This Time Not Roommates

κεφάλαιο 14ο

"Ελα μωράκι μου σήκω θα αργήσουμε" Άκουσα την γλυκιά φωνή του αγοριού μου να μου ψυθιριζει στο αυτί.

"Μμμμ" έκανα και μπήκα κάτω από τα σκεπάσματα.

"Μην μου κάνεις μμμμ εμένα μικρή αγελαδιτσα" είπε πονηρά και ακριβώς μετά από 2 δεύτερα ένιωσα κάτι να με τραβάει απ τα πόδια και να μου βγάζει την πιτζαμα.

"Ρε Noah" είπα ενοχλημένη τραβούσε τα το πάπλωμα πάνω μου.
"Δώσε μου τώρα την φόρμα μου" συνέχισα και έσφιξα το πάπλωμα περισσότερο πάνω μου.

"Θέλω να δω αυτό το ζουμερό κωλαράκι" είπε και φούσκωσε τα μάγουλα του.

"Όχι πότε!!" Ούρλιαξα με μικρή κοριτσίστικη φωνή και σηκώθηκα τρέχοντας με το πάπλωμα καλύπτοντας μόνο την μπροστά πλευρά του σώματος μου.

"Ελα εδώ" είπε παιχνιδιάρα και μου χτύπησε το κωλο ενώ εγώ έτρεχα προς το μπάνιο.

"Πότε!!" Φώναξα αφού του έκλεισα την πόρτα στα μούτρα.

Άκουσα το γέλιο του και χαμογέλασα.

Έβγαλα τα ρούχα μου και έβαλα το νερό στο ζεστό αλλά ξαφνικά ακούστηκε η φωνή του Noah.

"Δεν πιστεύω να μπαίνεις για μπάνιο;" τον άκουσα να ρωτάει έξω από την πόρτα.

"Μπαίνω γιατί;" ρωτησα περίεργη.

"Τι λες ρε Meline θα αργήσουμε! Πλυσου και βγει έξω να ντυθείς!" Διέταξε και εγώ ξεφυσηξα θυμωμένη καθώς άρχισα να πλένω τα δόντια μου.

Εβαλα μια λιγο κοντη πετσέτα γύρω από το σώμα μου διότι τα ρούχα μου τα είχα βάλει στο καλάθι των απλητων και βγήκα έξω από το μπάνιο.

"Βλαμμένε" είπα θυμωμένη ενώ άρχισα να ψάχνω ρούχα να φορέσω.

"Τι είπες;" Ρώτησε

"Είπα ότι είσαι βλαμμένος" είπα και κείνη την ώρα γύρισα να τον κοιτάξω αλλά βρέθηκα αντιμέτωπη με το στηθος του.

"Τι είμαι ?" Ξανά ρώτησε με ένα πονηρο χαμόγελο.

"Είπα ότι είσαι βλα--ΑΑΑΑ" δεν πρόλαβα να τελιωσω διότι μου τράβηξε τη πετσέτα.

"Δ-δωσε μου τ-την πε-πετσετα σ-σε παρ-ρακαλω" τραυλισα κοιτάζοντας τον κατάματα.

"Πάρτην" είπε με ένα χαμόγελο ενω την είχε ψηλά με το χέρι του.

Εγώ προσπάθησα να την πιάσω αλλά δεν μπορέσω λόγο του ότι είναι πολύ ψηλός και το ότι την είχε πιο ψηλά με το χέρι του δεν βοηθούσε πολύ.

Μην σχολιάσω ότι τόση ώρα ήμουν γυμνή μπροστά του και δεν είχα καλυφθεί με τα χέρια μου έστω και λίγο. Δεν ξέρω αλλά δεν νιώθω καθόλου άβολα να είμαι έτσι μπροστά στο συγκεκριμένο άτομο.

Άρχισα να πηδαω για να πιάσω την
Όταν ξαφνικά σε ένα άλμα που έκανα εκείνος έβαλε τα χέρια του κάτω από τους γλουτούς μου κρατώντας με τα χέρια του (λες και μπορεί με τίποτα άλλο😏)

"Είσαι πολύ όμορφη" είπε κοιτάζοντας με στα μάτια.

"Στα μάτια με κοιτάς έτσι?" Τον ρώτησα ενώ κοίταζα τα μάτια του για να καταλάβω που κοιτάει.

"Μόνο τα μάτια σου" είπα συνεχίζοντας να κοιτάει τα μάτια μου.

Εγώ δεν είπα κάτι απλα άρχισα να τον φιλάω γλυκά ενώ αυτός καθόταν και απολάμβανε το φιλί μου.

"Εμ Melin-" ακούσαμε μια φωνή ενώ άνοιξε ξαφνικά η πόρτα.

"Jackson?" Ρώτησα μην μπορώντας να πιστέψω ποιος καθόταν μπροστά μου.

"Meline?" Ρώτησε κι αυτός άναυδος.

Καλέ?

Τι γίνετε?

Πω πω πω ανωμαλίες η Meline😏😏 στον μπαμπά έμοιασε🙄

Λοιπόν Χίλια συγγνώμη που δεν ανέβασα αυτόν τον καιρό αλλά πραγματικά έχω δυο χέρια και ένα μυαλό δεν προλαβαίνω να γράφω σε δύο ιστορίες και αυτή την εβδομάδα να γράφω και διαγωνισματα..

Πείτε γνώμες πως σας φάνηκε το κεφάλαιο και θα δούμε τι μας περιμένει στο επόμενο κεφάλαιο 😏

Φιλιά πολλά και καλό βραδυ 😘