CHAPTER 21
Kareeza’s POV
“Besty? Okay ka lang?”
Hindi na ako sumagot sa tanong ni Micaela because I was so busy looking for someone. Si Nate. It’s been two days since that call happened at ramdam ko kung paano ako iwasan ni Nate. Naiinis ako sa sarili ko. May pagkakataon naman kasi akong tumanggi nun eh and that effing kiss! Dapat hindi ko yun hinayaan! Of course, talagang magagalit si Nate! I’ll probably freak out kung ako yung nasa posisyon niya.
Huminga nalang ako ng malalim at tumayo mula sa pagkakaupo sa damuhan sa field.
“O san ka pupunta?”
“I’ll just find Nate.”
Mabilis kong iniwan si Micaela sa ground ng field at dumireto sa caf. Palinga-linga pa ako pagkapasok sa cafeteria ng school, still hoping that Nate will show up. Napabuntong hininga nalang ako nang ma-realize kong wala siya dun. Nilingon ko ang mga estudyanteng nagkumpol sa isang table para maghanap ng kakilala pero naisip ko na useless parin. Nakalimotan ko pala na walang may gusto sa’kin. At pag nalaman nila yung ginawa ni Hanz sa’kin, malamang titriple ang galit nila sa’kin. Iisipin na naman nila na pinaglalaruan ko lang si Nate.
I sighed again before leaving that place. Knowing these people, they might probably freak out and kill me once malaman nila ang nangyari sa’min ni Hanz. Well, it’s not really a big thing for me. Yes, I did realize that that kiss-thing was just a normal gesture towards a friend. Siguro iyon yung way ni Hanz to return his gratitude. Knowing Siobhan, laking America yun eh but the people around us are not yet ready to embrace such fact. Yan ang problema mostly sa mga Pinoy ngayon. Masyadong makikitid ang mga utak.
Umakyat ako sa second floor ng school para dumiretso sa library, still hoping na baka makita ko na si Nate but to my dismay, wala siya. I turned my back right away at napagdesisyonang dumiretso na talaga sa opisina ni Nate.
Suddenly, my phone buzzed as I was making my way to Nate’s office. Kumalabog ang puso ko, expecting that it was Nate’s text message pero napasimangot ako ng hindi ito galing sa kanya – it was from Siobhan’s. I was planning not to read his text pero hinila parin ako ng kuryosidad ko at binasa ang text niya.
Hanz:
Kapag ako naglambing, kahit asin lalanggamin.
Bumilis ang tibok ng puso ko sa text message niya. What was that all about? Umiling ako bago pinasok ang aking cellphone sa bag. Siguro group message yun. Tama. Ni-send niya yun sa lahat. I was busy convincing myself na wala lang yun. Damn! Sana nga wala lang yun kasi kung meron man, I should really distance myself towards Siobhan. Hindi iyon tama at mas lalong lalalim ang galit ni Nate knowing that he was right all along.
Nang nasa tapat na ako ng opisina ni Nate ay agad akong kumatok.
