#MGDCADateToRemember

7.8K 426 53
                                    

|Glaiza|

I glance at my wristwatch, fifteen minutes before the clock hits five. Mula sa helipad sa rooftop ng Howell Hotel ay may pagmamadali akong bumaba patungo sa opisina ni Rhian. It's been days since our reconciliation and 'til now I still can't believe that she find it in her heart to forgive me, and for that I love her even more. And this time I'll make sure that there's no more sorrow, no more tears, no more heartaches ... only blissful happiness and overflowing love, for her and for our unborn children.

When I reached her office, she's nowhere to be found so I quickly went down the building. Naisip kong marahil ay nasa ibaba sya at nag iikot. I know she usually walked around the hotel to see if things are going well, sometimes she even talked to some staff so she would know if everything went smoothly and the guests are satisfied with their service.

Hindi nga ako nagkamali dahil malayo pa lang ako ay nakita ko na sya sa lobby, she's talking to some guy. I know who's she talking to, sya yung lalakeng saksakan ng yabang na pumigil sa'kin para makapasok sa loob ng villa sa Ramos Ranch.

What is he doing here? And why is she talking to my wife?

I took my time walking towards them, then stopped just a few steps away, enough for Rhian to noticed my presence.

Mula sa kausap ay napasulyap sya sa'kin. I smiled at her but she didn't smile back, instead her eyes went back to the guy.

That's a first. Unang beses na dinedma ako ng asawa ko simula ng magkaayos kami. And she seemed pretty engrossed with whatever that guy is saying.

Naiiritang naupo ako sa bench na nasa di kalayuan at pinagmasdan na lang sila habang nag uusap. Hindi ko masyadong marinig kung anumang pinag uusapan nila pero pahapyaw kong naulinigan na tungkol yun sa rancho.

Tungkol lang sa rancho kailangan pang kitain ang asawa ko dito sa Manila? I know the likes of him and I know he's interested to Rhian.

Glaiza, stop being paranoid. They're just talking for god's sake! Bulong ng matinong bahagi ng isip ko.

Pero hindi ko mapigilan ang pagngingitngit ng kalooban habang nakatingin sa kanila. And I know I'm being unreasonable but what the heck! I'm jealous and it's an alien feeling to me. Hindi ko alam kung paano pakibagayan ang ganitong damdamin.

Halos fifteen minutes pa ang hinintay ko bago tuluyang nagpaalam ang hambog na lalake. Hindi nakaligtas sa matalas kong paningin ang paghawak nito sa kamay ni Rhian bago tuluyang nagpaalam at lumabas ng hotel.

May pahawak hawak pa sa kamay. Anong tingin nya sa asawa ko, santo? Dapat sa Baclaran sya nagpunta o kaya sa Quiapo. Para yung mga kamay ng santo dun ang hawakan nya, baka mabless pa sya at mabawasan ang kayabangan nya.

Marrying Glaiza De Castro (Book 1)Where stories live. Discover now