The Hidden Love [ Book1 ]

KABANATA 17

Parang---- Para akong masusuka. Para akong mamamatay. Ang sakit. Ang sakit ng aking tyan at tila may tumutusok na karayum saking ka loob-looban.

Nakaramdam ako ng pagkahilom Damn! Para akong nakasakaya sa isang roller coster. Dahan-dahan kong binuksan ang aking mata at napagtanto kong nasa isang kotse ako. OH MY GHAD! Where Am I? Sobrang bigat ng katawan ko.

Iginala ko ang aking mata.

Napad-pad ang tingin ko sa lalaking nag-mamaneho. kumunot ang noo ko. Sino sya? Pano ako nakasama sa kanya?

"Ouch," Napakapit ako sa ulo ko dahil sa sakit. Bahagya akog yumuko ngunit nakabukas ang isang mata para tignan ang lalaking ito.

"Are you okay?" tanong niyang nag-aalala. Pabalik-balik ang tingin niya sakin. Sa harap ng daan at pabalik ulit sakin.

Inihinto niya ang kotse sa isang pamilyar na bahay. Tika? Bahay ko ba ito? Napapikit ulit ako. Hindi ko alam pero parang lasing parin ako. Parang may gustong lumabas saking lalamunan. Parang nasusuka ako!

Titig na titig ako sa lalaking ito. Sino sya? Pero bakit pamilyar sakin ang itsura niya.

Grabe ang gwapo.

Kahit sang anggulo ay nagmumukha talaga syang Anghel.

"Bakit ang gwapo mo?" bigla ko nalang nabitawan ang salitang iyon.

Sinamaan niya ako ng tingin. Tinititigan niya lang ako na walang ekspresyon O di kaya'y emoticons, isali nyo narin natin ang emoji.

"Tss," usal niya habang umiiling. Nahuli ko ang pag ngiti ng kanyang mga labi.

Dali-dali kong tinanggal ang aking seatbelt saka umusog at nilapitan sya.

Kaylangan ko syang e check. Baka kasi Anghel itong kasama ko. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya. Sobrang kunot ng noo niya at di umano'y nagalit sa paglapit ko.

"Ang tangos ng ilong mo noh?" Sabay pindot ng ilong nya.

"Ang ganda ng mga mata mo," Habang tinititigan ang mala anghel nyang mata. Sinuri ko sya ng sinuri at tila pinag-aaralan ang bawat anggulo.

"Ang pink pink ng cheeks mo. Nagmumukha kang bading," Sabay kusot sa magkabila niyang cheeks. Hindi ko alam kong bakit hindi sya pumapalag sa sa ginawa ko.

"At----," bumaba ang tingin ko sa labi nyang pulang-pulang. "Anong gamit mong lipstick? Ang ganda ah," halakhak ko. Sa pagkakataong ito ay sobrang lapad na ng ngiti niya.

Sobrang lapit ng mukha namin.

"Stupid," napapikit ako sa mabangong hangin na lumabas sa kanyang bibig. Grabe ang bango.

Nagkatitigan kami ng ilang segundo kaya napalunok ako. Parang naghihila ang labi niya. Parang tinatawag ako ng labi niya. Damn! Bakit ganito kabilis ng tibok ng puso ko?

Dahan-dahan niyang inilapit ang mukha niya sakin rason kong bakit dahan-dahan rin akong napa atras.

Napasandal ako sa backrest.

"Anong gagawin mo?" pagbabanta ko subalit ngumiti lang ito. Sobrang lapit na niya sakin. Dahan-dahan kong ipinikit ang aking mata.

I already smell his strawberry mint breath. Para akong inaakit sa mabango niyang amoy. Niyakap ko ang aking sarili sa takot.

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko dahil ramdam ko ang lapit ng kanyang mukha sakin.

"Breath," parang kusang sumunod ang hininga ko sa sinabi niya.

Nagulat nalang ako dahil naramdaman ko ang dulo ng ilong niya saking ilong. Binuksan ko ang aking mata. Ni nose to nose niya ang mga ilong namin.

"And now you can sleep," parang kusang pumikit ang mata ko sa huli niyang sinabi. Parang may kapangyarihan ang bawat bigkas niya at tila mapalasunod ka nalang.

Hanggang sa tuluyang naipikit ko ang aking mata.

Wala na akong matandaan.