He Left Me • Louis Tomlinson

Chapter 9

*POV Julia*

Ik herriner me ineens dat Thomas zei, dat ik hem moest bellen als ik Louis tegenkwam.

Laat ik dat maar eens doen dan, misschien kan hij me advies geven niet dat ik het nodig heb want ik ga hem toch niet vergeven.

Ik pak mijn mobiel en bel Thomas. ( T=Thomas J= Julia )

T - 'Heei met Thomas.'

J- 'Heei, Thomas met je kleine zus.'

T- 'hee, whazzup kiddo?'

J- 'oké luister, ik had jullie al verteld over dat ik me een beroemd iemand op tour ging?'

T- 'ja, we zijn zo trots!'

J- 'nou je raad nooit met wie ik op tour moet.'

T- 'nee, nee nee je zegt toch niet dat...'

J-  'ja dat zeg ik wel. Wat moet ik doen?'

T - 'probeer hem zo veel mogelijk te negeren, en ga anders gewoon naar Liv.'

J- 'ja zal lekker gaan, vanochtend hoorde ik dat ik met Niall moet dansen, dat is nog te doen. En ik moest mijn masker af doen , toen zag Louis dat ik het was en begon me helemaal te knuffelen en begon te huilen.

Ik ben weg gelopen, en toen kwamen ze doodleuk vragen of ik meeging naar hun slaapfeestje. What da fuck?'

T- 'is Liv daar ook bij dat slaapfeestje?'

J- 'ja wat een bitch, ze heef me vol laten stikken.' zeg ik ondertussen huilend.

T- 'omg... Ik dacht echt dat ze aardig en te vertrouwen was, nou niet dus.' zegt hij schokkend.

J- 'ach ja, ik kan haar moeilijk dwingen hier te blijven, ze heeft een eigen leven.'

T- 'tja, daar heb je wel een punt. Maar wanneer zie je ze dan weer?'

J- 'morgen, we moeten naar het management komen, we gaan een maand later op tour en ze gaan vertellen wat we in die maand gaan doen.'

T- 'bel me als je iets weet, ik moet nu gaan. Baai Kiddo.'

J- 'dag grote broer, love you.'

T- 'love you to.'

En ik hang op. Misschien heeft hij gelijk. Ik zie morgen wel wat er gebeurt.

Na een tijdje gaat de bel. Ik doe open en zie tot mijn grote (echt hele grote) verbazing Liv voor mijn neus staan.

'Wat kom je doen?' vraag ik ongeïnteresseerd. 'Mag ik niet eens mijn eigen huis binnenkomen?' vraagt ze nep kwetsend.

'Ja tuurlijk, maar jij moest toch bij dat slaapfeestje zijn?' vraagt ik en ik begin boos te worden.

'Ja, maar nadat je me dat berichtje had gestuurd begon ik te beseffen dat jij veel belangrijker was. Ik heb Louis een preek gegeven en ben weg gegaan. Ik hoop dat je het me kan vergeven? Ik mis je nu al.' zegt ze snel achter elkaar.

'Het is oké Liv, ik heb je vergeven.' zeg ik en ik geef haar een knuffel. We lopen naar binnen en kletsen nog wat. Na een tijdje is het toch tijd om te slapen.

'Welterusten Juul.' zegt Liv gapend. 'Welterusten Liv.' zeg ik.

Ik loop naar boven, poets mijn tanden. Spring mijn bed in en val binnen een paar minuten in een diepe slaap.