κεφαλαιο 49

349 54 14
                                    

Μια εβδομαδα μετα

Οι μερες εχουν χαθει, το μυαλο μου εχει διαλυθει δεν εχει σκεψη για το ποια μερα ειναι και ποσο εχουμε.

Βλεπω ανθρωπους εξω απο το παραθυρο να παιζουν με το χιονι και να φωναζουν στο  καθενα τους καλη χρονια ξανα και ξανα.

Μπηκα σε εναν καινουριο χρονο και αφησα πισω τον παλιο αλλα δεν αφησα πισω οτι συνεβησαν τις προηγουμενες εβδομαδες.

Οι αναμνησεις παντα μενουν κολλημενες στο μυαλο σου και ουτε τα ματια σου δεν μπορεις χωρις να σκεφτεις τα κακα γεγονοτα που συνεβησαν.

Η σκεψη ειναι ο χειροτερος εχθρος.

Γι αυτο μην του πας κοντρα θα βγεις χαμενος.

"Meline" γυρισε να με κοιταξει η μαμα μου καθως σταματησε στο κοκκινο φαναρι.

"Εισαι καλα;"

Τι ρωτας κι εσυ;

"Καλα ειμαι. Ολα ειναι ενταξει" της απαντησα προσπαθωντας να την πεισω πως σωματικα ειμαι ενταξει.

"Ετναξει αγαπουλα μου" απαντησε πριν ξεκινησει ξανα το αμαξι.

Η ωρα περασε βασανιστικα αργα λογω της κινησης και του χιονιου.

"Δεν το μισεις οταν οι ανθρωποι δεν ειναι εκει για εσενα;" τη ρωτησα στο ξαφνικο ξαφνιαζοντας την.

"Εγω Meline το μονο στιρηγμα που ειχα απο την οικογενεια μου ηταν η αδερφη μου. Οταν την σκοτωσαν η ζωη μου γκρεμιστηκε οπως ενας τοιχος απο τουβλα. Ημουν αρκετα μικρη σκεφτοντας πως καποια στιγμη θα γυρναγε η Elizabeth λεγοντας μου πως ειναι καλα και θα μεινει για παντα διπλα μου" ειπε κοιταζοντας ευθεια στο δρομο χωρις να αλλαξει την ματια της.

"Ποτε δεν εγινε"

"Ο πατερας του Noah σκοτωσε την αδερφη σου;" την ρωτησα χαμηλοφωνα.

"Ναι οπως και τον μπαμπα μου" απαντησε καθως εστριψε σε μια στροφη και σταματησε το αμαξι.

"Κι εσυ σκοτωσες τον Paul" συμπερανα.

"Ναι" μουρμουρισε.

"Και ο Noah θελει να σκοτωσει ποιον;"

"Ο Noah ξερω πως θελει να εκδικηθει τον πατερα σου. Το ποιον εχει σκοπο να σκοτωσει αυτο δεν το γνωριζω. Γι αυτο και ειμαστε ολοι μας σε ετοιμοτητα. Την αδερφη σου την στειλαμε στον Luke ωστε να μπορει να προστατευτει οπως και τα υπολοιπα παιδια τα εχουμε με την Eva τον Jack και τον John. Η Sevina νομιζω ειναι με τον πατερα σου" μου ειπε καθως ειχε γυρισει προς το μερος μου και με κοιταζε.

This Time Not RoommatesDove le storie prendono vita. Scoprilo ora