Deathbound [Published Under Cloak Pop Fiction]

33. Tempted

We stayed inside the cave to keep hidden from possible enemies. Allen's group knows where the safe routes are at dito muna kami magpapalipas ng oras. Tila nadagdagan ang kompiyansa kong makakayanan namin ang ano mang laban gayong mas marami na kami sa grupo.

Hindi parin maiwasan ng mga mata ko ang pansinin ang matamis na lambingan ng mag-asawang Rita at Rambu habang nasa loob kami ng kweba. Nakagawa si Reid ng isang bonfire gamit ang kumpol ng mga malalaking tipak ng bato kaya aninag ko ang matamis na turingan ng pares. Napansin ni Rita na napapangiti ako sa kanilang mag-asawa kaya hindi na rin nito napigilang lumapit at makipagkamustahan saakin.

"Hindi ka pa ba nakakapili?" bungad saakin ng babae saka umupo sa tabi ko.

Nagtaka ako sa tanong nito pero nang maglaon ay napagtanto ko ang ibig niyang sabihin. Hindi ako kaagad nakasagot.

Nagpatuloy si Rita, "Hindi mahirap na mapansin ko na may gusto sa'yo ang dalawa. Alam kong may napili ka na pero bakit mo pa hinayaang magdusa kayong tatlo?"

Napakagat ako ng pang-ibabang labi. Tama siya. May napili na nga ako pero ayokong may masaktan ako. Ayokong unahin ang nararamdaman ko sa gitna ng sigalot sa islang ito dahil madami pa akong kailangang unahin. Bagay na mas mahalaga sa tinitibok ng puso ko. "It's not the right time Rita." Sagot ko.

"When is the right time? When you die regretting you thought it's not the right time?" mapanghamong tanong ng babae. She's been making sense from the very start of our conversation and I've been agreeing silently. "Alam mo, noong makilala ko si Rambu, parehas kaming bihag noon ng kaharian ng Tulsah. Kalagitnaan ng quarlerly clash at hindi mo aasahang may panahon pa kami sa pag-ibig na yan. Pero nangyari nga. Mahal namin ang isa't isa kaya hindi na kami nakapagpigil."

"Ilang taon na ba kayong nagsasama?" Pag-uusisa ko habang hinahagilap kung nasaan sina Alec at Levi.

"Eight years. Eight beautiful years. We risked it and yet we still live. Those were the best eight years of my life. The days I never regret when we fought for our lives, live for our love and survive for each other."

Rita's words got me. It was like an awakening of the realization I have kept burried over the years. Nang lingunin ko ito'y nakangiti siya saakin habang ninanamnam ko ang mga sinabi niya.

Tinapik-tapik nito ang kaliwa kong balikat saka nagpatuloy, "I know you have chosen someone. Never play your cards in love Alison. Never gamble because loving is not gambling, that someone should win over something. It's a partnership. A mutual battle wherein both of you have to win each other."

"Ang lalim mo naman Rita," pagak ang naging pagtawa ko. Pero totoo ang mga sinabi ko. Malalim at makatotohanan ang mga salita ni Rita. Marahil ay nahubog na ang pagkatao nito sa dami ng mga pinagdaanan. Experiences, weather good or bad, molds a person anyway.

Natatawa din si Rita pero hindi parin natatanggal ang sinseridad sa mga mata nito. "Kung iniisip mo na walang meant to be sa lugar na 'to Alison, nagkakamali ka. Everywhere is a place for a meant-to-be love. You may believe that you and Alec or the other guy are not meant to be but I tell you, whoever owns your heart right now, fight for it. No matter how hard. Naniniwala ako that the couples who are meant to be are the ones who go through situations that are set to tear them apart, but even come out stronger. Maybe you and one of these two are meant to be together in this place."

Napaisip ako. Rita's words make me ponder. Marahil ay tama nga ito. Marahil ay pinipigil lang ako ng takot ko at ng sitwasyon ang dapat ay pinaglalaban ko. Takot ba akong may masaktan kapag ipinaglaban ko ang isa? Takot ba akong may mawala sa kanila sa oras na sabihin kong matagal nang may napili ang puso ko?

"Pag-isipan mo Alison. Life is very short here in Delta. Pero sa oras na marealize mong you want to spend the rest of your life with somebody, you would really want to start your life as soon as possible. Ang tanong kailan? Ganyan kalakas ang kalakas ang kapangyarihan ng love. Isang kapangyarihang walang sino man ang makakatalo." Tinapik uli ng babae ang likuran ko. Hanggang sa tawagin na ito ng asawang si Rambu na tila tapos na sa paghahanda ng kanilang mahihigaan. "Hinding-hindi mo pagsisisihang piliin ang lalaking laman ng puso mo. Kaya good luck!"