This Time Not Roommates

κεφάλαιο 13ο

Η 4η ή 5η μέρα που βρίσκομαι σε αυτό το δωμάτιο χωρίς να εχω κάνει τίποτα.

Ύπνο σιγουρα δεν έχω κάνει γιατί δεν αντέχω με τόσες τύψεις.
Η μαμά μου κάθε φορά είναι έξω από την πόρτα και μου φέρνει φαγητό και νερό αλλά εγώ πέρνοντας μόνο το καθαρό νεράκι περνω και λίγο ψωμάκι συνήθως από το ολόκληρο γεύμα που μου ετοιμάζει.

Επίσης έρχονται πολλά άτομα στην πόρτα μου και χτυπάνε να δουν αν είμαι καλά. Οι περισσότεροι που έχουν έρθει είναι ο Luke φυσικά με την Stef ενώ μετά από ώρες περνάει η Eva και μετά ο Jack επόμενοι είναι sevina και John όπου αυτοί κάθονται αρκετή ώρα έξω απ τη πόρτα μου.

Ένας που με εξέπληξε όταν ήρθε ήταν η Elizabeth αλλά ειδικά σε αυτή δεν μπορούσα ούτε να την αντικρισω. Φίλησα το αγόρι της και προδωσα την αγάπη του δικού μου αγοριού.

Οι τύψεις περιβάλλουν μέσα στο μυαλό μου μη αφήνοντας με να σκεφτώ μια λύση.

Αλλά τη λύση;

Δεν υπάρχει εκτός από το να πω στον Noah την αλήθεια και να με χωρίσει.

Από το να τον κοροϊδεύω κατάμουτρα προτιμω να μάθει την αλήθεια και να με αφήσει αν αυτό χρειάζεται.

Ξαφνικα η πόρτα χτυπάει και η φωνή του Noah αντηχεί στα αυτιά μου σαν συναγερμός που να λέει

"Την έχεις πατήσει"

"Την έχεις πατήσει"

"Γαμωτο Meline άνοιξε την γαμημενη πόρτα!" Είπε θυμωμένος και εγώ έπιασα με το χέρι μου το χερούλι.

"Τώρα!" Τον άκουσα να γρυλιζει πίσω από την πόρτα και εγώ ξεκλειδωσα ενώ κατέβασα το χερούλι σιγά σιγά.

Εκείνος έσπρωξε λίγο την πόρτα και μπήκε μέσα κλεινοντας την με δύναμη.

"Γαμωτο σου Meline" είπε θυμωμένος και με πήρε στην αγκαλιά του.

Δεν γίνεται

Δεν αξίζω την αγκαλιά του

Δεν αξίζω την καρδιά του

Δεν αξίζω την αγάπη του

Τίποτα δεν αξίζω εγώ

Σκεφτόμουν και σκεφτόμουν και πολλά δάκρυα άρχισαν να κυλάνε στο προσωπο μου καθώς χτυπιομουν να με αφήσει από την αγκαλιά του.

"Τι έπαθες Meline?" Με ρώτησε στεναχωρημενος.

"Δεν σου αξίζω Noah" είπα με μάτια κόκκινα.

"Τι όχι όχι και βέβαια μου αξίζεις είσαι ότι καλύτερο! Έκανες τη ζωή μου σημαντική. Δεν είχα κανέναν Meline κάνεις δεν με ήθελε ώσπου βρέθηκε εσύ" έλεγε καθώς είχε έρθει κοντά μου πιάνοντας τα χέρια μου με τα δικά του.

"Είμαι μια ηλιθια που δεν εκτίμησε τίποτα από όσα της έδωσες ή της έκανες" είπα καθώς κοίταγα το κενό.

"Meline τι έγινε πες μου σε παρακαλώ" είπε εκείνος.

"Φίλησα τον Jackson" είπα τελικα και κοίταξα το πάτωμα ντροπιασμενη.

Εκείνος μετά από λίγο όπου δεν έλεγε τίποτα καθησε στο κρεβάτι και με έβαλε πάνω στα γόνατα του.

"Εκείνος σε φίλησε ή εσύ" με ρώτησε ήρεμα σκουπιζοντας μερικά δάκρυα από τα μάγουλα μου.

"Ε-εκεινος" ψυθιρισα τραυλιζοντας.

"Ανταπέδωσες?" Με ξανά ρώτησε βγάζοντας λίγα μαλλιά από το πρόσωπο μου.

"Για λι-ιγο" Ξανά τραυλισα στο ίδιο τόνο.

"Εντάξει" απάντησε μετά από ώρα σιωπής και εγώ γύρισα να τον κοιτάξω με γουρλωμένα ματιά.

"Τι εννοείς Εντάξει?" Τον ρώτησα με αρκετή χαρά.

"Σε συγχωρώ" είπε τελικά και εγώ έπεσα πάνω του με φόρα φιλώντας τον σε όλο το πρόσωπο.

"Σ αγαπάω" του είπα αφού είχαμε καθίσει ξαπλωμένοι κοιτώντας αυτός το ταβάνι κι εγώ αυτόν.

"Κι εγώ σ αγαπώ πολύ μικρό μου αγγελούδι" απάντησε και με έκλεισε στην αγκαλιά του.

Ναι τον αγαπάω

Κι εγώ τον αγαπάω 😭😭😭

Εγώ είμαι Noline κορίτσια 😭

Δεν τον συμπαθώ τον Jackson🙃

Δεν μου γεμίζει το μάτι 👽

Προιδοποιητικα σας λέω ότι μπορεί ΜΠΟΡΕΊ να μην μας βγει σε καλό.😈

Λοιπόν πείτε μου πως σας φάνηκε το κεφάλαιο και σας έχω άλλη μια ιστορία το Because I Need You.

ΕΊΝΑΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ!! 🙊🙊🙊

Επόμενο κεφάλαιο δεν ξέρω πότε θα ανέβει 😫

Είμαι άρρωστη 😷

Δεν αντέχω 😭

Τα λέμε στο επόμενο 😘😘