(Şafak Serisinin 2. Kitabıdır.)
Koyu kızıla boğulmuş bir hikayenin baş kahramanlarının kanından gelen gençler...
Hayatları boyunca dostluk, aile, sevda, umut ve destek olmanın anlamını büyüklerinden öğrendiler.
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ben daha ne kadar isyan edeceğim buradan bilmiyorum. Belki çok lüzumsuz geliyordur bazılarına, belki de çok kendimi gösteriyormuşum gibi gelebilir ama inanın böyle düşünen varsa da umurumda değil. Amacım kendimi göstermek değil. Tek düşüncem bir kadın oluşum, benimde ileride Allah kısmet ederse çocuklarımın olacak olması. Nasıl bir dünyada ne tür savaşlar veriyoruz anlaşılır değil.
Nereye gittiğimizi sormak dahi istemiyorum, ki tünelin ucunda da ışık felan yok gibi... Ufak bir süzme var ama o da muhtemelen hızla yaklaşan tren farı olabilir. Çok uzatmayacağım, sadece buna bir tepki göstermemiz gerekiyordu ve bende elimden geldiğince bu konuda tepkimi göstermeye çabalıyorum. Bu şerefsizlik insanlık suçudur, tecavüz meşrulaştırılamaz ve savunulamaz.
Sesinizi çıkarmanız için yaşamanız gerekmesin...
Cinsel işkencenin OHAL'i olmaz!
Cinsel işkence suçtur, OHAL'le meşrulaştırılamaz!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Acısıyla tatlısıyla, umuduyla, hatta umutsuzluğuyla tek sevdiği kadındı. Ona imkansızmış gibi gelen bir tane, gözünün ilk ağrısı, canının içi oğlunu bağışlayan kadındı. Damarına giren narkozla kapanan göz kapaklarında dahi kadının gülüşünü görebiliyordu. Cennetin en ala arazisine sahipmişcesine bir his sunuyordu o deli dolu kadın. Kokusunda oğlunu barındırıyor, bakışlarında sevdasına yeniliyordu. Öylesine bir sevda vardı ki yüreğinde belki de çoğu yokluğa o varken evet diyebilme gücünü buluyordu Aras kendinde.
