Ερωτεύτηκα τον λάθος διάσημο [GOT7 - Jackson]

Στο Σούπερ Μάρκετ

...."Δεν νομίζω αυτή η συνάντηση να είναι απλά μια σύμπτωση, Angel." μου λέει και μου κλείνει το μάτι. Έπειτα πήγε πάλι δίπλα στην έδρα.

Τι ήταν αυτό που ξεστόμισε;! Απλά είναι παρανοϊκό το παιδί! Δεν γίνονται τέτοια πράγματα!

Η Σεμίνα με κοιτούσε με απορία αλλά και με θαυμασμό ταυτόχρονα. Ήρθε πιο κοντά μου για να με ρωτήσει ΣΊΓΟΥΡΑ για τον Jackson. "Τι ακριβώς ήταν αυτό; Σε αποκάλεσε angel! Και τι σου ψιθύρισε;" Την κοιτάω με αδιαφορία. Ξαφνικά ακούγεται η φωνή της κυρίας Park για να κάνουμε ησυχία. Η Σεμίνα επιστρέφει στη θέση της ενώ ο Jackson αρχίζει να μας μιλάει. Προσπαθώ να μην το κοιτάω αλλά δε δίνω και μεγάλη προσοχή σε αυτά που λέει, γιατί είναι ο Jackson και δεν με ενδιαφέρει ό,τι και να λέει. Πάντως όλοι οι συμμαθητές μου, ακόμα και η Σεμίνα, κρέμονταν από τα χείλη του. Όλοι έχουν αυτό το αποχαυνωμένο ύφος, λες και έχουν υπνωτιστεί από τη παρουσία του Jackson. Σε μένα πάντως δεν πιάνουν τα μάγια του.

Το κουδούνι χτύπησε. "Πως πέρασε η ώρα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φύγω." Όλοι απογοητεύτηκαν από τα λόγια του Jackson. "Μην ανησυχείτε, θα ξανάρθω σύντομα!" Είπε και χαμογέλασε. Τότε όλες άρχισαν να τσιρίζουν.

"Εντάξει παιδιά τώρα μπορείτε να βγείτε για διάλειμμα." είπε η κυρία Park. Όλες πήγαν γύρω από τον Jackson. Εκείνος φάνηκε λίγο ξαφνιασμένος. Για μια στιγμή τον κοίταξα και εκείνη τη στιγμή με κοίταξε κι εκείνος. Ήμουν το μοναδικό κορίτσι που δεν πήγα κοντά του. Ξαφνικά μέσα στην αίθουσα μπήκε ένας κύριος, μάλλον ο σωματοφύλακάς του και είπε σε όλα τα κορίτσια να φύγουν από κοντά του. Αυτές τον άκουσαν και βγήκαν έξω από την αίθουσα.

Τότε ο σωματοφύλακάς του με κοίταξε αγριεμένος. "Εσύ τι κάθεσαι εδώ; Είπα να φύγετε όλοι έξω." Τότε συνειδητοποίησα ότι ήμουν η μόνη μέσα στην αίθουσα. Σηκώθηκα απότομα από την καρέκλα μου.

"Α ναι, συγγνώμη." είπα και υποκλίθηκα. Έπειτα κατευθύνθηκα προς την πόρτα χωρίς να κοιτάξω τον Jackson. Καθώς προχωρούσα προς τη πόρτα άκουσα μια τη φωνή του Jackson.

"Angel!" Γύρισα και τον κοίταξα. Τι θέλει πάλι αυτός; "Βλέπω σου άρεσε το παρατσούκλι που σου έδωσα." είπε και χαμογέλασε πονηρά. Εγώ απλά τον κοίταξα με ύφος αηδίας. Γιατί πρέπει να με πειράζει συνέχεια;!

Έπειτα, χωρίς να του απαντήσω, του γύρισα την πλάτη για να βγω από τη τάξη. Αλλά ο Jackson ήρθε μπροστά μου. "Εντάξει συγγνώμη, δεν ήθελα να σε νευριάσω." μου είπε και υποκλίθηκε.