. I know na hindi mo pa ako mapapatawad, pero sana.. sana soon ay magawa mo na akong patawarin. Mahal kita, totoo yan, pero nag loko pa rin ako sayo. Kaya pag-sikapan ko na maging worth it ako ulit sa pag-mamahal mo. Maghihintay ako na mapatawad mo, Babe." He sincerely says. I know, ramdam ko naman na sincere siya. At least sa ganito ay alam niya ang mga kamalian niya.
"I will accept your sorry, but it doesn't mean we are okay! I am giving you a chance to do better. You will be a father soon. Kaya maging maayos ka sana at wag na gagawa pa ng ikapahamak ko at ng baby natin," seryoso ngunit malamig kong tugon sa kanya. Tumango siya at hinalikan ang likuran bahagi ng aking kamay.
"Salamat, Babe. Maging maayos na ako, para sa anak natin at sa pamilya natin. Hindi na ako magloloko," masigla niyang salita.
"Pero, hindi mo ba sasabihin sa aking kung sino-sino sila?" bigla siyang napatingin sa akin at mukha siyang kinabahan n natatakot. Hindi ko mabasa ang kanyang mukha, ngunit alam ko, alam ko na may tinatagi pa siya sa akin.
"Employeado ng kumpanya, B-babe. You saw here at my office, and I already fired her for food." He said. But not convinced.
"Okay! Make sure that I won't you in the act," I said.
"Believe, wala na sila..."
Bumalik na ako sa kwarto ko at humiga. Makakatulog na rin ako.
Kinabukasan ay maaga bumayahe si Diego, kasama na niya ang secretary niya. At ito na rin ang naging driver niya kahit saan. Tahimik lang ako na dinidiligan ang mga halaman sa labas ng mag vibrate ang cellphone ko na nasa bulsa ng suot kong pajama.
Agad kong kinuha ang cellphone ko at tiningnan ang ito. From unknown number. I opened the message and can't believe what I saw.
FROM: UNKNOWN
DO YOU REALLY BELIEVE THAT YOUR HUSBAND IS BEING FAITHFUL TO YOU?! POOR WIFE! HE WAS WITH ME BEFORE HE WENT HOME! SEE THAT IMAGE? HE IS SO FCKNG HOT!
Biglang nanginig ang laman ko sa nakita. I keep opening the images this person has sent. Mas lalong lumakas ang kabog ng aking dibdib. The clothes he wore last night, was the same dito sa litrato.
My hands are shaking. My chest feels so heavy. Something feels like being buried inside my chest that it's hard to breathe.
Hindi ko namalayan ang pagtulo ng mga luha ko,hanggang sa humihikbi na ako. Napa-upo na lang ako sa lupa dahil nanghihina na ako. Bigla akong napa-ungol sa sakit ng aking tiyan, hindi ko na kaya ang tumayo o gumalaw dahil sa sobrang sakit.
"M-my baby," bumubulong kong salita dahil pati pagsasalita ko ay sumasakit ang tiyan ko.
YOU ARE READING
SHE'S A PRETENTIOUS BITCH
General FictionSYNOPSIS CAROLINE PATRICIA FROWLINE, grew up without the presence of her father. Her mother died while giving birth to her, according to her father, and Nanny who took care of her. Lumaki na mabait, magalang, masipag, at may potential sa negosyo si...
