A/N: Hi! Gusto ko lang magpasalamat sa lahat ng bumasa sa story na ‘to. Alam kong hindi pa masyadong hasa at molded ang storya ko kasi inaamin ko namang amateur ako pero shet, hindi ko inaakala na may magkaka-interes pala sa Bribing Mr.President. Sana patuloy lang kayo sa pag-suporta! Pasensya na kung medyo natagalan, may pinagdadaanan lang. Hahaha. Happy New Year, everyone !:)
P.S.Sinong gusto ng dedic? Hihihi.
x
CHAPTER 8
Kareeza’s POV
Ilang araw ko ng iniiwasan ang peelingerong damuho na ‘yon. Aba’t, angkinin ba daw ako? Yung totoo, kumikilala ba siya ng JOKE? E kung ihampas ko yang pagmumukha niya sa VP namin? Shet. Wag nalang, sa mukha ko nalang para masaya. Inaamin ko namang kinikilig ako pero mas natatakot ako. Kahit easy to get ang tingin nilang lahat sakin, hindi ko parin maiiwasang mangamba.
Una sa lahat, SSG President siya. Pangalawa, gwapo siya. Pangatlo, gwapo siya. Teka, nasabi ko na pala. Panghuli, ayaw ko sa nanay niya. Ang matandang ‘yon, porket nagsusuot ng gold e akala mo na kung sino. Nakakabanas! Nakakainis! Alam kong taklesa ako, maldita ako pero never in my whole life na nan-degrade ako ng tao. Aw, si Karen? Hayaan mo na, di naman tao ‘yon. Tss.
“Kareeza…”
Nag-angat ako ng tingin at umismid nang makita ko ang malandeng ex ko. Hindi naman sa bitter pa ako pero hindi ko talaga lubos maisip kung bakit sinusundan pa ako nito.
“Ano na naman?” Sumimangot siya sa asta ko.
I made a tsk-ed sound nang inabot niya sakin ang isang bouquet ng flowers. Seriously?
“Brent. Wala ka ng maasahan sakin.” Binalik ko sa kanya ang mga bulaklak at nagligpit na ng gamit.
Mabuting tao naman talaga si Brent, in fact kasundo niya ang pamilya ko pero may mga bagay talaga na hindi na pwedeng balikan. Isa pa, nasa rule ko na yon. Hindi ako tumatanggap ng ex. Ano ako? Taga-DNR? Reuse, reduce and recycle? Lol.
Pumasok muna ako ng canteen para kumain. Medyo nagugutom narin ako at tsaka wala pa naman akong pasok. Alas tres pa kasi ang isang subject ko and luckily, kaklase ko ang damuhong ‘yon. Tanginesshet na ‘to, hindi ko alam kung papaano ko siya haharapin. Ni wala nga akong mukhang ihaharap! All my life, ngayon lang ako naging conscious sa pagkatao ko, ngayon lang ako naging hindi komportable sa itsura at lifestyle ko.
Sa totoo lang, natatakot akong ma-involve sa buhay ni Nate. Bukod sa magkaiba kami ng personalidad, magkaiba rin kami ng pananaw sa buhay. Kung tutuusin nga dapat matuwa ako sa mga nangyayari ngayon pero bakit pakiramdam ko, hindi? Bakit pakiramdam ko, gulo lang ‘tong pinasok ko? Bakit mas nangingibaw yong kaba at takot?
Matagal na akong nahusgahan ng lahat pero pagdating kay Nate, tumitiklop ako. Alam kong hindi na ito tama pero may paraan ba para pigilan ko ‘to? Wala naman eh. Kaya nga iniiwasan ko siya. Naiinis ako sa sarili ko! Hindi naman ako takot kanino eh pero bakit ngayon? Pinapahalagahan ko na lahat ng sasabihin ng iba, lahat ng sasabihin niya. Kahit magaspang ang ugali ng lalaking ‘yon, hindi ko maitatanggi na gusto ko siya. Nakakainis! Mabuti nalang talaga at hindi ako naging mahina nung gabing ‘yon dahil kung naging mahina ako? Malamang, bumigay na ako!
