Κεφάλαιο 20ο

807 132 15
                                    

"Τι what's up ρε χαμένο! Που ήσουν και άργησες?" Ρώτησε η μαμά μου ενώ συνεχισε να μου τραβάει προς τα κατω το αφτί.

"Ά! Μαμά το αφτι θα μου το ξεριζωσεις" της ειπα τρομαγμένα αλλά μου ειχε κολλήσει ηδη τα μούτρα στο πάτωμα.

"Ναι και θα το βαλω κορνίζα στο δωμάτιο σου για να θυμασαι πως δεν κάνει να κρυφακους ή να κρυβεσαι γιατί οι συνέπειες είναι πολύ κακες" με απείλησε και συνέχιζε να πιεζει το μάγουλό μου στα πλακάκια της κουζίνας.

Και τωρα που το λεμε θέλουν λίγο καθάρισμα.

"Και τωρα πες μου που ήσουν πριν σε κανω ένα με το πάτωμα κυρία μου"

"Αν με αφήσεις τοτε θα σου πω. Γιατί οπως βλέπεις αυτή η στάση δεν είναι και η πιο βολική" μουρμουρισα με τα μάγουλα μου να έχουν γίνει σαν μωρού.

Εκείνη σηκώθηκε από πάνω μου και χωρίς να με βοηθησει να σηκωθώ κάθησε πανω στο τραπεζι και με κοίταζε.

"Απλά ηρθα πιο νωρίς και επειδή εκείνη την στιγμή Κάποιος έμπαινε δεν ήθελα να με δει και κρύφτηκα στην κουζινα αλλά μετά άκουσα φωνές και τοτε μπήκε ο Jackson. Αυτός σιγουρα δεν ήθελα να με δει" μουρμουρισα την τελευταία πρόταση κοιτώντας το πάτωμα.

"Το ήξερα πως είσαι από κατω και επίτηδες του έκανα αυτές τις ερωτήσεις. Συγγνωμη που δεν απάντησε οπως ήθελες" απάντησε και με πλησίασε πιάνοντας με από τους ώμους και βάζοντας με μεσα στην αγκαλιά της.

"Εσύ δεν φταις σε τίποτα και σε ευχαριστώ για ότι έκανες αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα" ψυυιρισα πάνω πανω απο τον ώμο της οπου είχα ρίξει το κεφάλι μου.

"Δεν πειράζει εσύ έχεις τον Noah που είναι σωστό και Καλό αγόρι. Κάτσε μαζί του μέχρι το τέλος αν νομίζεις πως σε κανει ευτυχισμένη" μου ειπε βγαζοντας με απο την αγκαλια της.

"Ναι οσο κρατήσει" μουρμουρισα  και απομακρύνθηκα απο το άγγιγμα της.

Πήρα την τσάντα μου από το πάτωμα και πήγα να ανέβω τις σκάλες αλλα γύρισα προς την μαμά μου.

"Ό μπαμπάς που είναι?"

"Εμ εχει παει σε μια δουλειά! Θα γυρίσει σε κανα δυο μέρες" απάντησε

Εγω κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο μου Αφού πρώτα της είπα ένα 'οκ'

EmilyPOV (Χε χε)

"Παιδιά έχουμε προβλημα! Αμα ο γιος του Paul μάθει ποιοι είμαστε και τι κάναμε δεν έχουμε πολλές επιλογες" τους είπα και κάθησα στον παλιό καναπέ.

This Time Not RoommatesOù les histoires vivent. Découvrez maintenant