Kadın Düşmanı

2.BÖLÜM"anlaşma"

27.11.2021

Keyifli okumalar💕

Bazı geceler uyumamak için çok direnirimişim.Hatırlamıyorum tabi bu olanları.Annem her seferinde "İnadın tuttu mu vazgeçmek bilmiyordun." diye serzenişte bulunurdu.Şımarık bir çocuk hiç bir zaman olmadım.İlgi çeken bir çocukta değildim ama insanların 'Sen ne kadar sevimli bir çocuksun.' demelerini de bir kenara atamam.Bu benim hoşuma giderdi.Kimin gitmez ki?

Babamın arkadaşları eve her geldiğinde ablam ve abimden çok benimle ilgilerlermiş.Tabi onlar bu durumu biraz kıskanırlarmış.Abim ve ablamla aramızda üç yaş var.Onlar ikiz olarak dünyaya geldiler.Şanslılar!

Birgün babamın çok uzakta yaşayan arkadaşları gelmiş eve.Ben üç yaşlarındayım.Ablamın sarı saç yeşil gözlü bir kız olması ile ona çok ilgi göstermişler.Onların dört kızı varmış ve hepsi esmer olunca sarışın ilgilerini oldukça çekmiş.Eh bende kara kaş kara saç olunca ilgilerini çekmemişim!Ona boyum kadar bebek almışlar.Tabi banada aynısını almışlar ama o bebek daha çok güzeldi.Güzel olan tek şey elbisesiymiş.Onlar evden gider gitmez başlamışım benim olacak o diye.Annem hiç böyle bir şey daha önce yapmadığımı ve çok şaşırdıklarını söylerdi.

Ablamda benim tavrıma karşın çok üzülmüş ve al senin olsun demiş.Bende onun bu tavrına karşın üzülüp ne derlerse desinler gözümü bir kere bile kapatıp uyumamışım.Ablamın beni avutmaları annemin bak sana bunu alırız buraya götürürüz demelerini dinlememişim.

Tutturdum mu tutturan bir çocukmuşum kısacası.Ve de oldukça alıngan.Alınganlığımda inadım gibi tuttu mu bıraktığım bir huy değilmiş.
En nihayetinde annemin anlattığı bir masal ve babamın babaannemden kalma kar küresini bana vermesi üzerine uyuyup kalmışım.Öylesine bir kar küresi değil bu.Babam bile sakladığı yerden çıkartıp bakmazmış kırılır diye.

Çocukluğum çok olmasa da yaramazlıklarla geçti.Hiç unutmadığım ve unutturmadıkları(!) bir olayımı anlatayım.

Mahallemizin giriş kısmında Murat abigil oturuyorlar.Mahalleden ,tabi o zamanlar anlaştığım, arkadaşlarımla top oynuyoruz.Topa öyle sert vurmuş olmalıyım ki Murat abigilin camı kırdım.Bütün herkes topuklayıp kaçtılar.Çünkü Murat abinin annesi huysuz bir kadın.

Kamuran teyze dışarı çıktı öfkeyle."Kız sen ne yaptın?" dedi adete öfkeyle bana.Ben şaşkınlıkla etrafıma bakıyorum.Bütün arkadaşlarım beni o öfke topu Kamuran teyzeyle yalnız bıraktılar.Yutkunarak Kamuran teyzeye baktım."Özür dilerim Kamuran teyze yanlışlıkla oldu." dedim içime kaçan sesimle.

Kamuran teyze ayağındaki terliği çıkartıp "Seni şeytan seni!" diye üstüme yürüdü.

Ben korkuyla geri adımlar atıyorum."Özür dilerim Kamuran teyze.Yanlışlıkla oldu." Ağladım ağlayacağım.

Terlikle popoma vuracakken annemin kızgın sesini işittim."Sen ne yapıyorsun kadın?Uzak dur kızımdan!" dedi elindeki pazar çantasını yolun ortasında bırakıp yanımıza geldi.Beni öfkeli kadından korumak için arkasına aldı.Kamuran teyze terliğini hırsla ayağına geçirip "Senin bu küçük şeytan camımı kırdı!" dedi evinin camı kırılan penceresini işaret ederek.

"Sen benim kızıma nasıl şeytan dersin?" dedi annem öfkeyle bağırıp.

"Şeytan senin kızın şeytan!" dedi bağırarak"Yoldan bul-"
Annemin ona attığı tokatla sustu.
Ben hüngür hüngür ağlıyorum."Bana bak Kamuran beni çıldırtma!Yaptırırız camını!" dedi ve bana dönüp "Güzel yavrum ağlama sen.Eve git geliyorum bende." dedi gözyaşlarımı silerek.Annemi dinleyip uyuşuk adımlarla eve gittim.

Bunu neden anlatıyorum söyleyeyim.Annem o günden sonra Kamuran teyzeye oldukça kinlendi.Bu kine gün tayfasınıda dahil etti.Kısacası mahalleden pek kimse Kamuran teyzeyle konuşmaz.Bu durumdan en muzdarip olanı da ablam ve Murat abi.Murat abiyle olan ilişkileri bu iki aile içinde büyük sorun teşkil ediyor.