20. bölüm

1.1K 115 11
                                    

“çünkü ona bir şey olursa sen yaşıyor olmayacaksın” dedi tanıdık bir ses.

Arion gelmişti. İçimdeki rahatlama duygusunun yok olmasını sağlayan peter’ın kahkahası oldu.

Niye gülüyordu? Gözlerini tekrar benim gözlerimle buluşturduğunda alaycı kahkahası son bulmuştu. Kaşlarımı çattığımda boğazımı bıraktı. Öksürmeye başladığımda Arion’a yöneldi.

“her şekilde sürüye katılacaksın Elizabeth” dedi peter bana hitaben.

“toplanın gidiyoruz” dedi etrafta yerden kalkmaya başlayan alfalara.

“hemen!” dedi ve Arion’un yanından geçerken bana döndü ve göz kırptı.

Göz devirdim ve nefes alışverişlerimi düzenlemeye çalıştım. yerden destek alarak ayağa kalktım. Arion yanıma geldiğinde sanki kızgınlığının enerjisini etrafa yayıyordu.

“burdan gidebilirdin! Işınlanabilirdin! Aklından ne geçiyordu?” dediğinde kaşlarımı çattım.

“onları yüz üstü bırakamazdım, anlamıyorsun Arion-“ sözümü kesti.

“başkası umrumda değil, sana…” biraz durdu ve derin bir nefes alarak devam etti.

“sana annenin bir katil olduğunu söylemiştim.” Dediğinde tekrar sinirlendirmiştim.

“annem bir katil değil! Katil olsa köken olmazdı!” dedim.

Bir köken birini öldürürse kökenliğini kaybediyordu, yaralanmaların bir etkisi yoktu.

“aptal mısın saf mı?!” dedi.

“bunu burda mı tartışacağız?” dedim.

“nerde konuşursak konuşalım sen yine aynı inatçılığına devam ediceksin” dedi sakin olmaya çalışarak.

“ne yapmamı bekliyorsun? 17 yıldır tanıdığım birine ihanet etmemi mi? Bunu senin için mi yapacağım? Seni tanımıyorum bile!” dedim.

Sonra dudağımı ısırdım, yine öfkeyle yanlış cümleler sarf etmiştim. Vücuduma yayılan pişmanlık duygusuyla ne yapacağımı şaşırmış durumdaydım.

“öyle demek istemed-“ tekrar sözümü kesti.

“hayır ben anladım, karşına çıkmamalıydım. Bundan sonra benden kurtuluyorsun” dedi ve ortadan kayboldu.

Elimle alnıma vurdum, nasıl bu kadar aptal olurum?

James ve alice’e baktım. Bir dakika bir şey eksik…

“alex nerde?” dedik üçümüz aynı anda.

“g-götürmüşler, ah hayır götürmüşler onu bulmamız lazım, hadi!” dedi alice.

“çoktan ölmüştür” dedi James soğuk kanlılıkla.

“bence de” dedim mahzenden çıkarken.

Mahzenden çıktığımda derin bir nefes aldım. Temiz havanın tadına çıkarırken James’in de mahzenden çıktığını gördüm.

“yalancı melez ha?” dedim alayla.

“neyse ne işte, bende orlinim” dedi umursamazca.

“iyi misin?” dedim.

“iyileşiyorum? Kötü olma ihtimalim var mı?” dediğinde kaşlarımı çattım.

Neden böyle davranıyordu anlamıyorum, ben ona ne yaptım ki… sanırım Arion ile olan konuşmamız yüzündendi. İçimden tekrar beni sevme James buna değmiyorum dedim kendi kendime.

SAHTE MELEZWhere stories live. Discover now