SAHTE MELEZ

18. bölüm

Daha önce hiç bu kadar kırılmamıştım.

…

Yatağıma yattım. Düşünmeyi bırakıp uyumaya çalıştım.

Yine aynı yerdeydim, yine aynı mor elbise vardı üstümde. Yine yaz mevsimiydi. Bu sefer rüya olduğu bilincindeydim.

Arion’u gördüm ama ona doğru gitmedim çünkü uzaklaşacaktı benden. Yine yarasalar geldi ama bu sefer başımın üstünden sakince geçtiler.

Yine aynı kurt ulumaları duyuldu sonra da kurt ve ağzında tuttuğu Arion’un cansız bedenini gördüm. Arion’u bir köşeye bırakıp bu sefer bana doğru koştu.

İnsan formuna dönüştüğünde yine Daniel olduğunu gördüm.

Ve yine James onun bana ulaşmasını engelledi ve kalbini söktü. Geçen sefer ki gibi kalbi bana atmak yerine elindeki kalp ile bana yaklaştı.

Yüzünde samimi bir gülümseme vardı. kalbi bana verdi ve gözlerime baktı.

“beni bul, gerçek aslında hiç olmadığı kadar sahtedir” dedi

Herşey siyahın içine çekildi ve sıçrayarak uyandım. Yine ter içindeydim ve vücudumun sıcaklığı artmıştı. Bu sefer hasta değildim. Annem beni iyileştirmişti buda neyin nesiydi böyle?

Bu rüya her ne ise benim vücut sıcaklığımı artıyordu. Pencerem sert bir rüzgarla açılmıştı. Penceremi kapatmak için ayağa kalktığımda masanın üstünde annemin kitabını gördüm. Rüzgar tekrar esti ve kitabın sayfalarının çevrilmesine neden oldu.

Kitapta bir sayfa açılmıştı. Pencereyi kapatıp kitaba yaklaştım. Rastgele bir sayfa açılmıştı kitabı elime aldım.

“rüya ziyareti” yazıyordu kitabın başlığında.

Bu bir tesadüf olamazdı. Zaten tesadüf diye birşeyin var olduğuna inanan biri de değildim ben.

James rüya ziyaretini uyguluyordu. Onu bulmamı istiyordu. Neden? Nerede?

Aklıma tek bir şey geliyordu üstümü değiştirdim ve kararlılıkla evden çıktım.

…

Kapının ziline durmadan basıyordum. Sonunda kapı açıldığında annem bana uykulu gözlerle bakıyordu.

İçeri girdiğimde kapıyı kapatıp şaşkınca bana baktı.

“James nerde?” dedim.

“neyden bahsettiğini bilmiyorum” dediğinde sinirlenmeye başlamıştım.

“James nerde?” dedim sakin olmaya çalışarak.

“nerden bilebilirim? Bana neden soruyorsun?” dedi.

“anne! O bir orlin onu asla müdire sasha tutamaz. Onu sen saklıyorsun!” dedim.

“sen… sen- pekala istediğin gibi olsun” dedi.

“eski mahzende, ama bende geleceğim” dediğinde onu umursamadan evden çıktım.