This Time Not Roommates

Κεφάλαιο 31ο

"Τι είναι αυτό?" Ρώτησα περίεργη.

"Κάτι εμμ για εσένα" εξυσε τον αυχένα του άβολα.

Το πήρα διστακτικά και το επεξεργαστηκα στα χέρια μου.

Τράβηξα το μικρό φιογκακι και έβαλα το δάχτυλο μου μέσα για να δω τι υπαρχει.

Όταν το τράβηξα εξω βγήκε και μια αλυσίδα μαζί με το σήμα του άπειρου.

Ήταν ανοιχτο ροζ οπως και το σχέδιο.

Σήκωσα το κεφαλι μου να τον κοιτάξω που με κοίταζε ηδη.

"Για εμένα?"

"Ε τι για εμένα?"

"Μα--" με διέκοψε

"Απλα Θέλω μια καινουρια αρχη. Όχι μόνο με εσένα αλλά και με τη ζωη μου. Θέλω να αφήσω πίσω το παρελθόν και για να το κανω πρεπει να φτιάξω το παρον μου αλλά επειδή είσαι κι εσυ στο παρελθον μου δεν μπορώ να σε αφήσω πίσω. Είσαι κι εσυ στη ζωη μου!" Απαντησε.

Μια απαντηση που θα ήθελα να ακούσω είναι

"Θέλω να αφήσω πίσω το παρελθόν μου και να συνεχίσω το παρόν και το μέλλον μαζί σου. Εσύ είσαι το μέλλον μου"

Ναι τράβα να δεις αν ερχομαι

Τι σκέφτομαι κι εγώ?

Μπορεί να μ αρέσει ο Jack αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει τίποτα μεταξύ μας.

Πιστεύω όμως πως πρεπει να του το πω και σήμερα είναι η κατάλληλη στιγμή.

"Κοίτα Jackson" ξεκίνησα και άφησα κάτω το κολιέ.

Αφού ειδα ότι περίμενε να συνεχισω έβηξα λίγο και ανακαθησα στην καρεκλα μου.

"Εσύ για εμένα δεν ησουν το αγόρι της αδερφής μου μόνο ήσουν αυτός που με έκανε να ξυπνάω καθε πρωί νιώθοντας υπέροχα που θα δε δω για αλλη μια φορά στο σχολείο. Ένιωθα υπεροχα που θα είμαστε στον ιδιο χώρο και θα βλέπω το χαμόγελο σου αλλα παράλληλα ένιωθα κατεστραμμένη που αυτό το χαμόγελο πήγαινε στην αδερφή μου. Ήξερα πως ποτε δεν θα με κοίταζες αλλιώς αλλά πάντα ήμουνα με την ελπίδα. Η ζωη μου όμως δεν είναι παραμύθι για να ευχομαι κάτι και αυτό να γίνεται. Μην νομίζεις ότι είμαι ερωτευμένη μαζί σου η κάτι τετοιο πφστ Όχι καλέ! Απλα---απλα μ αρεσες!"

"Γιατί σ αρεσα?" Ρώτησε κατευθείαν

"Τι εννοείς?" Αναρωτήθηκα