12.06.2025
Elli üçüncü bölüme hepiniz hoş geldiniz.
Keyifli okumalarr:)
Bölüm şarkıları:
Seksendört- Anlayamazsın
Sena Şener- Affettim Herkesi
Model- Sarı Kurdeleler
Sena Şener- Kapkaranlık Her Günüm
🎀
“Yıkımdan Bir Adım Öncesi”
27 Aralık 2023
İstanbul, Türkiye
Hayatın bana bir garezi olduğunu fark ettiğimde on yaşımdaydım. Bu farkındalık benim bileklerimde izler olmuş, boynuma urgan gibi dolanmıştı.
Hayat beni sevmiyordu, mutlu olmam evrenin hesabına uymuyormuş gibi her seferinde gülümsemem baltalanıyordu. Sevdiklerim ve yapmak istediklerimin hepsi, her seferinde bir hayal olarak kalbime gömülmeye mahkum kalıyorlardı.
Öyle ki bana hayal kurmak bile yasaktı sanki, evren istemiyordu bunu. Tanrı, bu kulunun mutsuzluğunu seviyor olmalıydı...
Gözlerim acıyla aralandığında tüm vücudum kaskatı olmasına rağmen ayağa kalkmaya çalıştım. Bedenim kaskatıyken zihnim zonkluyordu adeta. Ellerimi yere bastırarak başımı kaldırdığımda bedenimin üst kısmını da uzun uğraşlar sonunda kaldırabilmiştim.
Gözlerimi bir şey ararcasına etrafta dolaştırırken her yerin karanlık olması yüzünden hiçbir şey göremiyordum. Buz gibi zeminin soğukluğu beni titretirken gözlerim karanlığa alıştığında gördüğüm şeylerle dehşete düşmüştüm.
Herkes yerdeydi. Cihan Bey, Nazlı Hanım, Alparslan, Kağan abi, Tarık, babam ve onun çocukları.... Herkes yerde yatıyordu, tanımadığım birkaç adam da onların yanında uzanıyordu ve etraflarında kanlar vardı.
Ellerimi onlara uzatmaya çalıştım fakat uzanamadım. Ben onlardan daha uzak bir yerdeydim.
"Cihan Bey..." Üzerinde kan olan Cihan Bey'e seslenişim koca mekanda yankılanırken gözlerimden istemsizce yaşlar dökülmeye başlamıştı.
"Baba!" Bu sefer babama döndüğümde onu ilk defa bu kadar kayıtsız uzanırken görüyordum.
Kimsenin bana cevap vermemesiyle ellerim titrerken gözlerimin değdiği dağılmış tatlıyla en son olanları hatırlamıştım. Zahir'in doğum gününü kutluyorduk ve bir anda içeriye giren adamlar herkesi bayıltmış ve en son beni de bayıltıp Zahir'i almışlardı. Zahir'i almışlardı ve onu götürmüşlerdi. Hem de ben onun sorusuna daha cevap bile verememişken...
Peki hepimizi aynı anda aynı şekilde bayılttılarsa neden sadece ben uyanmıştım?
Bu düşünce zihnimde bir karmaşaya sebep olurken elimi uzatıp da onlardan herhangi birine temas etmeye, onları uyandırmaya çalıştım. Bacaklarım hareket edemezken ellerimle sürünerek de olsa Nazlı Hanım'ın yanına geldiğimde onun hemen yanında uyuyan rengi solmuş Can'la dudaklarımdan bir çığlık kopmuştu.
"Hayır, ölemezsin!" Ardından diğerlerinin solmuş bedenlerine bakarken bağırarak ağlamaya ve çığlık atmaya başlamıştım. "Ölemezsiniz!"
YOU ARE READING
Peyda
Teen Fiction-Karanlık Adımlar Serisi 1. Kitap- Peyda, bir Gerçek Aile/Kaçırılmış Çocuk klasiğidir. "Şimdi, on yedi yıl sonra annem ve babam karşımda dikiliyorlardı. Onları görüyor, onlarla aynı masada oturuyordum. Birbirimizi tanıyalı yarım saat bile geçmemiş...
