This Time Not Roommates

κεφαλαιο 48

"Θα το μετανιωσεις" μουρμουρισε κρατωντας τη πληγη στο χερι του οπου ειχε το οπλο.

"Δεν καταλαβες καλα εσυ θα μετανιωσεις την ωρα και την στιγμη που σε γεννησαν. Ο Paul ηταν ενα καθαρμα και το ιδιο εισαι κι εσυ!" Του απαντησα.

Πηρα το οπλο στα χερια μου και τον σημαδεψα στο κεφαλι.

"Θα ζησω"

"Θα ζησω και ολη η οικογενεια σου θα υποφερει απο πονο"

"Ελπιζω να εχει ενα καλο ταξιδι στον κατω κοσμο και κοιτα μην ξεχασεις τα χαιρετησματα μου στον Paul" ειπα πριν τοποθετησω το δεικτη μου στην σκανδαλη και την πατησω.

Ομως τιποτα δεν συνεβη.

Γυρισα πισω μου να κοιταξω και ειδα την Sevina τρομοκρατημενη.

"Δεν μπορουσα να τον σκοτωσω" μουρμουρισε καθως εγω πηγα γρηγορα και την πηρα μεσα στην αγκαλια μου.

"Πως βρεθηκες εδω;" ψιθυρισα

"Σε ακολουθησα. Με πηρε τηλεφωνο ο Luke και μου ειπε πως υπαρχει προβλημα γι αυτο και ηρθα οσο πιο γρηγορα μπορουσα αν και δεν θυμομουν καλα τους δρομους" εξησε αμηχανα το κεφαλι της και γυρισε να κοιταξει τον Noah.

Το βλεμμα της μετατραπηκε σε σκληρο και δολοφονικο και με προσπερασε πηγαινοντας προς το μερος του.

"Εσυ παπαροκεφαλε να κανεις τον σταυρο σου που δε σε σκοτωσα" τον εσπρωξε ελαφρα με το ποδι της.

Γυρισε προς το μερος μου και με πλησιασε.

"Εμαθες νεα για την Meline;" την ρωτησα καθως επαιρνα το οπλο απο τα χερια της.

"Μια σφαιρα εχει τις αλλες τις χρησιμοποιησα για στοχους" ειπε διχνοντας το οπλο.

"Πες μου" εβαλα το πιστολι μεσα απο το παντελονι μου.

"Ημουν εκει πριν λιγες ωρες. Απ οτι ξερω η κατασταση της ειναι σταθερη" μουρμουρισε κοιταζοντας τον Noah.

"Καταλαβα"

"Αντε να τον σηκωσεις πρεπει να παω να βρω κατι παλια πραγματα" της ειπα πριν βγω απο το δωματιο.

Μπηκα στο παλιο μου δωματιο και το παρατηρησα λιγο.

Τιποτα δεν αλλαξε.

Πηγα προς το αρκετα παλιο γραφειο μου οπου ειχε μεταφερθει κοντα στο παραθυρο και απεναντι απο την πορτα.

Κοιταξα τα συρταρια πριν τραβηξω ενα με δυναμη και το σπασω.

Εβαλα το χερι μου βαθια μεσα στο κενο και επιασα τον κολλημενο φακελο οπου ηταν πισω πισω στο συρταρι.