Yalnızlığımı alamaz

Bölüm 57: akşam yemekleri ve öldürücü bakışlar

300 bin okunma için herkese teşekkür ederim!

Keyifli okumalar!

⚡️

Babam hala bir şeye dokunmadığımızı fark ettiğinde tabaklarımızı gösterdi. "Başlayın canım. Neyi bekliyorsunuz."

"Bende çocukların suskunluğuna uydum ister istemez." Dedi Cahit amca kendi haline gülerek.

Hepimiz babamın bunu demesini bekliyor gibi yemeğimizi yemeye başladığımızda, babam memnuniyetle gülümsedi ve kendisi de yemeye başladı.

Doğu aldığı ilk lokmayı yuttuktan sonra babama ithafen konuştu. "Ellerine sağlık Asaf amca."

Onur abim Doğu'ya kısılı gözlerinin arasından baktı ve mırıldandı. "Yalaka."

Masadaki herkes bunu duyduğunda Onur abim bunu takmadı ve yemeğini yemeye devam etti. Doğu da aynı şekilde umursamamış ve güzel dediği yemeğini yemeye devam etmişti.

Onur abim onunla uğraştığı için üzülerek Doğu'ya baktım. Birisi bana demediğini bırakmasa herhalde sinirden ve üzüntüden ağlardım.

Doğu bakışlarımı fark ettiğinde başını bir şey yok dercesine salladı ve ufacık gülümsedi. Gerçekten da abilerimin yaptıklarını takmadığı için onunla bir bakıma gurur duyuyordum.

Yamaç abim Doğu'ya olan bakışlarımı fark ettiğinde bana düz bir surat ifadesiyle baktı. Doğu'ya baktığında ise bu ifade değişmiş ve yerine sinir geldi.

Yamaç abim neyseki bir şey demediğinde ve Onur abim de sustuğunda yemeğimize devam ettik. Masada sadece babaların ve Rutkay abimin konuşmaları vardı.

Bir süre sonra Cahit amca babamla olan konuşmasını kesti ve gözlerini üzerimizde gezdirdi. "Okul nasıl gidiyor çocuklar?"

Ağzımdakini yuttuktan sonra başımı aşağı yukarı salladım. "İyi gidiyor."

"Yağmur'a bu soruyu sormam zaten hata." Bana bilmişçesine gülümsedikten sonra diğer ikiliye döndü. "Yalın? Yamaç?"

"Yorucu ama iyi." Dedi Yamaç abim ilk önce davranarak.

"O kadarı normal tabii. Doktor adam olacaksın sonuçta." Dedi Cahit amca anlayışlı bir şekilde.

Bakışlar Yalın'ı bulduğunda cevap verdi. "İdare eder."

Yamaç abim bunun üzerine gözlerini devirdi. "Yağmur olmasaydı şimdiye sınıfta kalmıştın."

Babam bana sorarcasına baktığında onu onayladım. "Derslerinde yardım ettiğim bir gerçek."

"Yardımı geç. Sen direkt onun ödevlerini yapıyorsun." Dedi Yamaç abim dediğimi düzelterek.

"Kıyamıyorum çünkü." Babamın onaylamaz bakışlarını görünce hemen devam ettim. "Ders çalışmayı zaten çok seviyorum. O yüzden benim için bir sorun değil."

"Bende hep bir kızım olsun isterdim." Dedi Cahit amca bana gülümseyerek.

Yanımda oturan Yalın bana uzanarak yanağımı sıktı. "Evimizin neşesi."

"Senin derslerin nasıl gidiyor oğlum?" Diye sordu babam merakla Doğu'ya bakarak.

Onur abim burnunu kırıştırdı ve yine kendini tutamadı. "Nereden oğlun oluyor?"

Doğu abimi takmadı ve babamın sorusunu cevapladı. "Yorucu ama iyi idare ediyorum. Hiçbir eksiğim yok şu an."

"Maşallah." Dedi babam ona gururla bakarak.