κεφαλαιο 36

490 91 21
                                    

"Γιατι μαλωνετε εσεις οι δυο?" Ρωτησε το αφεντικο μου και πατερας του αγοριου με το οποιο μας επιασε να μαλωνουμε.

"Τιποτα μπαμπα απλα επεσα πανω στην κοπελα και βρηκε να μου τα κανει τούμπανα" ειπε με τις τελευταιες του λεξεις να μου ριξει και ενα αγριο βλεμμα.

"Justin τα λογια σου. No entiendo su comportamiento"

Πες το παλι.

"Pero esta estúpida padre cayó sobre mí!!" Ειπε θυμωμένος αυτος ενω εκεινη την στιγμη κοιταξε το τηλέφωνο του που χτύπαγε ενω εγω τα χερια μου προσπαθώντας να σκεφτω τι φαγητο να φτιαξω σπιτι.

"Justin τα εχουμε συζητησει αυτα εισαι τοσο οξύθυμος μερικες φορες. Tengo que hacer algo acerca de este hijo!" Απαντησε ο μπαμπας του και νομιζω πως απο λεπτο σε λεπτο θα ανοιξω το Google translate.

"No papá!!" Φωναξε.

"Justin ζητα συγγνωμη!" Ειπε δειχνοντας εμενα.

"lo siento estúpida" ειπε απλα.

"Ωχ θεε μου" επιασε το κεφαλι του το αφεντικο μου.

"Εγ-ω θα παω μεσα τωρα. Θελετε καμια βοηθεια μεσα?" Ρωτησα το αφεντικο μου.

"Οχι Meline αν σε χρειαστω κατι σημαντικο θα σε ζητήσω" μου χαμογέλασε πριν σπρώξω την γυάλινη πορτα και μπω μεσα πηγαίνοντας στο τραπεζι οπου καθοταν η Nicki με την Aura.

"Γιατί σε εμενα να πεφτουν ολοι οι μαλακες?" Επιασα το κεφαλι μου αφου καθησα στο τραπεζι.

"Προσεχε την γλωσσα σου Meline!" με μαλωσαν και οι δυο.

"Εσεις τι πίνετε? "Ρωτησα με χαμογελο προσπαθωντας να αλλαξω το θεμα αυτης της δύσμοιρης συζητησης.

"Εγω πινω μια ζεστη σοκολατα με μαρσμιλοους" ειπε η Nicki ενω το χαμογελο μου επεσε σαν τους δίδυμους πύργους.

"Μαρσμελοους τα λεμε Nicki μου" την διόρθωσα ενω εκεινη κοιταξε θυμωμένη την κουπα της.

"Κακιά κουπα" την ακουσα να ψυθιριζει στην κούπα.

"Εσυ Aura?" εστρεψα το βλεμμα μου στη δικια της κουπα.

"Εγω ενα τσαι του βουνου" απαντησε πίνοντας μια γουλια.

"Α ωραια θα παρω κι εγω μια σοκολατα" ανασηκωθηκα απ την θεση μου φτιάχνοντας λιγο καλυτερα την καρεκλα μου.

"Να σε ρωτησω ξερεις τι θα πει *lo siento estúpida*?" Την ρωτησα.

"Ναι θα πει *Συγγνώμη ηλιθια*" απαντησε αφήνοντας με με το στομα ανοιχτο.

This Time Not RoommatesWo Geschichten leben. Entdecke jetzt