SHE'S A PRETENTIOUS BITCH

59

Please be advised that this chapter contains mature theme, strong language and sexual harassment that may be traumatizing to some viewers and not suitable for people with a very sensitive mind.

.....

H

INDI KO ALAM kung anong oras na. Lumabas ako ng kwarto upang silipin ang tatlo. Wala na sila sa sala, baka nasa kwarto na nila. Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan sa kwarto ni Stiffany. Nasa kama siya kasama ni Kieffer,naked. Harold was not around. Mukhang pagod na pagod ang dalawa.Pumasok na ako at naghanap ng cellphone.Nakita ko ang bag ni Stiff, na nakapatong sa mesa na may lampshade.

Dahan-dahan akong naglakad at kinuha ang bag.Binuksan ko ‘to agad at tumambad sa akin ang maraming pera.Hinalungkat ko ito,at finally nakita ko ang kanyang cellphone. Agad na akong lumabas ng kwarto,a dahan-dahan na bumaba ng hagdan at tumungo sa kusina.SIgurado naman ako na walang tao sa part na yun,dahil nasa labas lang naman ang mga bantay.

Nang nasa kusina na ako, I immediately dialed my dad’s cell phone number without turning on the light. Nanginginig pa ako na kinakabahan na baka magising si Stiiffany,o sino pa sa kanila,

“Dad, why can't it be reached?” I am certain na same number pa rin ang gamit ni dad. Number naman ng mga kapatid ko ang dinialed ko,pero ganun pa rin. Last hope is Atacia. Number lang family ko ang memorize ko, but i am not sure kung gamit pa rin ba nila.

“I can’t reached them,” naiiyak na wika ko, habang isa-isa ng tumulo ang mga luha ko.

“Hindi mo na talaga sila ma contact dahil umalis na sila ng bansa.” I almost threw myself somewhere when he suddenly popped out of nowhere.

“Harold? K-kanina ka p-pa ba diyan?” parang nanuyo ang lalamunan ko. He turned on the light. Tumambad sa akin ang hubad niyang katawan.Tanging boxer lang ang saplot.

“Yup,” matipid niyang sagot at lumapit sa akin.He took the phone on me,and intently stares at me.

Umatras naman ako dahil sa hindi kaaya-ayang pakiramdam ko. Kinakabahan ako ng sobra. I tried to push him ng wala na akong maatrasan.

“Why don't we try to do it? It's been so long since my brother died. Baka masikip na yan,” mahina ngunit may pang-aakit na dala sa boses nito. Pero hindi! Hindi ako magpapadala.

“Oo,wala na nga ang kapatid mo,pero siya pa rin ang laman ng puso’t isip ko. Kung may balak ka man, wag mo na ituloy.” Matapang kong salita.

Tinulak ko siya ng malakas at tinalikuran siya. Hindi pa ako nangalahati sa aking pupuntahan ay bigla niya akong hinila at tinulak sa pader. Napa aray ako sa sakit ng aking likod.

“Don’t force me to do it,” he said while gritting his teeth. I fiercely look at him at pinantayan ang gigil na makikita sa kanyang mga mata.

“I.DON'T.WANT.TO.MAKE.UP.WITH.YOU. Is it clear,Mr Harold.?” galit kong wika.

Hindi ako pwedeng maging mahina at hayaan na lang sila na saktan ako. Hahayaan mo muna sila sa ngayon,dahil hindi ko pa alam paano makatakas sa lugar na ito. Pero hindi ako magtatagal dito.

“Ang tapang. You really challenge me,ha? I couldn't even blink because of you. You were so hot that I wanted to banged on you. I want to wreck you, and devour you. I want to taste you,” he said, whispering seductively.

He keeps sniffing my neck,down to my chest,but I immediately stop him. Akala ko ay titigilan na niya ako,ngunit bigla niyang ginapos ang mga kamay ko above my head gamit ang isang kamay niya.

“Fuck. Let go of me,” sigaw ko. Ngumisi siya at sinakop ang bibig ko. At malaya naman na gumagalaw ang isang kamay niya sa dibdib ko. Dahil sa taranta ay bigla ko siyang nakagat.

Nabitawan niya ako kaya naitulak ko siya ng malakas,at natama ata ang ulo niya sa mesa.

Natumba siya at parang hindi na muling nakatayo. I took the opportunity to sneak out. Hindi ko alam kung saan ako lalabas.

“Kailangan ko na siguro na makaalis sa lugar na ito,” natataranta kong wika.

Bumalik ako sa kwarto at kinuha ang kutsilyo na tinago ko,pati na rin ang mga baril na kinuha ko sa kwarto ni Stiffany.

Nilagay ko ito agad sa bag na nakita ko dito sa kwarto at lumabas.

Sinilip ko ang kitchen ngunit wala na si Harold sa spot kung saan siya natumba kanina. Hindi ko na ito pinansin pa at kailangan ko ng makaalis sa lugar na ito.

Lumabas ako sa main entrance dahil pakiramdam ko ay walang nakabantay sa parte na iyon.

“Please,please,please..” paulit-ulit kong salita.

Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan at sinilip ang labas. Wala ngang nakabantay kaya lumabas na ako,pero bago pa man ako tuluyan makalabas ay may biglang hinila ang buhok ko.

“You can't escape from me,”