1.BÖLÜM"hayaller"

102K 2.8K 602
                                    

Herkese merhaba😇

Arkadaşlar baştan söyleme gereksinimi duyduğum için bir kaç şey söyleyeceğim.

!!!
Kitap ilk yazıldığından oldukça farklı.Bir kaç karakter eklendi, bulunulan ortamlar falan farklı.
Tecrübesiz yazdığım bu hikayeyi tekrar sil baştan yazmak benim için zor oluyor.İlk hikayenin kurgusundan çıkmamaya çalışıyorum.Tabiki çok fazla değişiklikler olacak lakin karakterler onların yaşamış olduğu olaylar değişiklik göstermeyecek(En azından şimdilik.).

İlk bölümle ilgili lütfen, rica ediyorum iyi ya da kötü yorumlarınızı eksik etmeyin.'Burayı şöyle yazsaydın iyi olurdu.' gibi önerilerinize de açığım.

16.11.2021

(Sizde okuduğunuz tarihi ekleyebilirsiniz😉.)

Keyifli okumalar diliyorum💕

Bir keresinde hayallerimin kocaman bir buluttan ibaret olduğunu düşünürdüm.Uzaklarda...çokça uzaklarda.Elimi daldırsam bir sis içerisinde kaybolacağını düşünürdüm.Çok değil on küsür yaşlarımdaydım.Fakat bunların gerçek hayat üzerinde çokça umuda vesile olacağını anlamam geç olmadı.Mesela babam benim her zaman en büyük ama en büyük umut kaynağım oldu.Bana her daim güvenini ve benim üzerinde koşacağım yolların çiçeklerden oluşmasını sağlayan dağ gibi adamım.

Birgün Nermin teyzenin boşanmasını kutladığı o günlerde...Pekala gülmemeliyim.Ama olacak iş değil nasıl gülmem ki?O gün biricik al yanaklı anneciğimin benim dalga geçişlerimi susturmak için etimi cimdirdiği o güne hala nasıl gülmem?

Şöyle ki Nermin teyze topladı anneminde dahil olduğu gün tayfasını ve şöyle bir kadınlar söyleyişinde bulundu: "Sevgili ahiretliklerim,"

Evet evet yanlış duymadınız.Gün tayfasına ahiretliğim diyen kadın yirmi dokuz yaşında ki bir kadındı.Tabi şimdilerde ellilerine merdiven dayamış bulunuyor.Her neyse devam ediyorum."Bugün o kart kocadan ayrılışımın kutlamasını yapmak için toplanıyoruz." dedi elinde ki rakı dolu bardağını kaldırıp.Tabi ben onu ayran zannediyorum o zamanlar.Hatta ayran diyerek içmiştim ve bütün gün "Bozuk ayrandan öleceğim." diye ağlayarak geçirmiştim.Cidden ne salakmışım."Artık özgür ruhlu bir kadınım vee..." dedi ve sustu.Herkes pür dikkat onu dinliyor ama onun ayık kafasından dile dökülecekler hepsini şok etti."Facebook'ta tanıştığım adam beni gazinoya davet etti." dedi ve delicesine güldü.Herkes şok olmuş bir şekilde Nermin teyzeye bakıyor.Benim anneme "Gazino ne anne?" dediğimde annemin rengi atarak "Şe-şey kızım büyüklerin gittiği bir yer.Boşver sen." deyip kestirip atmıştı.Bende kaşlarımı çatarak "Ben büyüdüm.Bende gidecem." dedim.

Çocukken oldukça inatçı ve her şeyde, her yerde bulunmak isteyen salak bir meraklıyım.Akşam yemeğinde ailecek oturuyoruz.Benim aklım hala gazinoda.Elimdeki çatalı masaya bırakarak gözlerimi babama diktim."Baba ben gazinoya gitmek istiyorum." dedim.Babamın içtiği su genzinde kalarak öksürdü.Abim ve ablam hayretler içerisinde bana bakarak "Çüş!" dediler."Anne küfür ediyorlar." dedim çok kızarak.

Her neyse o günün benim hayallerimle ne gibi alakası olduğuna geleyim.Her daim büyüklere özenen onlar gibi özgür olmak isteyen bir çocukluk geçirdim.Hayallerime yavaş yavaş ulaştım.Sandığım gibi buluta elimi daldırdığımda siste kalmadı.Ufak ufak başlayarak büyüdü.

Psikolog olma yoluda sağlam adımlarla ilerledim ve bugünde kendi ofisimin açılışını yapıyoruz.Heyecandan bayılmak üzereyim.Aslında öyle şaşalı bir açılış değil bu.Ailem,arkadaşlarım, babamın kahvehane dostları ve annemin gün arkadaşları.Pekalı çok havalı bir ortam değil.Hatta sanki gündeymişiz gibi pastalar böreklerde olmuş olabilir.Hatta ve hatta Nermin teyzenin "Kız Ahsen açsana şuradan oynak bir şeyler." demişte olabilir.

Kadın DüşmanıWhere stories live. Discover now