Tadhana (Completed)

CHAPTER 27

Novah.

Sht the fvck! Damn this typhoon.
My flight was just canceled. Bwiset talaga oh! May typhoon pala sa Manila and no one bothered to tell me.

Then what now?

Nakaimpake nako lahat, tapos di rin pala matutuloy itong pisteng flight. Damn! Just damn.

Ang bibigat pa naman nito, iniwan na ako ng mga alalay ko! Kainis.

Just wait William at makakapiling rin kita..

Makakauwi rin ako sa Pilipinas!

~~

Rich.

Tumila na ang malakas na ulan pero may kunting hangin pa rin sa paligid.

Nagugutom na sikmura ko. Masakit na nga eh. Wala na akong lakas.

Gusto ko ng Kumain.
Kagabi pa ako gutom na gutom. Paksheet lang! Kainis talaga.

Parang mamatay na ako sa sakit ng puson ko. Ouch! Hindi ko na kaya,
Junkfood lang yung kinain ko kagabi at ngayon mag-seseven (7 am) na wala pang laman ang sikmura ko. Kainis talaga! Ugh
Tinitingnan ko lang si Jerk na mahimbing pa rin ang tulog. Lakas pang makayakap sa unan. Akala niya siguro, ako yung unan. Takte! Di ba sya nagutom. Tangna naman oh!

Nakaupo ako habang nagmamasid sa bintana baka sakaling may dumaan. Gusto ko ng makalabas dito at umuwi. Grr! Di ko ata kayang hindi maligo kahit isang araw lang.

Pinipilit kong wag magpaapekto sa sakit ng puson ko, pero habang tinitiis ko. Mas lalong sumasakit. Di ko mapigilang mapaluha.
Ang sakit na talaga.

"J-je-jerk-- Tulong!" Mahina kong ungol dahil di ko na kaya ang sakit.
Napapikit na lang ako dahil pakiramdam ko,mamatay na ako. Please, somebody can help me.

Sasandal sana ako sa likod ng armchair pero di ko napansin na sira pala ang likod.
Kaya pagsandal ko,

*Boogs*

Diretso ang likod ko sa sahig.

Basta ang naalala ko na lang ay ang pagsigaw ni Jerk.

"WIIIIFE!"

~~

"Doc, what's happen? May nangyari ba? Nagkaamnesia ba ang anak ko doc.. tell me? Mabubuhay pa ba ang anak ko, didilat pa ba sya. Doc! Speak to me na hindi comatose ang anak ko. Gosh! Honey, gusto ko pang magkaroon ng apo sa anak natin. huhu!" I heard moms voice.

"Honey, Wag kang OA. Hindi pa nagsasalita ang doctor. Let him finish before you react." Said dads.
Correct me if Im wrong but I guess, im already lying here at the hospital. I dont know what happen but I felt more comfortable now.

"Ahm. Mr & Mrs. Smaby, wala naman nangyaring malala sa anak ninyo. Nagkaroon lang ng kunting problema." Doctor ata yung nagsalita. Di ko pa minumulat ang mata ko. Nakikiramdam lang ako sa paligid.

"Anong problema? May tumor sa utak niya. Gosh!" Maiyak-iyak na sabi ni moms. Kahit kailantalaga.

"Mom, Pwede patapusin mo muna ang doctor." Si kuya. Si Kuya Dean Mark. Ang layo ng name ko sa kanya noh? Haha Ewan sa magulang ko. 4th year college na yan. Business Administration ang kinuha nya, dahil sya daw ang magmamana sa kayamanan ni Daddy. Bilang sya naman ang lalaki sa aming dalawa.

May girlfriend sya dati. Kaso naghiwalay din sila. Dahil akala nung Gf niya na girlfriend daw ako ng kuya ko. Haha Nakakatawa nga eh. Pinagkamalan pa akong kabit/third party. Kaya ayun nagbreak sila ng wala sa oras. Nabalitaan na lang ni kuya na nagmigrate na sa america.

Grabe nga yung iyak ni kuya nun eh. Dahil lang sa isang misunderstanding, nabuwag ang mahigit 5 years nilang mag-on. Di rin naman ako sinisisi ni kuya eh. Why would he put a blame on me? Hindi ko naman kasalanan na makitid ang utak ng Gf niya.

Ultimo kapatid pinagseselosan. Tsk! Grabe kasi kami magharutan ni kuya eh. Nasa school kami that time. And nagkaron kami ng harutan. Simpleng harutan lang ng magkapatid then ayun, she saw us. Bigla na lang tumakbo kaya di na nakapagpaliwanag si kuya.

Simula nun nabawasan na yung pagiging sweet namin sa isa't isa. Minsan na lang kaming magbonding ni kuya.

"Wala pong tumor o ano sa kanya. Nalipasan lang po sya ng gutom kaya sumakit ang tiyan niya. At nagkaroon sya ng bukol sa bahagi ng likod ng ulo niya." Pagpapaliwanag ni Doc.
Ito siguro yung naging resulta ng pagkakauntog ko sa sahig. Mabuti naman at hindi nabasag yung ulo ko hehe.

"Moms, Dads, Kuya!" Pagkuha ko ng atensyon sa kanila. Napatingin naman sila sakin. Bumangon ako sa pagkakahiga at umupo.

Agad-agad silang nagsilapitan sa akin at isa isa nila akong niyakap.

"Anak, ano bang nangyari sayo? Bat ka nalipasan. San ka ba natulog?" Sunod-sunod na tanong ni moms.

"Nastuck po kami sa room." Sagot ko. Pinandilatan pa nila ako ng mata.

"KAMI? Sinong kasama mo baby?" Nagtatakang tanong ni kuya.
Isa sa naging dahilan nun ay ang pagtawag sakin ni kuya ng baby kahit sa public. Narinig sguro yun kaya tumakbo.

Speaking of kami,nasan na ang kasama ko.

Si Jerk.

Thank you for reading ❣️