This Time Not Roommates

κεφαλαιο 44

"Ηρθα" απαντησα μολις ανοιξα την πορτα του διαμερισματος μου.

"Ξανα" μουρμουρισα κλεινοντας την πισω μου.

Αφησα το χιονισμενο μπουφαν μου πανω στο καλογερο και προχωρησα προς το σαλονι.

Εκει δεν υπηρχε κανεις και η τηλεοραση ηταν κλειστη.

Βαζοντας τα παπουτσια μου σε μια γωνια κοντα στον καναπε προχωρησα προς τις σκαλες για να παω στον επανω οροφο.

Πατησα το πρωτο σκαλι και συνεχισα να ανεβαινω τις σκαλες.

Μολις εφτασα στον επανω οροφο κολλησα την πλατη μου στον τοιχο για να παρω μερικες ανασες.

Αυτη τη φορα ηταν πιο δυσκολο.

Η καθε μερα τελικα γινεται πιο δυσκολη και πιο εποδυνη.

Νιωθω μικρους πονους στην καρδια μου καθε φορα που βαριανασενω.

Ειναι και τα χαπια που τα περνω οποτε ειναι η ωρα τους αλλα αυτα δεν εχουν κανει και πολυ καλη δουλεια.

Γυρισα το κεφαλι μου να κοιταξω τον μικρο διαδρομο.

Δεν ακουγοταν τιποτα

Προχωρησα προς το δωματιο της Nicki και ανοιγοντας την πορτα το θεαμα με εξεπληξε.

Η Nicki ξαπλωμενη πανω στο στερνο του Jeff με ενα αρκουδακι στην αγκαλια της ενω εκεινος την ειχε σφιχτα πανω του λες και θα εφευγε με καποιο τροπο.

Αυτο που με εντυπωσιασε ηταν η μελωδικη μουσικη που επεζε λογικα απο το κινητο του.

Με ενα χαμογελο εκλεισα την πορτα και γυρισα για να παω στο δικο μου δωματιο.

Εκει μολις μπηκα εβγαλα τα ρουχα μου και φορεσα τις γουνινες πιτζαμες μου.

Κοιταξα για μια στιγμη το κινητο μου μηπως και εχω εστω απο καποιον ενα τηλεφωνημα αλλα οι ελπιδες μου ηταν μηδαμινες.

Αφησα το κινητο διπλα στο κομοδινο οπου ηταν το κρεβατι μου για να φορτιζετε και αμεσως μετα βγηκα εξω απο το δωματιο μου.

Κατεβηκα τις σκαλες και μπηκα μεσα στην κουζινα για να φαω οτιδηποτε υπηρχε στο ψυγειο.

Αφου βρηκα μερικα φρουτα τα εβγαλα εξω απο το ψυγειο τα ξεπλυνα και τα εκοψα σε μικρα κομματακια.

Οταν τα εβαλα σε ενα μπολ πηγα να πιασω ενα πιρουνι αλλα αμεσως ακουστηκε η τζαμαρια απο το σαλονι να ανοιγει αποτομα.