Kadın Düşmanı

22.BÖLÜM"saklanmış duygular"

8.01.2023 (Geçmiş yeni yılınızı kutlarım. 🎊Umarım tüm hayallerin hayırlısıyla gerçekleştiği bir yıl olur.🌸)

Keyifli okumalar

Çok garip duygular ile mücadele ettiğim dönemler oldu zaman zaman. İnsan ergenliğinde genelde böyle değişik duygular yaşar . Fakat ben çocukluğumda bu duyguları çokça yaşadım. Hatta annem pedoglara falan götürmüştü. Ama sonra öğrendik ki geçici bir durummuş. Bazen böyle duygu değişimleri büyüme çağlarında yaşanırmış. Tabi ki dikkatli davranmakta gerekir.

Hatta bir keresinde babamın dükkanına gitmiştim. Babadan oğula devir olan kitapçı dükkanı. Babam müşteriler ile ilgilenirken bende okuma yazmayı yeni öğrenmiş kitapları okumaya çalışıyorum. Dükkana bir kadınla bir çocuk geldi benim yaşlarımda. Sarışın mavi gözlü bir çocuktu. Ben ona çocuk kitapları gösteriyorum. "Bunu okudun mu?Bu çok güzel.Prensle prenses evleniyorlar sonunda."
Çocuk kızgınlıkla "Niye anlatıyorsun sonunu?"demişti. "Bende seninle evlenicem.Masaldaki prens gibisin." Çocuk bu söylediklerime korkuyla bakmıştı. Yanımdan koşarak uzaklaşıp annesine "Ben onunla evlenmem." diye ağlamaya başlamıştı.

Cidden ama ya çoçuğa evlenme teklifi etmiştim bacak kadar boyunla. Buna mı yanayım çocuğun beni reddetmesine mi bilemedim. O günde böyle bir duyguya girip bir hafa "Sarışın prensti o. Benimle evlenmeyecekmiş. Ben prenses değil miyim?" diye saçma sapan triplere girerek evdekileri bıktırmıştım. Abim ve ablam bu halime gülerken babam "Ben kızlarımı kimseye vermem!" diye ayrı triplere girmişti.

Şu sıralar öyle duygusal değişik dönem içerisindeyim. Ne birisi ile sohbet edecek ne de eğlenecek durumda değilim. Bütün gün odamda kaldım. Pencereden sokağı izlerken bir taraftanda kendimle başbaşa kalıp kendime iyi gekmeye çalışıyorum. Ama terzi kendi söküğünü dikemezmiş. Bir türlü kafamı toparlayamıyorum. Tufan'la ilişkimiz bitmişti. Herkesin karşı çıktığı ilişki! Bora bey dahil herkes beni ona karşı uyarmıştı. Tabi Bora bey bu konuda oldukça farklı tavırlar sergiledi. Öfke miydi? Kırgınlık mı? Adını koyamadığı duygular ile bana karşı çıkmıştı. Bana attığı son mesaj ile onun artık bir kadına karşı düşünceli davranışlar sergilediğini gösterir olmuştu. O artık iyileşiyordu. İnanması zor ama öyle. Başlarda çok karşı çıkmıştı, çok direnmişti ama artık iyileşiyor. Bana bile destek çıkacak duruma geldiyse bir kadına karşı nefret beslememeye başladı demektir. Aslında kadınlardan nefret etmeseydi onları en iyi o anlayabilirdi. Saçma gelebilir ama öyle. Geçmişte sevdiği kadına beslediği duygu ve ona karşı sevgiyle yaklaşması onu ince düşünceli adam yapar. Şimdi ondan bir eser kalmadı.

Teselli mesajı gönderdi ama. Düşünceli adam.
Oturduğum yerde dikeldim. Pencere pervazına yaşadığım kolumu çekip aklımdakilere kaşlarımı çattım. "Bana karşı iyi davranmaya çalışıyor." diye düşüncelerimi dile döktüm.

"Kim sana karşı iyi davranıyor?" Abimin sesi ile yerimden sıçrayıp arkamı gördüm. "Korkuttum galiba. Özür dilerim." Abim kapıyı kapatıp içeri girdi.

"Önemli değil. Dalmışım sadece."

Abim karşıma masada ki döner sandalyemi çekip oturdu. "Neyin var Ahsen? Bir kaç gündür çok durgunsun. Eğer o söylediklerim yüzünden-"

"Sen haklıydın abi." dedim üzgün bir mırıltıyla.

"Ne oldu? Sana bir şey yapmadı dimi?" dedi kaşlarını çatıp.

Bende kaşlarımı çattım. "Ne yapabilirdi ki?" Gözlerini kaçırdığında o haberi gördüğünü anladım. Nede olsa gazeteci adam. "Biliyorum abi. O haberi gördüm." dedim.

"Sana zarar vermedi değil mi?" Abimin telaşına gülerek " Hayır abi. Öyle bir şey yapmadı." dedim. Derin bir nefes ile kedi kendime konuşarak çözemediklerimin bir kısmını anlatmaya başladık. "Tufan'la iyiydik. Yani en azından ben öyle zannediyordum. Sen dahil herkes karşıydı ilişkimize ama onu seviyordum. Ona gerçekten güvenmiştim. Böyle bir insan olduğunu düşünmedim hiç. Adamın ölmesine göz yummuş."