දවස් දෙක තුනකට කලින් කොළඹ ආව තුහින ඉදියෙ ශෙවෝන් එක්ක කෝල් එකක . තුහින බයෙන් උණත් අන්තිමට තීරණය කළේ තමන්ගෙ හිතේ තියෙන දේ ආධිල්ට කියන්න . වෙන්න තිබ්බෙ දේවල් දෙකයිනෙ කොහොමත් . එක්කො ආධිල් කැමති වේවි . නැත්නම් අකමැති වේවි . ඉතින් තුහින ඒකයි මේ දේ ඉක්මනින් කියන්න හිතා ගත්තෙ .
ශෙවෝන් : උඹට විශ්වාසද උඹ අනිවාර්යයෙන් කියනවා කියලා .
තුහින : ඔව් බං . මං කියනවා .
ශෙවෝන් : හරි මං තැනක් බැලුවා . ඒත් පොඩි අවුලක් තියෙනවා .
තුහින : ඇයි ශෙවෝන් ?
ශෙවෝන් : ආධිල්ව ගෙන්න ගන්නෙ කොහොමද ?
තුහින : උඹ ඩිනර් එකක් දෙනවා කියමු . එතකොට එයිනෙ .
ශෙවෝන් : මං උඹට මගෙ කාර් එක දෙන්නම් . ඒකෙ වරෙන් . මං ටිකක් කලින් යනවා වැඩේ ඇරේන්ජ් කර ගන්න .
තුහින : හ්ම්.... එහෙම කරපන් . ඇත්තටම උඹට ගොඩක් තෑන්ක්ස් .
ශෙවෝන් : හා හා ඒවා ඕන නෑ . උඹට ඕන විදියට වැඩේ වෙයි . එතකොට රින්ග් එකක් ?
තුහින : මං ගත්තා . හැබැයි ඒක මං ගොඩක් ඉස්සර ගත්ත එකක් .
ශෙවෝන් : ආහ්... අර උඹ මීට අවුරුදු ගානකට කලින් නුවර අර ටවුන් එකේ තිබ්බ ශොප් එකෙන් ගත්තු එකද ? මැරෙන්න හැදුවෙ ඒක ඕනමයි කියලා .
තුහින : අම්හ්.... ඔව් ඒක තමයි . මං මැරෙන්න හැදුවෙ නෑ .
ශෙවෝන් : අනේ මේ පලයම් . කඩේ උන් එක්ක මරා ගත්තෙ එහෙනම් .
තුහින : ඒ මේ පොඩි කාලෙ වුණ සුළු සුළු අත් වැරදීම් නෙ බං .
ශෙවෝන් : සුළු ? තොගෙ ඔක්කොම සුළු සුළු එව්වා තමා තියෙන්නෙ .
තුහින : කෑ ගහන්නෙ ඇයි යකෝ .....
ශෙවෝන් : උඹ එදා ඕක ගත්තෙත් මේකටමද ?
තුහින : මේකටමද ඇහුවෙ ?
ශෙවොන් : කවදම හරි ආධිල්ට දෙන්නමද ?
තුහින : ම්ම්.... ඔව් ශෙවෝන් . එදා ඒ මුද්ද දැක්කහම මට හිතුනෙ ඒක කොහොම හරි අරගෙන ආධිල්ට දෙන්නම ඕනෙයි කියලා . ඉතින් කොහොමත් ඒ වෙද්දි මගේ හිතේ ආධිල් ගැන ලොකුම ලොකු කැමැත්තක් තිබ්බනෙ . ඒකයි එදා රණ්ඩු වෙලා හරි ඒක ගත්තෙ මං....
YOU ARE READING
NIRNAMIKA | සිංහල | (Anonymous)
Non-Fiction~තුහින හරි පරණ තාලෙ වයිබ් එකේ මනුස්සයෙක් . ඒ නිසාමද කොහෙද ආධිල් හැම තැනදිම හැම මොහොතකදිම හැම තප්පරයකම තුහිනව හරි විශේෂ විදියට දකින්න පුරුදු වෙලා ඉදියා . "නිදන්ගත ආත්මයෙන්ම සිත්තරෙකු වූ ඔහු එම සංගීත ශිල්පියාට කෙසේ තනු ලියාවිද ?" ...
