deel 4

38 3 0
                                    

In de tussentijd volgt Amber vanuit haar ooghoeken de bewegingen van haar vader. Hij pakt een jurkje van een barbiepop op en stopt het stiekem in de tas van haar vriendin. Het meisje heeft niets in de gaten. O nee, denkt Amber, dáárom vond mijn vader het goed. Hij wilde niet onaardig doen tegen zijn collega, maar eigenlijk wil hij helemaal niet dat er iemand met mij komt spelen. Daar zal hij nu wel een stokje voor gaan steken. Als Maaike naar huis gaat, belt Ambers vader de ouders van Maaike op. Hij zegt dat Amber een mooi jurkje mist. Na het telefoontje gaat hij naar hen toe en vertelt dat hij heeft gezien dat hun dochter het jurkje stiekem in haar tas heeft gestopt. Het meisje huilt en ontkent de diefstal, maar ze krijgt toch straf als Ambers vader het jurkje uit haar tas vist. Zo komt er een einde aan hun prille vriendschap, want het meisje wil nooit meer bij Amber spelen. Haar vader is er blij mee: 'Dieven hoeven wij niet in huis.' Amber weet dat dit niet waar is, dat haar vader dit zelf gedaan heeft, maar ze durft niet te zeggen dat ze gezien heeft wie het jurkje in de tas van Maaike stopte. Ze zegt alleen maar: 'Ja, papa, ik zal niet meer met haar spelen.'
'Goed zo, dat heb je dan goed begrepen,' reageert haar vader. Een ander vriendinnetje haakt af als ze ziet hoe agressief de vader van Amber is. Ze wordt er bang van als hij Amber zonder enige waarschuwing vol in haar gezicht slaat, zo hard dat ze achterover op de grond valt. Amber ziet haar niet meer. Ze vermoedt dat ze thuis verteld heeft wat ze gezien heeft en dat ze van haar ouders niet meer mag komen. Ambers vader gaat in de ouderraad zitten om op school een vinger in de pap te hebben. Hij weet alles op een overtuigende manier te verdraaien: dat hij niet begrijpt waarom zijn dochter zo verlegen is, dat hij van alles probeert om haar meer naar buiten te krijgen, maar
dat ze met geen stok uit huis te krijgen is. Omdat hij bang is dat de leraren het misschien rechtstreeks aan Amber vragen, roept hij haar een keer bij zich. 'Ze vragen op school waarom je nooit buiten speelt.' Amber houdt haar adem in, ze is benieuwd naar wat er volgt. Haar vader kijkt haar streng aan. 'Luister goed naar wat ik zeg. Als ze je ernaar vragen, zeg je dat je niet buiten wilt spelen omdat je dat niet fijn vindt. Dat je liever een goed boek leest. Heb je dat goed begrepen?' Amber knikt. Wat zou ze graag willen dat de leraren zien wat haar vader met haar doet, dat hij haar zo hard slaat dat ze blauwe plekken heeft. Maar die zitten allemaal onder haar kleding en de leraren zien ze niet. Haar vader weet heel goed waar hij moet slaan en waar niet.
----------------

Vergeet niet te stemmen.

Liefs Sam.

Angst.Where stories live. Discover now