Deathbound [Published Under Cloak Pop Fiction]

41. Hidden Agenda

Kulang na lang ay balatan ako ng buhay ng mga titig ni Katrina. Nakangisi ang isa nitong kasamang babae na tinawag kanina ni Charles na Cassie. Maputi ito at makinis ang kutis. Mukha siyang modelo sa Alpha kung tutuusin. Seryoso naman ang tingin ng lalaking nasa tabi nito na si Kevin. Kulot ang buhok nito at maamo ang mukha. May dalawa pang lalaking alius na nasa likuran ng prinsesa. Isang maskuladong lalaking nakasuot ng knitted moss green bonnet, leather suit at tattered jeans at may hawak na higanteng palakol. Nasa tabi nito ang lalaking may katamtamang tangkad at laki ng katawan na natatakpan ng maskara ang kalahati ng katawan at may suot na parang pang mongha. May markang ekis pa sa pisngi nitong walang tabing. 

Sa itsura nila'y mukhang sanay sila sa pakikipagpatayan. Mistulang mga pusakal na ilang taon nang kumikitil ng mga inosente. They gave me creeps. 

"Are we gonna kill them now?" Utas ni Cassie. Hindi ako makapaniwalang nangagaling ang mga salitang iyon sa isang mukhang anghel na babae. Totoo ngang isa siya sa pinakamakapangyarihan sa Bartsville. Looks can really be deceiving. 

"Can we play with them first before we kill them? I am so bored with this quarterly clash. I need a great kill." His brother commented. Napakamot ito sa kulot na buhok habang pinipilit imulat ang antok na antok na mga mata. 

Tumawa lang si Katrina. Tila natutuwa itong pagmasdan ang mga kinakabahang mukha ng mga kasama ko. Napansin nito ang kabadong si Pea, "Ohhhh, Pea there you are. Bakit parang takot na takot ka? Hindi ka pa ba handang mamatay sa mga kamay ko pagkatapos mo akong traydorin?" 

Hindi umimik si Pea. Marahil ay takot nga ito sa presensya ng mga taga Bartsville. This is really danger. Dahan-dahan namang gumapang ang mga kadena ko palapit sa limang kalaban. I will push these chains to their limits just to keep my friends safe. Nakahanda na ako. 

"What shall we do Ali?" Rachelle's voice was shaking. Nasa likuran ito ng kapatid na si Russell. Hindi nga sanay ang dalawa sa pakikipaglaban. Mukhang hanggang support lang ang kaya ng mga ito. I could not blame them. They've lived here as slaves since day one. 

Sing bilis ng mga pangyayari ang paggapang ng mga kadena patungo sa utak ng mga kasama ko. I will secretly share them my plans using the chains. 

"Reid, create an escape hole. Throw a bomb around us and dig a deep pit where we can escape. Allen, throw a random air slash just to keep them occupied while Reid is digging with his bombs. Try to show them confusing pictures Quattro.  We need five seconds to escape. They need to be distracted. Charles, conceal us once we're on the pit. I will leave my chains trailed here and catch someone who will come after us. Rachelle, Russell and Pea jump in the hole after Reid. That's the only thing I have in mind. Let's make this work... Reid, speak and pretend we don't have a plan."

Ginawa naman ni Reid ang inutos ko. Nagkunwari itong balisa at nagsalita, "We take them by ho-"

"So-" Katrina cut Reid's words. Nakataas ang isang kamay nito na parang sa isang sandali lang ay magbabato ng isang bola ng kuryente. "You can kill all of them except the core. Alison is mine to kill. Kill Pea slowly. So slow that she would wish she never lived."

Isang hudyat ang sinabing iyon ni Katrina. Nakita ko ang pagsulpot ng mga hibla ng kuryente sa kanyang mga daliri. Dahilan para simulan ni Reid ang aming plano. Naramdaman ko ang paghigop din ng hangin ng mga kamay ni Allen na susugod gamit ang air strike. 

"Reid! Throw it!" malakas kong utos. 

Ten minute bombs scattered around us. Pagkatapos iyong ibato ng sabay-sabay ni Reid ay mabilis uling nakabuo ng isang patusok na bomba ang kamay niya. "Digging bomb, please work and dig deep!" narinig kong bulok ng binata bago yumukod at itinusok sa lupa ang nabuong bomba na may hugis na parang isang punyal.