Belated happy valentines day po sa inyo! Kamusta ang date? Hihi. Regarding sa dedications, sabihan niyo lang ako, okay? And I noticed na may naka follow na nga pero nagpalit ng usernames, tell me upfront para naman mabigyan ko kayo. Thanks!
Hi ganda atascha032912, this chap is for you. :)
x
CHAPTER 18
Kareeza’s POV
“Yui? Alam mo na ba ang news?” napaangat ako ng tingin sa kaklase ko sa programming. The last time I checked is hindi kami close ng babaeng ‘to. Aside from being seatmates ay wala na kaming koneksyon sa isa’t-isa. Umiling ako sa kanya bilang tugon sa tanong niya.
“Oh! Pansin ko kasi na kaibigan mo si Siobhan. I thought narinig mo na ang balita.” Kumunot ang noo ko sa sinabi ng kaklase ko lalo pa’t damay ang pangalan ni Hanz.
“Why? Is there something that I need to know?” Umupo agad ako paharap sa kanya pagkatapos kong ayosin ang mga gamit ko kasama na ang laptop ko.
Nagulat ako ng humarap siya sa’kin at inilapit ang bibig niya sa tenga ko. “His father died. Car crash daw.” Bulong niya pa na siyang dahilan ng pamimilog ng mga mata ko.
Bahagya akong lumayo sa kanya. Ang weird ng babaeng ‘to. “If this is some sort of a prank, miss errr.” Ano nga ulit ang pangalan niya?
“Bakit? Kailan pa naging biro ang kamatayan, Yui?” Napalunok ako sa sinabi niya.
Oo. Tama siya. Ang mga ganong bagay, hindi dapat binibiro. Kaya nga halos tulala ako at wala sa sarili habang nagdidiskusyon ang IT instructor namin sa harapan. Mabuti nalang at hindi yun kapansin pansin kung hindi lagot na naman ako. Napabuntong hininga nalang ako habang nililigpit ang mga gamit ko. Sa sobrang pag-iisip ko, hindi ko na namalayan na tapos na ang klase. Wala na rin ang sa upoan niya ang seatmate kong nagbalita sa’kin kanina. Damn. Paano ko nakaligtaan ang ganong klaseng balita? Kinagat ko ang ibabang labi ko.
Siobhan.
Kaya pala hindi ko na siya nakikita nitong mga nakaraang araw. Akala ko ako lang yung busy dahil sa amin ni Nate pero hindi pala. Napailing nalang ako. Ang sama sama kong kaibigan. Ni hindi ko man lang napansin na may pinagdadaanan pala ang kaibigan ko.
“Hey..” Halos mapatalon ako sa gulat dahil sa biglaang paghatak ni Nate sa’kin.
Darn it! Ganon ako ka-preoccupied!
“Hey.” Tipid lang akong ngumiti sa kanya. Kumunot ang noo nito habang nakatingin sa’kin. Pansin niya siguro ang pagiging matamlay ko.
“May problema ba?” Umiling lang ako sa kanya at ngumiti.
