The Way He Smashes Her Heart

Chapter 47: Why Kian? Why Tristian?

<Kian's point of view>

"I'll explain later. Stay there and I will be back!"
Elnor seems too troubled about the letter she read. I wonder who sent that to her.

"Argh! Seems like you are worried about her. May inasikaso lang siya." Angie came in.

May inasikaso? Ano naman iyon? A while ago, may minention si Elnor na pangalan, Tristian, I think. Allen and Angie went in the school canteen to buy something kaya ako ang naiwan sa mga bleachers and continued thinking. Maybe Tristian is the one who sent the bouquet and the letter. Siya rin yata yung lalaki na kalaro ni Elnor noong unang beses kong sinubukan na pumasok sa school niya. May isang babae pa nga na tinawag akong "Tristian" noon.

"Tristian! Oy! Kanina ka pa tinatawag ni Sir Cris!" Alright, someone called me Tristian again. When I look kung sino ang tumatawag, she was the same girl. Naka-jersey din siya the same as Elnor's and medyo older siya sa akin maybe 2 years.

"Um, miss. Hindi Tristian ang pangalan ko." I answered at the girl.

Her eyes widened in shock. "SO, IBANG LALAKI ANG KAYAKAP NI ELNOR KANINA?! WHAT THE?! AKALA KO SI TRISTIAN YUN!"

I laughed at her. "Kilala ako ni Elnor. I'm Kian." then, I give her a handshake.

"Ah! Ikaw pala yung ikinukwento sa akin ni Elnor na kanyang first badminton teacher. Ako pala si Diana, call me Ate Diana, ako yung nagturo sa kanya noong nagte-training kami. Tama nga si Elnor, magkamukha nga kayo ni Tristian." she said.

Now, I realized two things. One, ikinukwento pala ako ni Elnor while I'm gone. Two, medyo na-freaked out ako dahil may kamukha pala ako. I wanted to meet that guy soon. But something nagged in my mind, there are chances na may gusto rin si Elnor on that "Tristian" guy or the guy likes Elnor. Who knows? Gusto kong tanungin si Ate Diana kaya lang nahihiya ako. But later, I found the courage.

"Thank you sa pagtiyaga ninyo kay Elnor, I know lagi kayong magkasama ni Elnor na mag-practice and mukhang kilala mo din yung Tristian na tinatawag mo kanina..." I started.

"Yep. Kapitbahay ko si Tristian. Bakit?"

"I was wondering... kung.... may something na.... naging pagitan.... sa kanila?" I mumbled. Ate Diana's expression became serious at that point. She looked at me. Ako naman ay medyo kinakabahan sa kung anuman ang isasagot niya. She told me to sit down and discuss the topic na pinaumpisa ko.

"Ading. Mukhang malalagot ako dito kay Tristian pero sasabihin ko sayo." I nodded and started to listen.

"Mag kaklase sila Elnor at Tristian. Sila lagi yung nakikipag-batuhan ng papel sa loob ng clssroom at napa-OSA. Bully kasi si Tristian eh. Kaya lang, pag-angat ng ulo ko, binanggit sa akin ni Tristian na umamin siya kay Elnor ng kanyang nararamdaman."

"Then, anong ginawa ni Elnor?" I asked.

"Hindi niya pinansin kasi ikaw pa rin ang inaalala niya. Minsan pa nga sa training, minention sa akin ni Elnor na she used Tristian as your substitute dahil magkamukha kayo. Napansin ko din na unti-unting nagkakaroon ng pagtingin si Elnor kay Tristian pero sinusubukan niyang maiwasan ito dahil IKAW pa rin ang inaalala niya." Ate Diana continued.

"Elnor..." I whispered at myself. She tried her very best not to forget me.

"Naging close friends naman sila Elnor at Tristian. Lagi niyang binibisita si Elnor pag nagpapractice siya. Always cheering for her. Ngayon sana ay sosorpresahin niya si Elnor by giving her flowers if ever na manalo siya sa tournament na ito. Ewan ko lang, kung natuloy iyon. Akala ko kasi si Tristian ang yumakap kay Elnor kanina. Ikaw pala iyon."