Kadın Düşmanı

16.BÖLÜM"etkilemek"

17.07.2022

Keyifli okumalar💕

Hep geri döndüğümüz bir gerçek çizgimiz vardır.Bazı durumlarda başkalarının karşısında büründüğümüz o ruhsal değişimlerden sonra kendi kendimizle kaldığımızda döneriz gerçekliğe.Sahtelik akar çoğu kez suratlardan.Bazen de gerçek gizli kalmalıdır.

Ben şuan bu gerçeklikten sıyrılmak istiyorum.Böyle karşımda gerçek duruyor.İçimi ürpertecek kadar gerçek.Gözlerindeki acımasızlık bir cellat edasıyla yerinde duruyor fakat davranışları gözlerindeki görüntüye o kadar tezat ki beni ürkütüyor.

Tüm bu düşüncelerle eve varmadan kendimi tekrar mahallenin parkına attım.Aklım karışık hemde çok.Ahsen olarak değil psikolog olarak karışık.Çözmesi zor bir insan Bora bey.Akıl oyunu gibi.

"Merhaba Ahsen."

Tufan'ın sesiyle yerimden sıçradım.Bana güzel bir gülümsemeyle bakıyordu."Korkuttum galiba.Özür dilerim." dedi mahçup bir edayla.

Anlayışla kafamı iki yana salladım."Sorun değil.Nasılsın?"

Yorgunca omuz silkti.Ellerini kumaş krem tonlarında ki pantolonun cebinden çıkarttı.Beyaz bir lacos giymiş.Uçlarını pantolonun içine sokuşturmuş.Tarzı güzeldi."Oturabilir miyim?"

"Tabi." dedim yana kayarak.Parkın sessizliğinden işitebildiğimiz rüzgar ve kuş seslerini bir müddet dinledik.Dalgınlık vardı onda.Sıkıntılı bir halide vardı.

"Sana evliliğimin anlaşmalı olduğundan bahsetmiştim hatırlıyor musun?" Gözleri karşısındaki ağaçtaydı.

"Evet." dedim bende gözlerimi ağaca dikerek.

"Boşanmamıza az kaldı.Ama diretiyor." Derin bir nefes aldı."Ben ona hiç bir şey vadetmedim.Bu evliliğin asla gerçek olmayacağını, sadece onu zor durumdan kurtarmak için olduğunu söyledim.Kabul etti.Şimdi ise gerçekleşmesi için diretiyor." Kafasını bana çevirdiğini anladığımda bende usulca ona baktım."Bu beni kötü bir adam yapmaz.Tüm bunları bile isteye kabul etti.Anlaşma imzaladık." Sertçe bir nefes bıraktı."Çok bunaldım.Artık evde bile duramıyorun."

"Yaşadıklarınızı bilemem." dedim tekrar ağaca diktim gözlerimi."Onunda neler yaşadıklarını bilemem.Umarım sonuç ne olursa olsun mutlu olursunuz."

"Umarım." dedi ve konuyu değiştirdi."Seninle her karşılaşmamızda dalgın oluyorsun.Bir şeyler düşünüyorsun sürekli."

Gülümsedim."Biz psikologlar genelde düşünceli oluruz."

"Haklısın." dedi gülerek.

"Ahsen!" Abimin sesini duymamla gözlerim sağ tarafımda park girişinden bize doğru gelen abime kaydı.Abim yanımıza vardığında önce sağ tarafımda oturan Tufan'a ardından bana baktı.Gözlerindeki soğuk ifade ile yanlış anladığını düşündüm.Bu düşüncelerime doğru ilişen hislerime anında ket vurdum.

"Abicim." Oturduğum yerden kalkıp abime sarıldım.Saçlarımdan öperek benden uzaklaştığında "Nasılsın?Bugün erkencisin." dedim.

Gözlerini Tufan'dan ayırmadan "Öyle erken bitti." dedi.

Abimin soğuk tavrından ötürü "Tufan Çiğdem'in karşı komşusu.Davut abilerin eski dairelerinde kalıyorlar." dedim.

Tufan ayağa kalkıp abime elini uzattı."Tufan ben."

Abim soğukça elini sıkarak "Ümit." dedi.Ardından ekledi."Kalıyorlar derken?"

"Eşiyle yani evli."

"Boşanma aşamasında olan biri desek daha doğru." Tufan'ın özellikle bu ayrıntıyı eklemesi ile kaşlarım kalktı.

Abimde bunu farketmiş olacak ki "Neyse biz gidelim Ahsen.Fadime teyzelere yemeğe davatliymişiz." dedi.